Θανάση θα μας λείψεις. Η απέριττη, γλυκιά γαλανή ματιά σου.
Η μεγαλοπρεπής ταπεινότητά σου.
Η απλότητα και το ελληνικό μέτρο στην έκφρασή σου.
Η σοβαρότητα στην κωμικότητά σου.
Θα μας λείψει η διάθεσή σου να υπερασπίζεσαι τον αδικημένο, τον άνεργο, τον προδομένο, τον πονεμένο.
Θα μας λείψει η αγωνιστικότητα και το τρεχαλητό σου.
Θα μας λείψει η αυθεντικότητά σου – η λαϊκότητά σου και η χαρά της ζωής.
Κερδίσαμε από σένα και θα μας μείνουν η αγάπη, η σιωπή, η αποχή από τη ματαιοδοξία, η αποχή από τις αποθεώσεις και η αλήθεια σου.
Θα μας μείνει η συντροφικότητα που συνεχώς υπερασπιζόσουνα με τη σύντροφό σου Ασημίνα και με τα παιδιά σου.
Κερδίσαμε καθαρότητα, ελληνικότητα και αξίες. Αξίες των κατατρεγμένων, των ταπεινωμένων, των έξω από τα πράγματα, τη γοητεία των χαμένων επαγγελμάτων.
Ο θάνατός σου πάντα θα μας θυμίζει τη ζωή. Θα θέλαμε να μας συνοδεύουν οι ευχές σου.
