Και έτυχε να έρθει τώρα στα χέρια μου αυτή η ιδιοκτησία που πήραμε κομματάκι κομματάκι με οικονομία». Σε μια εποχή που όλοι αναζητούν αγωνιωδώς οικονομικούς πόρους ακούγεται μάλλον περίεργο κάποιος να διαθέτει το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του για να παίζουν τα παιδιά. «Δεν είναι από φιλανθρωπία αλλά από πίστη» λέει ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Τον συναντήσαμε στο αρχιτεκτονικό γραφείο των Στέλλας και Πιέρου Πιερή πλαισιωμένο από αρχιτέκτονες και περιβαλλοντολόγους και περιτριγυρισμένο από τις μακέτες και τα προσχέδια ενός μουσικού οικολογικού πάρκου: του παιδότοπου που έχει βάλει στόχο να δημιουργήσει αυτή η υπεραισιόδοξη ομάδα στο έκτασης επτά στρεμμάτων κτήμα του συνθέτη στο Κορωπί.
«Αφού λοιπόν λυτρώθηκα από την ιδέα της ιδιοκτησίας και βλέποντας την ανταπόκριση των παιδικών παραστάσεων που ανεβάζω στην πολυχώρο Αθηναΐς» μας εξηγεί «σκέφτηκα ότι αυτό είναι ένα κοινό που δεν πρόκειται να σε προδώσει ποτέ, δεν τελειώνει ποτέ και επιπλέον έχει τεράστια ανάγκη. Και αποφάσισα να διαθέσω τον χώρο στη δημιουργία ενός πρωτοπόρου παιδότοπου που να συνδυάζει το παιχνίδι,την οικολογία και τη μουσική. Θέλω τα παιδιά από αυτή την πόρτα να “μπουν” στη μουσική χωρίς τη βία ότι κάνουν μάθημα. Περνούν τα χρόνια και, ξέρετε, κάποιος σκέφτεται την υστεροφημία του. Πιστέψτε με, έχω εξασκηθεί στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα φθάσω στην κορυφή του λόφου και θα δω το λιμανάκι από πίσω».
Πώς μπορεί όμως ένα παιδί να μυηθεί στη μουσική και να μάθει για δύσκολες έννοιες όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέσα από το παιχνίδι; Η ομάδα των αρχιτεκτόνων σχεδίασε ένα παραμύθι, τη «Μουσική μπιζελιά», ως κεντρική ιδέα αυτού του μουσικού οικολογικού παιδότοπου. Η «Μπιζελιά» διαθέτει έναν κορμό, τη βασική αρτηρία κυκλοφορίας η οποία αναπτύσσεται σε ελεύθερη μορφή εντός του παιδότοπου. Η στενόμακρη μορφή του οικοπέδου βοήθησε στην εξέλιξη της αρχιτεκτονικής ιδέας. Δεξιά και αριστερά του κορμού υπάρχουν κλαδιά υπό μορφή μονοπατιών που οδηγούν στα διάφορα καθιστικά (φύλλα) και παιχνίδια (μπιζέλια). Στους καθιστικούς χώρους οι γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να επιβλέπουν τα παιδιά τους όσο αυτά θα παίζουν. Δεν πρόκειται ωστόσο για παιχνίδια όπως αυ τά που βλέπουμε σε μια παιδική χαρά. Εδώ οι κούνιες θα παράγουν μελωδίες και οι τραμπάλες θα γίνονται… αντλίες νερού.
Όπως εξηγεί ο συνεργάτης της ομάδας Πάνος Γεωργάνας, οι οικολογικές μουσικές κούνιες δίνουν με την κίνησή τους ρεύμα σε ένα φωτιστικό σώμα και κινούν μια καμπάνα κουρδισμένη σε συγκεκριμένη νότα. Επτά κούνιες συντονίζονται και παράγουν μια μουσική φράση, ενώ με την παλινδρομική κίνηση μιας κλασικής τραμπάλας ενεργοποιείται μηχανική αντλία νερού και παράγεται συγκεκριμένο μουσικό θέμα.
Ανεμόμυλοι και μουσικά σπίτια
Στον παιδότοπο θα υπάρχουν επίσης ο φωτεινός ανεμοδείκτης, ο μουσικός ανεμόμυλος και ο μύλος της μυθολογίας. «Τα μουσικά παιχνίδια έχουν σχεδιαστεί σε επίπεδο προμελέτης και θα υλοποιηθούν με τη βοήθεια εικαστικών δημιουργών» σημειώνει ο Σταμάτης Κραουνάκης. «Βρίσκομαι ήδη σε συνεννοήσεις με τον Αλέκο Φασιανό για τη δημιουργία του καρουσέλ με τους ήρωες της μυθολογίας». Μέσα στο κτήμα θα υπάρχουν ακόμη μουσικά σπίτια. Πρόκειται για μικρά στέγαστρα που έχουν μέσα και από ένα όργανο (πνευστό, κρουστό ή έγχορδο), ενώ σε καθένα από αυτά θα βρίσκονται και μουσικοί. Εχουν σχεδιαστεί επίσης μια λίμνη και ένα οικολογικό αμφιθέατρο, όπου ο Σταμάτης Κραουνάκης φιλοδοξεί να ανεβαίνουν παραστάσεις από θιάσους, ελληνικούς και ξένους, καθώς το αεροδρόμιο απέχει ελάχιστα από το συγκεκριμένο οικόπεδο, στη συμβολή Βάρης- Κορωπίου.
Το πάρκο θα περιλαμβάνει επίσης πέντε εκπαιδευτικές ζώνες δραστηριοτήτων: φυτολογίας, οικολογικών υλικών και ΑΠΕ, κομποστοποίησης, μουσικής και βιολογίας. «Σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε ένα είδος αστικής φάρμας» λένε η Στέλλα και ο Πιέρος Πιερής. «Δεν μας ενδιέφερε ένα ακόμη Αllou Fan Ρark ή Watermania, ούτε να δημιουργήσουμε μια ελληνική Ντίσνεϊλαντ. Τα παιχνίδια θα έχουν χρώμα και φαντασία. Θα υπάρχει παντού βιοκλιματικός σχεδιασμός».
Η υπεύθυνη της περιβαλλοντικής στρατηγικής Κωνσταντίνα Βασιλακοπούλου υπερθεματίζει: «Εχουμε προβλέψει ώστε αυτός ο παιδότοπος να συμφωνεί με τους κανόνες της αειφορίας σε κάθε του στοιχείο. Χρησιμοποιούμε τοπικά και φιλικά υλικά. Εκμεταλλευόμαστε τα σκουπίδια και το βρόχινο νερό και φιλοδοξούμε αυτό το πάρκο να είναι, αν όχι πλήρως, τουλάχιστον κατά ένα μεγάλο ποσοστό ενεργειακά ανεξάρτητο. Στόχος είναι τα παιδιά να συμφιλιωθούν από μικρή ηλικία με την ιδέα ότι σκέφτονται τη φύση και αυτό που θα αφήσουν στους επόμενους». «ΣΤΟ
ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΣΤΑΜΑΤΑ Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΡΟΙΣΟΙ»
Η μελέτη για την ανάπλαση του χώρου έχει ολοκληρωθεί και το κόστος της κατασκευής του υπολογίζεται στο 1 εκατ.ευρώ. Απομένει να βρεθεί χρηματοδότης, ενώ ο χρόνος που υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί για την υλοποίηση του έργου είναι περίπου ένα έτος. «Δεν με φοβίζει η κρίση» λέει ο Σταμάτης Κραουνάκης. «Η κρίση σταματάει στο Χαλάνδρι. Από Χαλάνδρι και πέρα υπάρχουν πολλά σπίτια που δεν γνωρίζουν τι θα πει κρίση, οι λεγόμενοι…κροίσοι. Αλλά επειδή έχω γνωρίσει και αρκετούς καλούς πλουσίους, πιστεύω ότι οι άνθρωποι που σκέφτονται επενδυτικά αυτή τη στιγμή θα ενδιαφερθούν για τον παιδότοποπου λόγω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα έχει περιορισμένο κόστος λειτουργίας. Η σκέψη μου είναι τα παιδιά να μπαίνουν με ελεύθερη είσοδο και οι γονείς να πληρώνουν. Διότι θα γίνονται παιδιά και αυτό δεν είναι εύκολο να συμβεί».
Ο Σταμάτης Κραουνάκης δεν έχει παιδιά. «Και η Λυσιστράτη, ωστόσο,που ξεσήκωσε τις γυναίκες να σταματήσουν τον πόλεμο δεν είχε οικογένεια». Το μόνο που τον φοβίζει είναι μήπως σκοτώσει το παιδί που κρύβει μέσα του. Αραγε σκοπεύει να διδάξει μουσική στον παιδότοπό του; «Σκοπεύω να παίζω».
της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ, TO BHMA
