Η Ρεάλ κατάφερε σε δύο ματς να σταματήσει τη Μπαρτσελόνα...και να πάρει έναν τίτλο (Copa del Rey), αλλά η τρίτη ήταν και η φαρμακερή και πιθανότατα θα κοστίσει στον Μουρίνιο και την παρέα του τη συμμετοχή στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Υπεύθυνοι γι' αυτό; Η καλύτερη ίσως ομάδα όλων των εποχών (Μπαρτσελόνα) και ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, ο νέος ΘΕΟΣ του ποδοσφαίρου, ο τεράστιος Λίονελ Μέσι...
Πάμε στα του ματς λοιπόν...Στο πρώτο 45λεπτο, το σκηνικό από την πλευρά της Ρεάλ ίδιο...Αμυντικογενής τακτική από τον Μουρίνιο, η οποία «βγήκε» στα δύο προηγούμενα el clasico. Το παράδοξο; Το γεγονός πως και η Μπαρτσελόνα στο πρώτο ημίχρονο ειδικά, δεν έπαιξε το ποδόσφαιρον που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε και περιορίστηκε αρκετά στο γήπεδο, έτσι ώστε να μην επιτρέψει στη Ρεάλ να τη «χτυπήσει» στις αντεπιθέσεις. Οι Καταλανοί παρά την απουσία του Ινιέστα από τη μεσαία γραμμή, κρατούσαν εύκολα τη μπάλα, με τον Τσάβι να κάνει πολύ καλό παιχνίδι. Ξεχώρισε πάντως μετά από καιρό και ο Βίγια, που αν και δε σκόραρε, έκανε μεγάλο ματς. Οι φάσεις πάντως σε αυτό το πρώτο μέρος, μπορούσαν άνετα να μετρηθούν με τα δάκτυλα του ενός μας χεριού (2 για τη Μπάρτσα και 1 για τη Ρεάλ) και η γνωστή φράση «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη», νομίζω πως τα λέει όλα, για το πρώτο ημίχρονο...
Το σκηνικό συνέχιζε να είναι το ίδιο και στις αρχές του ίδιο ημιχρόνου, με τη Μπαρτσελόνα να μην απειλεί, αλλά να έχει τη συντριπτική κατοχή της μπάλας, που σε αρκετές στιγμές έφτασε το 70%-30%, υπέρ των μπλαουγκράνα. Ήταν ξεκάθαρο δε, πως ο Γκουαρντιόλα, ο οποίος κατά την άποψή μου απέδειξε σήμερα πως είναι μεγάλος προπονητής, είχε διαβάσει τέλεια τη Ρεάλ και έχοντας στο μυαλό του, πως την «πάτησε» στον τελικό κυπέλλου, την εγκλώβισε σε μεγάλο βαθμό...
Παρόλα αυτά μέχρι και τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού, φάσεις τρανταχτές δεν υπήρχαν στο ματς και δε σας κρύβω, πως μέσα μου πίστευα πως ο Μουρίνιο θα καταφέρει να κρατήσει τη Μπάρτσα μακριά από το γκολ, για δεύτερο συνεχόμενο ματς. Αυτός άλλωστε ήταν ο στόχος του, από το ξεκίνημα του αγώνα και οι ποδοσφαιριστές του, άσχετα αν δεν είχαν καθόλου κατοχή, στέκονταν πολύ καλά στην άμυνά τους...
Μια απερισκεψία του Πέπε όμως, ο οποίoς άφησε την ομάδα του με δέκα παίχτες στο 61', επέτρεψε στη Μπάρτσα να βγει πιο πολύ μπροστά, να μας θυμίσει την ομάδα που ξέρουμε και γενικά να παίξει όπως αυτή συνηθίζει. Και τι γίνεται όταν το κάνει αυτό; Απλά κερδίζει...Η Ρεάλ λοιπόν έχοντας μείνει με 10 παίχτες (είχε αποβληθεί και ο Μουρίνιο από τον πάγκο) γύρισε ακόμα πιο πίσω και η Μπαρτσελόνα άρχισε να...«πυροβολεί». Η προειδοποίηση ήρθε από τους Βίγια και Πέντρο, σε μια μεγάλη διπλή ευκαιρία. Και στο 76', ο Μέσι άνοιξε, μοιραία, το σκορ με προβολή από κοντά, έπειτα από εξαιρετική ενέργεια και σέντρα ακριβείας του Αφελάι. Ο νέος ΘΕΟΣ του ποδοσφαίρου όμως, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη, αφού στο 87', μετά από μια προσωπική ενέργεια, που καταδεικνύει την απίστευτη ποδοσφαιρική του ποιότητα, έβαλε το κερασάκι στην τούρτα, κάνοντας το 0-2 και βάζοντας κατά πάσα πιθανότητα «ταφόπλακα» στα όνειρα του Μουρίνιο και των παιχτών της Ρεάλ, για ταξίδι στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο Γουέμπλεϊ, στα τέλη της άνοιξης...
Στο ποδόσφαιρο βέβαια όλα γίνονται, αλλά δε νομίζω πως αυτή η Ρεάλ είναι ακόμα έτοιμη, ώστε να αντιμετωπίσει την καλύτερη ομάδα του πλανήτη αυτή τη στιγμή και αναμφίβολα, μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο...
Υ.Γ. Να πω και κάτι για τον Γκουαρντιόλα, γιατί με «κέρδισε» μετά το σημερινό ματς. Ομολογώ πως έχω αμφιβολίες, για το αν μπορεί να πετύχει σε κάποια άλλη ομάδα. Δεν έχω τέτοιες αμφιβολίες για παράδειγμα για τον Μουρίνιο, που πέτυχε στην Πόρτο, την Τσέλσι, την Ίντερ και έχει πάρει ήδη ένα τίτλο φέτος με τη Ρεάλ. Ο Γκουαρντιόλα όμως, με τον τρόπο που αντιμετώπισε το τρίτο κατά σειρά el clasico, διαβάζοντας δηλαδή άριστα τη Ρεάλ και την τακτική του Μουρίνιο, με «έπεισε» πως είναι ένας μεγάλος προπονητής. Δεν πιστεύω βέβαια, πως από άποψη τακτικής τουλάχιστον, μπορεί να συγκριθεί με Μουρίνιο ή Φέργκιουσον, αλλά είναι σίγουρα από τους κορυφαίους και δε σας κρύβω, πως με ενδιαφέρον περιμένω να τον δω σε κάποια άλλη ομάδα, ώστε να μας αποδείξει αν τελικά κάνει μόνο για τη Μπαρτσελόνα, όπως λένε πολλοί...
