Στην περίπτωση της Αυστρίας, που από τον περασμένο Νοέμβριο έχει θυμηθεί το «ηρωικό» παρελθόν της – αυτό του «Άνσλους» (προσάρτηση) της ναζιστικής εποχής, αλλά και της κατάληψης της Σερβίας από αυστριακά στρατεύματα – και έσπευσε να… προσαρτηθεί ξανά στη Γερμανία, η ταιριαστή παροιμία είναι «μάθανε πώς… πλακώσανε κι’ οι Αυστριακοί»!
Από τότε, τον Νοέμβριο, μας είχε προειδοποιήσει η Βιέννη πως η Αυστρία δεν σκοπεύει να πληρώσει το μερίδιο που της αναλογεί από το δάνειο προς την Ελλάδα, εφόσον η χώρα μας δεν τηρεί τις απορρέουσες από το Μνημόνιο υποχρεώσεις της.
Αυτές τις μέρες, ιδιαίτερα ορεξάτη εμφανίζεται η φρέσκια υπουργός των Οικονομικών της χώρας, Μαρία Φέκτερ, η οποία, στο περιθώριο του τελευταίου Ecofin, μας κούνησε αυστηρά το δάχτυλο – όπως και ο Όλι Ρεν, καθώς όλοι οι παλαιόθεν συνεργάτες των Γερμανών φαίνεται πως εξακολουθούν να έχουν την ίδια μούρη.
Και τι είπε η κυρία; Πως αν η Ελλάδα θέλει να παραμείνει στην ευρωζώνη, θα πρέπει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Και πως «αν δεν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, δεν θα δοθούν χρήματα». Και πως «αν εξαπατήσατε για να μπείτε στην ευρωζώνη, τώρα θα πρέπει να δουλέψετε» (αλήθεια γιατί δεν στέλνει και σ’ αυτήν μια από τις γνωστές επιστολές του ο κ. Σημίτης;).
Υποστήριξε μάλιστα η Φέκτερ πως η Ελλάδα παραμένει στην κατάσταση που βρισκόταν στη δεκαετία του 1970! (Αλήθεια, γιατί δεν της απαντούν όλοι κατά σειράν οι κυβερνήτες της «ισχυρής Ελλάδας»;)
Έχει γίνει τόσο προκλητική η Αυστριακή υπουργός, που ακόμη και ο επικεφαλής του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, που κι’ αυτός έχει γίνει απειλητικός τις τελευταίες ημέρες – πολύ θα θέλαμε να μάθουμε τι είδους λαγούς με πετραχήλια είχαν υποσχεθεί σε όλους αυτούς οι δικοί μας φωστήρες – υποχρεώθηκε να της απαντήσει.
Λέγοντας πως η βοήθεια δεν έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στους Αυστριακούς ούτε ένα σεντ. Και πως αντίθετα, η Αυστρία έχει εισπράξει τόκους από τους Έλληνες.
Βέβαια, ο Σοσιαλδημοκράτης Αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν, μιλώντας τις προάλλες στην Ολομέλεια της αυστριακής Βουλής, τάχθηκε κατά της εξόδου της χώρας μας από την ευρωζώνη. Απαντούσε σε διάφορες φωνές εντός Αυστρίας, που όλο και πιο συχνά ζητούν έξοδο από την ευρωζώνη των χωρών εκείνων (βλέπε Ελλάδα) που λόγω των δομών τους δεν είναι σε θέση να επιβιώσουν σε μια Ευρώπη με «σκληρό νόμισμα».
Επιτέλους, πρέπει κάποτε αυτή η κατασυκοφάντηση να σταματήσει. Δεν είναι άλλωστε και τίποτε άγιοι. Και όταν μιλούν μ’ αυτόν τον τρόπο επειδή δίνουν ένα δάνειο (μόλις πάνω από 1 δις ευρώ οι Αυστριακοί), μετά από όλα όσα έχουν διαπράξει (και αυτοί) κατά των υποδομών της χώρας μας, πρέπει να παίρνουν απάντηση.
Δεν είναι άγιοι ούτε σήμερα. Στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης γίνεται έρευνα αυτόν τον καιρό για να διαπιστωθεί αν το διδακτορικό του Αυστριακού Επιτρόπου Γιοχάνες Χαν είναι προϊόν λογοκλοπής.
Και μόλις τον περασμένο Μάρτιο, παραιτήθηκε από το αξίωμά του ο Αυστριακός ευρωβουλευτής Ερνστ Στράσσερ, καθώς έπεσε στην παγίδα δημοσιογράφου των «Sunday Times», που εμφανίσθηκε ως εκπρόσωπος κάποιου λόμπι και ο κύριος ευρωβουλευτής δέχθηκε να χρηματιστεί.
Και η διαπλοκή μεταξύ πολιτικών και μεγιστάνων του Τύπου στην Αυστρία καλά κρατεί. Εκτός από τον συντηρητικό πρώην καγκελάριο Σιούσελ (ο οποίος το 2006, μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατηγόρησε την Τουρκία για «ατυχείς λεονταρισμούς»), δεν υπάρχει πολιτικός τους που να κατάφερε να σταθεί αν δεν τα έχει προηγουμένως κάνει πλακάκια με τον πιο ισχυρό άνθρωπο στη χώρα, τον 87χρονο εκδότη της «Κρόνε», Χανς Ντίχαντ.
Όσο για τις οικονομικές επιδόσεις των δικών της φωστήρων, ούτε η Αυστρία βγήκε αλώβητη από την κρίση του 2008, καθώς δεν κατάφερε να προστατέψει τις τράπεζές της. Μάλιστα, το αυστριακό Δημόσιο υποχρεώθηκε να κρατικοποιήσει την τράπεζα Κομμουναλκρεντίτ – κι’ ας μας λέει σήμερα η κυρία Μαρία ότι πρέπει να βιαστούμε να αποκρατικοποιήσουμε τα πάντα.
Και ούτε είναι τόσο συνετοί οι Αυστριακοί στην διαχείριση του δικού τους χρήματος. Το 2005, όταν ανέλαβαν την προεδρία της ΕΕ, ξόδεψαν πάνω από ένα εκ ευρώ (από τον κρατικό κορβανά) για να την διαφημίσουν (την προεδρία), γεμίζοντας τους δρόμους της Βιέννης με ευρωπαϊκές σημαίες ζωγραφισμένες πάνω σε… γυναικεία εσώρουχα!
Και δεν ακούμε λέξη από εκείνο το αστέρι της αυστριακής πολιτικής σκηνής, την Μαρία Βασιλάκου, ελληνικής καταγωγής Πρόεδρο των Πρασίνων στην τοπική Βουλή της Βιέννης και Αντιπρόεδρο του κόμματος των Αυστριακών Πρασίνων.
Αλήθεια, πού χάθηκε αυτή η ψυχή; Πού είναι να υπερασπιστεί την Ελλάδα με το ίδιο πάθος που υπερασπίστηκε ένα κόμμα;
Στις τελευταίες ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ την είχε εντάξει στο ευρωψηφοδέλτιό του – είχε προσφέρει τότε πρόθυμα τις υπηρεσίες της. Πού την έχανες, πού την έβρισκες, στα ελληνικά κανάλια να μας εξηγεί τι πρέπει να ψηφίσουμε την βλέπαμε.
Εις αναγνώριση των αγώνων της, όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδισε λίγους μήνες αργότερα τις εθνικές εκλογές, ο κ. Παπανδρέου της πρόσφερε μια θέση στην κυβέρνηση. Αρνήθηκε ευγενικά η κοπέλα, δεν μπορούσε, όπως είπε, να εγκαταλείψει το κόμμα της που στη Βιέννη εξασφαλίζει το 15% των ψήφων και στο σύνολο της Αυστρίας το 10%.
Τις διακοπές της είχε έλθει να κάνει και έτσι για πλάκα μπήκε και σε ένα ψηφοδέλτιο της «φιλοξενούσας» χώρας.
Αλλά η κ. Μέρκελ μόνο από τις δικές μας διακοπές ενοχλείται. Για το αναγκαστικό δάνειο που μας υποχρέωσε η χώρα της να πάρουμε, για να κάνουν διακοπές μετά δημοσίων θεαμάτων οι στρατιώτες της στην Ελλάδα και το οποίο ουδέποτε επέστρεψε, δεν λέει κουβέντα.
Όπως έχουμε πει, βρίσκουν και τα κάνουν…
Οκτ 2009
Ελευθεροτυπία, 9. Μαρία Βασιλάκου: Γιατί είπα όχι (για συμμετοχή στην κυβέρνηση εκ μέρους των Οικολόγων). Πρόεδρος του κόμματος των Πράσινων στην τοπική Βουλή της Βιέννης και αντιπρόεδρος του κόμματος των Αυστριακών Πρασίνων. Ότι το πρώτο έχει πάρει 15% και το δεύτερο 10%, οπότε… πώς θα τα παράταγε όλα;
http://www.elzoni.gr/
