Διαβάζουμε στο Έθνος: «Σοκ και δέος στην κοινή γνώμη έχει προκαλέσει η εκτός ορίων κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της Αθήνας, καθώς η πρωτοφανής ρατσιστική βία, σε συνδυασμό με την άνευ προηγουμένου...
αστυνομική αυθαιρεσία, πυροδοτούν καταστάσεις μέχρι σήμερα άγνωστες στους πολίτες.»Δεκάδες μετανάστες στο νοσοκομείο λόγω ρατσιστικών επιθέσεων επισημαίνει το συγκρότημα Λαμπράκη
Κάποιοι επιλέγουν να «ανεβάσουν» το θέμα της βίας. Σκοπός, η αλλαγή ατζέντας; Θα δείξει…
Στο μεταξύ, δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι η άλωση του κέντρου από ακραίες ομάδες μεγαλώνει τον φόβο των πολιτών, μειώνει τις επιδιώξεις τους, τους αποτρέπει από το να κατέβουν να διαδηλώσουν ειρηνικά.
Χωρίς μαζικές αντιδράσεις και διεκδικήσεις, δεν γίνεται ευκολότερη η εφαρμογή του Μνημονίου;
Η επιβίωση προηγείται της διαβίωσης. Ανεξάρτητα από θεωρίες συνωμοσίας, όταν την ίδια μέρα συμβαίνουν ταυτόχρονα ένα φρικιαστικό, αναίτιο έγκλημα και λίγες ώρες αργότερα εγκληματικά χτυπήματα αστυνομικών εναντίον διαδηλωτών, πόσοι είναι αυτοί που δεν θα προτάξουν την σωματική τους ακεραιότητα στην δεινή οικονομική του κατάσταση;
Εδώ στο Antinews, έχουμε γράψει επανειλημμένως για το μεγάλο πρόβλημα της εγκληματικότητας, και της λαθρομετανάστευσης που μαστίζουν τη χώρα μας.
Η απειλή που αισθανόμαστε από την εγκληματικότητα και την ανομία είναι πολύ πιο σοβαρή από την οικονομική μας κατάπτωση.
Η πείνα σε θέτει σε εγρήγορση. Σε κινητοποιεί. Ο φόβος όμως σε μουδιάζει. Σε αδρανοποιεί.
Και ίσως αυτό να θέλουν κάποιοι. Αλλιώς δεν εξηγείται η πλήρης και επί χρόνια αδιαφορία τους απέναντι στη κλιμάκωση τόσο της λαθρομετανάστευσης, όσο και της εγκληματικότητας.
Το άλλοτε φιλόξενο κέντρο της Αθήνας έχει γίνει εδώ και χρόνια ένα απάτητο γκέτο που μάλλον Σομαλία θυμίζει παρά Ελλάδα.
Και όπως προειδοποιούσαμε, και ήδη το βλέπουμε στους δρόμους με τις μάχες που διεξάγονται σώμα με σώμα, γίνεται τώρα Ρουάντα.
Η λαθρομετανάστευση και η εγκληματικότητα είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Συνεπώς, όλοι όσοι (υπεύθυνοι) ανέχονταν επί τόσα χρόνια τη σταδιακή μεταμόρφωση της Αθήνας σε Μογκαντίσου είναι συνυπεύθυνοι. Και προφανώς ακολουθούν μια ατζέντα, παρόμοια με αυτήν που διάφορα αντιλαϊκά καθεστώτα χρησιμοποίησαν στο διάβα της ιστορίας, προκειμένου να χειραγωγήσουν και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς τους. Το διαίρει και βασίλευε.
Ποιος θα ασχοληθεί με το μνημόνιο και με την ανεργία, την ώρα που κινδυνεύει να τον σφάξουν μέσα στο σπίτι του; Ποιος θα βγει να διαδηλώσει για το απρόσωπο ΔΝΤ, την αόρατη τρόικα κλπ. όταν ο ορατός εχθρός είναι ο μαύρος, και ο μελαψός που κυκλοφορούν δίπλα του ή που κατοικοεδρεύουν στην Ομόνοια;
Οι συγκρούσεις που ξέσπασαν με αφορμή το θάνατο του οικογενειάρχη, είναι βούτυρο στο ψωμί των οπαδών και των εκτελεστών του μνημονίου.
Τι πιο βολικό από το να σφάζονται οι Έλληνες με τους αλλοδαπούς, και να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η οικονομική μας υποδούλωση και η υπαγωγή μας στη κυριαρχία της τρόικας και των τραπεζιτών.
Τι πιο βολικό από τη πλήρη απαξίωση και υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου μιας πόλης, ώστε μετά να έρθουν κάποια οικονομικά συμφέροντα και να το αγοράσουν κοψοχρονιά.
Η παγκοσμιοποίηση σε όλο της το μεγαλείο.
Και έτσι φτάσαμε στο σημείο, να υπάρχουν ομάδες vigilante ακροδεξιών που περιπολούν τους δρόμους, σπάζοντας στο ξύλο όποιον μετανάστη πέφτει στα χέρια τους, και από την άλλη ομάδες αλλοδαπών να αυτοοργανώνονται, και να ταμπουρώνονται, επιτιθέμενοι παράλληλα σε όποιον Έλληνα ξεμοναχιάσουν.
Εικόνες ζούγκλας που όμως συμβαίνουν δίπλα μας. Κοινωνικό μίσος, γενικευμένο χάος, απώλεια κάθε ελέγχου.
antinews.gr
