Η λέξη προέρχεται από το εβραϊκό «πέσαχ» ή «πεσάχ», που σημαίνει «περνώ από πάνω», «προσπερνώ»…
Καθόλου τυχαίο, αν σκεφτεί κανείς πόσο επίκαιρη είναι αυτή η λέξη, που δεν ξεπερνά ούτε τα δύο γράμματα…
Πόσα μπορούν ν’αντέξουν στριμωγμένα εκεί, κρεμασμένα σε δυο μόλις γράμματα;
Είναι άραγε η υπομονή το μυστικό;
Ή μήπως είναι η αρμονική ύπαρξη της ηρεμίας, με τις νότες τοποθετημένες με τάξη στη σειρά, σαν να περιμένουν από καιρό τα αθόρυβα, μα σταθερά και γρήγορα, βήματα της Εξόδου; Αυτής που οδηγεί στην ελευθερία…
Μαρία Σχίζα
