Σωκράτους και… Μπαγκλαντές γωνία! Σταυροδρόμι στοιχειωμένο από ανάσες και σκιές...
ιδρωμένα ίχνη, βήματα που μαρτυράνε αγωνίες, φόβο, όνειρα και ζωές μάρτυρες.Το σταυροδρόμι έχει καταγράψει πάνω του θύτες και θύματα όλων των πιθανών -φυλετικών και κοινωνικών- συνδυασμών: ξένος «πάει» από Έλληνα, Έλληνας «πάει» από ξένο, Έλληνας από Έλληνα και την συνήθως ανάξια ως »συνήθη» περίπτωση, ξένος «πάει» από ξένους…
Δουλέμποροι, παρεμπόριο και η μαφία του real estate δραστηριοποιούνται και εκμεταλλεύονται όλη σχεδόν την περιοχή του ιστορικού κέντρου, γράφει πρόσφατη έκθεση που συνέταξαν για τα προβλήματα του κέντρου της Αθήνας.
Τράπεζες αποκλείουν τη δανειοδότηση για αγορά κατοικίας με τη μέθοδο του red lining, σε ημεδαπούς ή αλλοδαπούς με μόνιμα εισοδήματα. Δουλέμποροι ελέγχουν και εμπορεύονται ανθρώπους και προϊόντα. Άνθρωποι φεύγουν πανικόβλητοι και, όσοι δεν μπορούν να φύγουν, κρύβονται διπλομανταλωμενοι…
Τράπεζες αποκλείουν τη δανειοδότηση για αγορά κατοικίας με τη μέθοδο του red lining, σε ημεδαπούς ή αλλοδαπούς με μόνιμα εισοδήματα. Δουλέμποροι ελέγχουν και εμπορεύονται ανθρώπους και προϊόντα. Άνθρωποι φεύγουν πανικόβλητοι και, όσοι δεν μπορούν να φύγουν, κρύβονται διπλομανταλωμενοι…
Άμεσο καθαρισμό της Αθήνας από τοξικομανείς και μετανάστες και τη μεταφορά τους σε ακατοίκητα ή αραιοκατοικημένα νησιά της Ελλάδας, έριξε την ιδέα ο γνωστός και σε πολύ κόσμο αγαπητός μουσικοσυνθέτης Διονύσης Σαββόπουλος. Ήρθε η ώρα -συμπλήρωσε τη σκέψη του- να αποφασίσεις αν θα πεθάνεις ή θα ζήσεις…
Περίεργες σκέψεις κάνουν οι άνθρωποι. Μια και εδώ, κυρίως μιλάμε για τη ζωή και το θάνατο… των άλλων, ή μάλλον για την ομαδική εξόντωσή τους.
Περίεργες σκέψεις κάνουν οι άνθρωποι. Μια και εδώ, κυρίως μιλάμε για τη ζωή και το θάνατο… των άλλων, ή μάλλον για την ομαδική εξόντωσή τους.
Το ότι η Ελλάδα έχει εκατοντάδες μικρά και αραιοκατοικημένα νησάκια είναι γνωστό και καθόλου τυχαίο. Δε σηκώθηκαν οι άνθρωποι κι εγκατέλειψαν σπίτια, χωράφια, περιουσίες, επειδή ξαφνικά αποφάσισαν να κάνουν τουρισμό. Ούτε αποτελεί κομμάτι κάποιου πολυετούς πλάνου «αφήστε τον τόπο σας στριμωχτετίε σε δυαράκι στα Πατήσια, δουλέψτε, προσπαθήστε κι όποιος τα καταφέρει, επιστρέφει στη γη της Χαναάν με ετήσιο μπόνους κι αποζημίωση…»
Έφυγαν γιατί δεν μπορούσαν να ζήσουν εκεί. Γιατί η γη δεν παράγει κι όταν παράγει δεν είναι εφικτό να προωθηθεί το προϊόν. Τα σχολεία έχουν από καιρό κλείσει και ο ένας και μοναδικός γιατρός, όπου κι αν υπάρχει, κάνει χρέη ξεματιάστρας, μαμής, οδοντίατρου, καρδιολόγου, ψυχολόγου, ενίοτε και χειρουργού…
Έχουν φύγει γιατί εκεί μπορεί να μη ζούσαν με άλλα τριάντα άτομα σε ένα δωμάτιο, και να μη τους κυνηγούσαν με μαχαίρια στο δρόμο, αλλά πέθαιναν ξεχασμένοι στην άκρη της θάλασσας, γιατί δεν πρόλαβε το ασθενοφόρο να φτάσει από την Αθήνα…
Έφυγαν γιατί δεν μπορούσαν να ζήσουν εκεί. Γιατί η γη δεν παράγει κι όταν παράγει δεν είναι εφικτό να προωθηθεί το προϊόν. Τα σχολεία έχουν από καιρό κλείσει και ο ένας και μοναδικός γιατρός, όπου κι αν υπάρχει, κάνει χρέη ξεματιάστρας, μαμής, οδοντίατρου, καρδιολόγου, ψυχολόγου, ενίοτε και χειρουργού…
Έχουν φύγει γιατί εκεί μπορεί να μη ζούσαν με άλλα τριάντα άτομα σε ένα δωμάτιο, και να μη τους κυνηγούσαν με μαχαίρια στο δρόμο, αλλά πέθαιναν ξεχασμένοι στην άκρη της θάλασσας, γιατί δεν πρόλαβε το ασθενοφόρο να φτάσει από την Αθήνα…
Να βελτιωθεί το κέντρο να αλλάξει. Να ομορφύνει να γίνει πράσινο και «ιν» και «σικ» και ασφαλές. Αλλά με προοπτική, με πρόγραμμα, με συγκεκριμένο πλάνο και προτάσεις που θα αφορούν και θα διασφαλίζουν, όχι μόνο τα κτίρια και την ιστορία, αλλά και τους ανθρώπους. Δεν μπορεί να σηκώνεις μαζί μπάζα και ανθρώπους με προορισμό λίγα ναυτικά μίλια πιο μακρυά, αρκεί να μη σκουντουφλάς επάνω τους.
Και καλά τα μπάζα δεν θέλουν τροφή, νερό και περίθαλψη. Οι άνθρωποι…;
Και καλά τα μπάζα δεν θέλουν τροφή, νερό και περίθαλψη. Οι άνθρωποι…;
«Να μας πάρεις μακρυά, να μας πας στα πέρα μέρη…». Νιόνιο, αυτό που έγραψες κάποτε ήταν και είναι ένα ονειρικό ταξίδι, όχι ένα ταξίδι σε νέα Σπιναλόγκα…Λίζα Δουκακάρου.
