Ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος να συγκρουστεί με τη Μέρκελ. Στο τραπέζι ακόμη και το βέτο. Η κυβέρνηση θα πάει στις Βρυξέλλες με σκληρή γραμμή.
Είναι τα πιο σύντομα ανέκδοτα της ημέρας που διαρρέει το Μαξίμου προκειμένου να γελάσει και το χειλάκι κάθε πικραμένου. Τώρα θυμήθηκε ο πρωθυπουργός ότι υπάρχει και η εθνική υπερηφάνεια. Αφού πιάσαμε πάτο και αφού ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να “μαυρίσει” την κυβέρνηση; Τσάμπα μάγκες για το θεαθήναι και για τις ψήφους στις επόμενες (και μάλλον σύντομες) εκλογές; Και για να έχουμε καλό ρώτημα γιατί δεν σήκωνε κεφάλι πριν υπογράψει το Μνημόνιο, ένα χρόνο πριν από σήμερα; Κι εν πάση περιπτώσει, αν είναι αποφασισμένος να το παίξει Καραϊσκάκης, ποια είναι σήμερα η διαπραγματευτική του ικανότητα με μια ελληνική οικονομία πλήρως διαλυμένη, και μια εξωτερική οικονομική πολιτική χωρίς κανένα έρεισμα στην Ευρώπη και παγκοσμίως;
Η υπόθεση του πόσο σκληρός θα είναι ο κ. Παπανδρέου στις Συνόδους Κορυφής δεν είναι απλά ένα αστείο για να γελάμε. Δείχνει ότι η κυβέρνηση λειτουργεί με επικίνδυνο τρόπο. Μάζεψε ο πρωθυπουργός τους πολιτικούς αρχηγούς για να τους πει ότι θα βάλει κόκκινες γραμμές, λες κι αυτό δεν είναι αυτονόητο. Μάλιστα, λέγεται ότι τα… έχωσε στον κ. Σαμαρά διότι, όπως υποστήριξε ο κ. Παπανδρέου, δεν προέβαλε τις ελληνικές θέσεις στο Λαϊκό Κόμμα – μεγάλο ψέμα κι αυτό όπως θα αποδείξουμε σε λίγο
Μα αν θυμόμαστε καλά η ΝΔ δεν ήταν αυτή που έλεγε ότι το Μνημόνιο είναι αδιέξοδο και η πολιτική της σκληρής λιτότητας θα οδηγούσε ακριβώς σ’ αυτό που ζούμε σήμερα; Πώς λοιπόν η κυβέρνηση τολμά να τα βάλει με όλους τους άλλους χωρίς να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέπτη;
Η λογική της εθνικής πολιτικής, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας και μόνον αυτά χωρίς οσφυοκαμψίες και υποχωρήσεις, έπρεπε να είναι βασικό στοιχείο της κυβερνητικής κατεύθυνσης από την πρώτη μέρα που ανέλαβε να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Όλοι οι Έλληνες υποστήριξαν αυτή την προσπάθεια, ανέχθηκαν απίστευτα μέτρα και θυσίες στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας. Μέχρι που κατάλαβαν ότι στην κυβέρνηση υπάρχουν “yes men”, που δεν μπορούν να πουν όχι και που έκαναν ευαγγέλιο το Μνημόνιο.
Το πρόβλημα είναι ακριβώς εδώ, στο Μνημόνιο και στα μέτρα που υπέγραψε η κυβέρνηση χωρίς να διαπραγματευτεί απολύτως τίποτε. Μήνες τώρα τους δείχνουμε ότι η πολιτική τους ήταν αδιέξοδα αλλά αυτοί κοίταζαν το δάχτυλο.
Ο κ. Παπανδρέου που θα πάει στις Βρυξέλλες προκειμένου να πάρει επιμήκυνση και μείωση επιτοκίων (διότι πολύ δύσκολα θα πετύχει ευρω-ομόλογο και επαναγορά χρέους) θα πρέπει να γνωρίζει ορισμένα πολύ απλά πράγματα:
- Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο κανενός προκειμένου η κυβέρνηση να λέει “ναι” πάντα και κανένα “όχι” για πρόσκαιρες εντυπώσεις. Η θέση της πρέπει να είναι σταθερή κι όχι να κάνει συνεχείς κωλοτούμπες.
- Ακόμη κι αν πετύχει κάποια πράγματα θετικά για την Ελλάδα όπως η επιμήκυνση, αυτό δε σημαίνει ότι λύθηκε το πρόβλημα. Απλά μετατίθεται στις επόμενες γενιές.
- Το πρόβλημα δεν είναι πότε θα πληρώσουμε το χρέη μας αλλά αν μπορούμε να το κάνουμε τα επόμενα χρόνια. Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να έχουμε ανάπτυξη, Όμως το Μνημόνιο, έτσι όπως είναι δομημένο δεν οδηγεί στην ανάπτυξη, αλλά στην ύφεση, τη φτώχεια, το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας.
Συμπέρασμα, αυτό που πρέπει να αλλάξει δεν είναι ο κ. Παπανδρέου και να γίνει ξαφνικά Κολοκοτρώνης για να… κουρσέψει τις Βρυξέλλες. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι το Μνημόνιο και η κυβέρνηση να ζητήσει συγγνώμη για τα λάθη της.(φωτό από το http://antistachef.wordpress.com/)
antinews.gr
