«Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλ..ες», υποψιάζονταν κάποτε ο Μηλιώκας...
«Ο καιρός γαρ εγγύς», επιβεβαίωνε αργότερα ο Λιακόπουλος.
Άρα, η Θεσσαλονίκη κάτι ξέρει και μας το κρύβει…
Με ενοχλεί που πάντα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή, πρέπει με κάθε τρόπο να αποδεικνύουμε -αρχικά στον εαυτό μας και κατόπιν σε όλους τους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους άλλους- πως δεν είμαστε ελέφαντες, γουρούνια, ρεμάλια, βλαμμένοι, ρατσιστές…
Πως δεν ξεπουλήσαμε τα πάντα στο βωμό του φόβου, του κέρδους, του βολέματος.
Αλήθεια, να ξεπουλήσουμε τι; Σε ποιον; Και με ποιο κέρδος, ποιο βόλεμα; Έφυγε ο φόβος;
Τελευταία σκέφτομαι, συχνά πυκνά, τον Εφιάλτη: εκείνον τον κομπλεξικό, ντε, που έδειξε στους Πέρσες τα στενά για τις Θερμοπύλες (ελπίζω αυτό τουλάχιστον να ισχύει και να μη ζήσω να δω την ανατροπή του από μελλοντικό ντοκιμαντέρ).
Αν δεν υπήρχε ο Εφιάλτης, οι Πέρσες ίσως περίμεναν να ανακαλυφθεί το Google Earth για να βρουν το πονηρό το μονοπάτι, οι 300 θα είχαν αφήσει περισσότερους απογόνους -δεν θα είχαν γίνει, βέβαια, σημείο αναφοράς ούτε ταινία στο Χόλυγουντ, μηδέ ο Λεωνίδας σοκολατάκι. Ντόμινο!
Είναι να μην πέσει μπροστά σου κομπλεξικός... πολλές φορές, φορά τα γυαλιά ακόμα και στον προδότη.
Πως δεν ξεπουλήσαμε τα πάντα στο βωμό του φόβου, του κέρδους, του βολέματος.
Αλήθεια, να ξεπουλήσουμε τι; Σε ποιον; Και με ποιο κέρδος, ποιο βόλεμα; Έφυγε ο φόβος;
Τελευταία σκέφτομαι, συχνά πυκνά, τον Εφιάλτη: εκείνον τον κομπλεξικό, ντε, που έδειξε στους Πέρσες τα στενά για τις Θερμοπύλες (ελπίζω αυτό τουλάχιστον να ισχύει και να μη ζήσω να δω την ανατροπή του από μελλοντικό ντοκιμαντέρ).
Αν δεν υπήρχε ο Εφιάλτης, οι Πέρσες ίσως περίμεναν να ανακαλυφθεί το Google Earth για να βρουν το πονηρό το μονοπάτι, οι 300 θα είχαν αφήσει περισσότερους απογόνους -δεν θα είχαν γίνει, βέβαια, σημείο αναφοράς ούτε ταινία στο Χόλυγουντ, μηδέ ο Λεωνίδας σοκολατάκι. Ντόμινο!
Είναι να μην πέσει μπροστά σου κομπλεξικός... πολλές φορές, φορά τα γυαλιά ακόμα και στον προδότη.
Πόσοι και πόσοι δεν έχουν αναρωτηθεί πώς θα ήταν ο κόσμος σήμερα, αν ο Χίτλερ π.χ. δεν ήταν μάλλον σεξουαλικά ανίκανος και αν είχε γίνει δεκτός στη Σχολή Καλών Τεχνών που τόσο το επιθυμούσε…
Ενώ αν ήταν προδότης και καλός διπλωμάτης, θα τα είχε φέρει από δω, θα τα είχε φέρει από κει και θα κατάφερνε, ζωντανός, ροδομάγουλος και σεβαστός στους ομοίους του αγωνιστής, να καμαρώσει τα οράματά του να εφαρμόζονται στο ακέραιο και με το γάντι ασκόνιστο.. Άσε τις γκόμενες που θα έκαναν ουρά θαυμάζοντας το χαρισματικό του γελάκι και το πονηρό τσουλουφάκι στο κούτελο... (στο σημείο αυτό να ανοίξω μία παρένθεση και να πω πως οι περισσότερες γυναίκες σε ανάλογες περιπτώσεις, ασυνείδητα ίσως -πλην όμως σοφά- επιλέγουν το ρόλο μαζορέτας ή «ρουβίτσας», ώστε να έχουν στο τέλος και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο! Φυσικά, εξαιρέσεις τύπου αληθινής Ρόζας Λούξεμπουργκ, έχουν κακό και καθόλου σέξι τέλος).
Τι λέγαμε;… Σε κάθε σειριακό εγκληματία, λοιπόν, αναλογούν πάμπολλοι αντιγραφείς –σπάνια επιτυχημένοι, μα τη ζημιούλα τους την κάνουν όλοι.
Η απάντηση ίσως κρύβεται στο υπόλοιπο και υποτιμημένο ζωικό βασίλειο: αγέλη δίχως νόμους, βορά στα κοράκια και τους γύπες... Μόνο που στην περίπτωση των ζώων οι νόμοι τους είναι πάντα και δίκαιοι και εφαρμόζονται. Από όλους.
Τι λέγαμε;… Σε κάθε σειριακό εγκληματία, λοιπόν, αναλογούν πάμπολλοι αντιγραφείς –σπάνια επιτυχημένοι, μα τη ζημιούλα τους την κάνουν όλοι.
Η απάντηση ίσως κρύβεται στο υπόλοιπο και υποτιμημένο ζωικό βασίλειο: αγέλη δίχως νόμους, βορά στα κοράκια και τους γύπες... Μόνο που στην περίπτωση των ζώων οι νόμοι τους είναι πάντα και δίκαιοι και εφαρμόζονται. Από όλους.
mediasoup.gr
