`

Η χαρά του κεφαλαιοκράτη


Οι μάσκες, πέφτουν πια για τα καλά. Κι αποκαλύπτουν τα πραγματικά πρόσωπα, των κυβερνώντων.Αυτών των υπαλλήλων, του Στρος Καν και του μνημονίου του.




Αποκαλύπτουν και τους λόγους για τους οποίους, επιμένουν να είναι θρονιασμένοι πάνω στην εξουσία. Που δεν είναι άλλοι, από το να στηρίζουν αποκλειστικά το κεφάλαιο. Σε μια αρμονική συνεργασία αλληλοστήριξης.
Δείτε τον πολύ κύριο Ρέππα, πώς αποκάλεσε τους κατοίκους του Ωρωπού και των γύρω περιοχών, που δεν αντέχουν να πληρώνουν διόδια, για να… μπουν στο σπίτι τους. ¨Μπαταχτζήδες¨ τους είπε. Και ένα σωρό άλλα. Για να μην δυσαρεστήσει τους επιχειρηματίες, που παράνομα στήσανε διόδια, για να κλέβουν τον λαουτζίκο. Κι αυτός ο ¨κύριος¨ θέλει να ονομάζεται…. ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ.
Εδώ και τριάντα χρόνια, παρακολουθούμε σαστισμένοι, την ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΗ. Που ξαφνικά αυτός έγινε σοσιαλιστής. Και ο λαός καπιταλιστής, ως προς την αφθονία των προσδοκιών του και μόνο. Έγινε συντηρητικός, χάρη στις δοκιμασίες που τον υποβάλλουν. Και την αφραγκία του. Που πια έχει γίνει το μόνιμό του ¨εφόδιο¨.
Από το 1981, παρακολουθούμε τις ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ! Κυβερνήσεις, να δημιουργούν με ιδιαίτερη ζέση, τα διάφορα τζάκια. Ψέματα; Τον Κόκκαλη ποιος τον έφτιαξε με χαριστικές και ανεξέλεγκτα υπέρογκες ¨ προμήθειες ¨ ( αρπαχτές ) του δημοσίου. Τον Μπόμπολα; Τον Σάλλα; Τον Βαρδινογιάννη, τον Λάτση; Τον Αγγελόπουλο; Και όλους αυτούς τους αρπαχτόπουλους. Να θυμίσω τον Κοσκωτά; Τον Σαλιαρέλη; Τον αλήστου μνήμης Λούβαρη;
Αντίθετα, για τον λαό, τί έκαναν οι σοσιαΛΗΣΤΙΚΕΣ μας, και όλες οι άλλες φυσικά, κυβερνήσεις; Αναβάθμισαν μήπως την παιδεία; Ενός λαού, που τόσο ανάγκη την έχει αυτή; Έφτιαξαν την υγεία; Αξιοποίησαν σοβαρά την μόνη μας ουσιαστική πηγή εσόδων, τον τουρισμό; Ασχολήθηκαν με την κοινωνική μέριμνα; Τί έκαναν; Ένα καλό υπάρχει για να αναφερθεί; Το καλάθι μήπως της νοικοκυράς; Ή τα περήφανα γηρατειά, που πια τα έχουν στραγγίξει; Μήπως¨ καλό ¨ είναι το ότι μια δεκαετία περίπου, ¨ τάισαν ¨ την αγροτιά, με δανεικά χρήματα, που τώρα καλούμεθα όλοι να τα πληρώσουμε; Τί έκαναν; Τί παραπάνω, από το να συνυπάρξουν αρμονικά με το κεφάλαιο. Γιγαντώνοντάς το τόσο, που να το μετατρέψουν σήμερα, σε ισχυρό καθεστώς. Όμοιο με εκείνο του Χομεϊνί, που εξακολουθεί ακόμα να ταλανίζει τον λαό του Ιράν.
Μια παρέα πειναλέων, που το 1981, ακολούθησε τον Ανδρέα, με έναν μόνο σκοπό. Τον πλουτισμό της. Με λαμπερή φυσικά εξαίρεση, τον Γιώργη τον Γεννηματά. Τον Παρασκευά τον Αυγερινό, τον Λάζαρη, τον Αρετάκη, τον Αλευρά, τον Φλώρο, τον Λιάνη, τον καθηγητή που ήταν τότε υπουργός Τεχνολογίας-Βιομηχανίας και μετά πρέσβης μας στο Τόκιο. Και κάποιους ακόμα, που ήταν πραγματικά σοσιαλιστές . Και πάνω από όλα Έλληνες.
Να λοιπόν γιατί, ο… ¨σοσιαλιστής¨ Ρέππας, συνέλληνες, σας αποκάλεσε ¨μπαταχτζήδες¨και ¨τσαμπατζήδες¨ . Για να μην φύγει από τις αρχές του και θίξει το κεφάλαιο.
Για την συνέπειά του λοιπόν αυτή…. ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟΝ. Το αξίζει.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...