Κείμενα.. εκατομμύρια.. για πολιτική, για οικονομία, για σεξ.Σχόλια.. άπειρα.
Ορατότης.. μηδέν!
Ξεκινώντας να γράφω, άρχισα να πίνω milko κι απέφυγα τον καφέ, προκειμένου να μην κακοχαρακτηριστώ για τεχνητό εκνευρισμό, παρά μόνο για αγνό και έμφυτο.
Ξέρω εκ των προτέρων σε ποιους απευθύνομαι. Στους ανθρώπους των κατηγοριών. Σε εκείνους που παράγουν καθημερινά με κόπο και ιδρώτα μόνο σάλιο και διοξείδιο του άνθρακα.
Κάποιοι προσφάτως απολυμένοι, οι περισσότεροι διαρκείς εκμεταλλευτές του πατρικού εισοδήματος και όλοι με κοινό χαρακτηριστικό την 8ωρη (τουλάχιστον) βάρδια έμπροσθεν φρεσκο-αγορασμένου laptop με τα λεφτά του μπαμπά, της μαμάς, της γιαγιάς, του παππού, της νονάς.......κλπ (για ορισμένους η αξία της οικογένειας είναι ανεκτίμητη!).
Κύρια (και μοναδική) ασχολία: το...
σερφάρισμα (όχι στη θάλασσα... η κατατομή του σώματος έχει διαμορφωθεί σε τέτοια, που μόνο σε καρέκλα οικιακού γραφείου μπορεί να βολευτεί..ίσως και στην μπέμπα του μπαμπά).
Αγαπημένη ενασχόληση : το comment.
Η κατανόηση της σημασίας ενός κειμένου δεν είναι απαραίτητη, αρκεί που θα πατηθεί το “SEND” και θα κοινοποιηθεί το ξέσπασμα που κατατρώει τα αδρανή κύτταρα του οργανισμού.
Προσβολή προσωπικοτήτων. Χυδαίοι χαρακτηρισμοί. Σεξιστικές διακρίσεις. Ειρωνεία που έχει αποδέκτη με ονοματεπώνυμο.............. κι όλα αυτά πίσω από την κάλυψη που προσδίδει η διαδικτυακή ανωνυμία.
Ξέρω ότι θα τα διαβάσεις, γι' αυτό γράφω δημόσια...
Θέλω να σου δείξω τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τα ερεθίσματα που δέχομαι από τον κόσμο γύρω μου και πώς επιδρούν σε μένα.
Θέλω να επικοινωνήσω μαζί σου -όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν πιστεύεις.
Γράφω, γιατί πρώτα απ' όλα θέλω τη γνώμη σου.
Την υποστήριξή σου, την αντίρρησή σου.
Θέλεις να συμμετάσχεις κι εσύ με τη σειρά σου; Γράψε αν συμφωνείς ή διαφωνείς.. Μοιράσου τις εμπειρίες σου, τις σκέψεις σου, τα όνειρά σου.
Κέρδισε κάτι απ' αυτό που ετοιμάζεσαι να κάνεις. Γράψε κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις όμορφα με τον εαυτό σου, κάτι ΔΙΚΟ ΣΟΥ! Κάτι που θα σε κάνει να γίνεις λίγο καλύτερος άνθρωπος και να βοηθήσει και μένα μαζί (κι όποιον άλλο, του οποίου το κείμενο διαβάζεις).
Ξέρεις ότι αυτό που κάνεις είναι μικρότητα.
Το ξέρεις, γι' αυτό και ντρέπεσαι να βάλεις το όνομά σου.
Αλλά για ποιο λόγο, αλήθεια, μπαίνεις στη διαδικασία να ασχοληθείς με κάτι, που ούτε κι εσύ ο ίδιος ενστερνίζεσαι;
Ο πατέρας μου, μου λέει πάντα: “Μεγάλο πράγμα το όνομα, κόρη μου. Κράτα το ψηλά κι αν είναι να πει ποτέ κάτι κάποιος για σενα, φρόντισε να το πει με το όνομά σου.”
Γιατί εμείς οι ίδιοι πλάθουμε την εικόνα μας. Εμείς την εξυψώνουμε κι εμείς είμαστε αυτοί που ορισμένες φορές σπάμε πλάκα μαζί της. Για μένα λοιπόν μπορεί να πουν ότι είμαι “το Τζενάκι, που παρά τις προσπάθεις, δεν κατάφερε να συλλαβίσει σωστά το νόημα της ζωής”, αλλά για σένα θα πουν ότι είσαι “ο μ@λάκας Anonymos121 που της έγραψε να πάει να γ@μηθεί”. Θέλεις να ξεσπάσεις; Κάνε σεξ. Δεν έχεις γκόμενα/ο; Κάνε bungee jumping.
Το μυαλό είναι για να σκεφτόμαστε κι η χολή για να την αφαιρούμε, όχι το αντίθετο.
Αν δεν έχεις να πεις κάτι σημαντικό, καλύτερα μην πεις τίποτα. Γίνε “ο άνθρωπος που δε μίλησε ποτέ” και κέρδισε το σεβασμό όλων μας.Γράφει η Τζένη Ρεμούνδου.
mixed.gr
