Στις απεργίες των δημοσιογράφων μαθαίνουμε ότι ο Καζαντζάκης ήταν και ο μέγιστος Έλληνας ρεπόρτερ...Όταν απουσιάζουν οι λαλίστατοι ασήμαντοι των παραθύρων, τότε παίζονται τα ντοκιμαντέρ γιά τους φευγάτους γίγαντες ...
Όταν είχα κάνει το μικρό ντοκιμαντέρ για τη τηλεόραση "Η Αίγινα του Καζαντζάκη" μου έκανε εντύπωση αυτό που μου είπε η αγράμματη γυναίκα που έφερνε στα χρόνια της κατοχής στο μεγάλο διανοητή ψωμάκι, χόρτα του βουνού και λίγο λάδι για να μη πεθάνει από τη πείνα: "Ο κύριος Νίκος έλεγε συχνά κάλλιο αυτός που δεν γεννήθηκε ποτέ...". Ομηρικό συμπέρασμα... Το ξαναθυμήθηκα βλέποντας στη τηλεόραση τη ζωή του μεγάλου συγγραφέα με τόσες λεπτομέρειες, φωτογραφίες και βίντεο, για τη συγκλονιστική πνευματική πορεία του και το αδιάκοπο οδοιπορικό του (και δημοσιογραφικό) στα πέρατα της Γης, που ντράπηκα να θεωρώ τον εαυτό μου σκεπτόμενο άνθρωπο, ρεπόρτερ και γραφιά... Έπρεπε να γίνει απεργία των σημερινών δημοσιογράφων για να μάθουν οι καναπετζήδες της τελεβιζιόνας ότι ο Νίκος Καζαντζάκης υπήρξε και ο μέγιστος ρεπόρτερ όλων των εποχών,που είχε κάνει το γύρο της Γης γράφοντας εντυπώσεις για λαούς, ιδεολογίες και παίρνοντας συνεντεύξεις από Μουσολίνι ως Σβάιτσερ. Και καθώς εδώ και χρόνια κάποιοι γέροι απομονωμένοι από τη δράση, ζούμε με τη ψευδαίσθηση ότι υπήρξαμε ακούραστοι ρεπόρτερ και σπουδαίοι γραφιάδες, ας θυμηθούμε τον πιό διάσημο, άξιο και ποιοτικό συνάδελφό μας, που έλεγε: Αλίμονο σε όποιον ζει στην έρημο και θυμάται του κόσμου...
υ.γ. Να γίνει και άλλη απεργία για να μάθουν οι σημερινοί Έλληνες (σε αναλογία οι πιό λίγοι αναγνώστες εφημερίδων και βιβλίων στην Ευρώπη) για κάποιους σπουδαίους, όπως τον Νίκο Καζαντζάκη. Που δεν ήταν μόνο ο πιό διάσημος Έλληνας συγγραφέας του 20ού αιώνα και ο πλέον μεταφρασμένος σε όλες τις χώρες, αλλά και ως απεσταλμένος εφημερίδων ταξίδεψε στα πέρατα της Γης, στέλνοντας εντυπώσεις και παίρνοντας συνεντεύξεις. Πολύ σωστά ο ήρωας του ομώνυμου βιβλίου του Ζορμπάς (υπαρκτό πρόσωπο) του λέει ότι τρώει χαρτί και πίνει μελάνι... Κάποιοι σημερινοί (που απολύτως τίποτα το αξιόλογο δεν θα αφήσουν πίσω τους) τρώνε κρατικές καταχωρήσεις και πίνουν νέκταρ από τα βαρέλια του δημοσίου...
    Ελευθέριος Βενιζέλος Άλμπερτ Σβάιτσερ Παναιτ Ιστράτι Μουσολίνι - Ντανούτσιο     Άγγ. Σικελιανός Έλσα Λάνγκε Λ. Αλεξίου-Τάκης Καλμούχος Ραχήλ Λιπστάιν-Ντίνα Μάτους     Δεν ελπίζω τίποτα... Δε φοβάμαι τίποτα... Είμαι λεύτερος |
Περισσότερος Καζαντζάκης (από τις "Αδερφοφάδες"):
- Από τα καλά κερδεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά - από τα κακά κερδεμένα, παίρνει και το νοικοκύρη.
- Δεν υπάρχουν ιδέες - υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες - κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.
- «Κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!»
- Ερχόμαστε απο μία σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μία σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευθύς ως γεννηθούμε, αρχίζει και η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα και ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν, σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.
- Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες - φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες!
- Ολάνθιστος γκρεμός της γυναικός το σώμα.
- Ό,τι εμείς οι άνθρωποι λέμε πόλεμο για την πίστη και την πατρίδα, τα κοράκια το λένε φαγοπότι - νόστιμο κρέας.
- «Στον κόσμο τούτον» συλλογίζουνταν, «θά 'σαι αρνί ή λύκος - αν είσαι αρνί σε τρων - αν είσαι λύκος τρως. Θεέ μου, δεν υπάρχει ένα τρίτο ζώο, καλύτερο, δυνατότερο»; Και μια φωνή μέσα του του αποκρίνουνταν: «υπάρχει, υπάρχει, κάνε υπομονή. Τώρα και χιλιάδες χρόνια ξεκίνησε να φτάσει, να γίνει άνθρωπος - δεν έφτασε ακόμα. Βιάζεσαι; Ο Θεός δε βιάζεται.»
- Τι θα πει λεύτερος; Αυτός που δεν φοβάται το θάνατο.
