Γιάννης Κ. 21.Φοιτητής: «Δεν είχα πάρει ποτέ μέρος σε διαδήλωση. Δεν ασχολούμαι με κόμματα και δεν πιστεύω σε αυτά.
Δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ενεργό πολίτη. Αλλά σήμερα άφησα τον καναπέ μου και ήρθα στο Σύνταγμα γιατί δεν πάει άλλο. Η ζωή μας γκρεμίζεται και δεν μπορώ να το βλεπω απαθής».Μελίνα Χ. 18. Μαθήτρια: «Μόλις τελείωσα τις εξετάσεις μου και δεν ξέρω τι μου ξημερώνει. Σε ποια σχολή θα μπω, αν αυτή θα υπάρχει αύριο, αν οι γονείς μου θα χουν χρήματα για να σπουδάσω και αν ποτέ καταφέρω να βρω δουλειά. Γι’ αυτό είμαι εδώ. Γιατί είμαι αγανακτισμένη».
Χρήστος Α. 28. Άνεργος: «Πριν από 5 μήνες με απέλυσαν από την εταιρεία όπου δούλευα ως οδηγός. Από τότε δεν μπορώ να βρω δουλειά. Γύρισα στο σπίτι των γονιών μου και ζητάω χαρτζιλίκι. Δεν μπορώ να βγω ούτε για έναν καφέ. Δεν νιώθω μόνο αγανακτισμένος.Νιώθω προδωμένος».
Μαρία Δ. 35. Φωτογράφος και μητέρα: «Βαρέθηκα να κάθομαι μέσα στο σπίτι και να παρακολουθώ τηλεόραση χωρία να κάνω τίποτα. Η σκέψη ότι το παιδί μου δεν θα χει μέλλον με γέμισε οργή και με έφερε εδώ έξω από την Βουλή να φωνάξω!»
Ο Γιάννης, η Μελίνα, ο Χρήστος και η Μαρία είναι τέσερις από τους χιλιάδες «αγανακτισμένους πολίτες» των Αθηνών που έδωσαν το παρόν στην μεγάλη διαμαρτυρία στο Σύνταγμα. Άνθρωποι διαφορετικής ηλικίας, από διαφορετικό περιβάλλον, από διαφορετικές περιοχές που έδωσαν ραντεβού χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον και φώναξαν μαζί «δεν πάει άλλο». Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι δεν είναι μέλη κομματικών οργανώσεων και ότι νιώθουν αγανακτισμένοι από την κατάσταση στην Ελλάδα.
Όταν ξεκίνησα για το Σύνταγμα δεν περίμενα να αντικρύσω τις εικόνες που αντίκρυσα. Από τη μία η νοοτροπία των Ελλήνων να μην αφήνουν εύκολα τον καναπέ, από την άλλη τα επεισόδια που προκαλούν οι γνωστοί – άγνωστοι και αμαυρώνουν κάθε κίνηση διαμαρτυρίας με έκαναν να πιστεύω πως είτε δεν θα έχει κόσμο είτε θα προκαλούνταν επεισόδια που θα με έκαναν να ντραπώ για την κουλτούρα των Ελλήνων. Με επηρέασε και το σχόλιο κάποιων συναδέλφων ότι «πρόκειται για ψευτοδιαμαρτυρία φλώρων από τα Βόρεια Προάστια».
Ευτυχώς δεν ήταν έτσι. Οι Έλληνες μάλλον θέλησαν να απαντήσουν στο: «Σσσσς! Μην κάνετε θόρυβο, θα ξυπνήσουν οι Έλληνες» των Ισπανών και στο τεράστιο πανό που ξεδίπλωσαν στο Σύνταγμα έγραψαν στα ισπανικά: «Ξυπνήσαμε! Τι ώρα είναι; Είναι ώρα να φύγουν!». Και αντέγραψαν με επιτυχία -τουλάχιστον αρχικά-το παράδειγμα της ειρηνικής διαμαρτυρίας των Indignados.
Νέοι, γυναίκες με τα παιδιά τους στα καρότσια, ζευγάρια που κρατιόταν από το χέρι και παρέες ανθρώπων που δεν αντέχουν να βλέπουν την ζωή τους να καταρέει και να μην έχουν ελπίδα είναι οι «αγανακτισμένοι» Έλληνες που διαμαρτυρήθηκαν πιο πολιτισμένα από ποτέ. Καθισμένοι οκλαδόν στον δρόμο όπως θα κάθονταν σε μία παραλία. Με τους ήχους από τα κρουστά να δίνουν τον ρυθμό και τους διαδηλωτές να χειροκροτούν.
Το group των αγανακτισμένων στο facebook καλούσε σε μία αυθόρμητη διαμαρτυρία,μακριά από κόμματα, χωρίς πανό, σημαίες κι επεισόδια. Κι έτσι έγινε.
Η κυβέρνηση έλαβε το μήνυμα. Αλλά αυτό δεν φτάνει. Το στοίχημα των αγανακτισμένων Ελλήνων είναι να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ισπανών που έχουν κατασκηνώσει εδώ και δύο εβδομάδες στην πλατεία του Ήλιου στην Μαδρίτη και στην διάρκεια της ειρηνικής αλλά δυναμικής διαμαρτυρίας καθώς επίσης και να την περιφρουρήσουν από όσους θελήσουν να εισχωρήσουν σε αυτήν και να την καπηλευτούν. Θα τα καταφέρουν;
