Δεν ανήκουν σε κόμματα, σε συνδικάτα, δεν υποκινούνται από κάτι σκοτεινό, δεν κρατάνε ρόπαλα...
δεν απελευθερώνουν την οργή τους σε βιαιότητες. Χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα για να επικοινωνήσουν την ιδέα τους «Γνήσια Δημοκρατία τώρα» (Democracia Real Ya), κυρίως το twitter και το facebook, όχι μόνο για να σαχλαμαρίσουν κάνοντας like στον Almodovar και την Penelope Cruz.Είναι ισπανοί νέοι, ηλικίας 18-35, άνεργοι, υπάλληλοι σε εταιρίες, φοιτητές, που κατακλύζουν τις κεντρικές πλατείες πενήντα πόλεων της Ισπανίας με αίτημα την ουσιαστική εκπροσώπησή τους στο πολιτικό σύστημα. Κινητήριος δύναμή τους είναι η έλλειψη προοπτικής που πλανάται και πάνω από τη δική τους χώρα, στερώντας τους τη δυνατότητα να ονειρευτούν.
Ο ισπανικός Τύπος τους έχει βαφτίσει «Los Indignados» («Οι Αγανακτισµένοι»). Διαμαρτύρονται για την ανεργία, το κομματικό σύστημα, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, τις ζημίες μια οικονομικής κρίσης που απελευθερώνονται στην κοινωνία και στη γενιά τους ειδικότερα. Δεν αποδέχονται τον «κόσμο των μεγάλων» και λοιδορούν τον υπερκαταναλωτισμό και την αναξιοκρατία.
Χαρακτηριστικό τμήμα των σκέψεών τους που δημοσιεύτηκε σε ισπανικές εφημερίδες:
«Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους.
Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή.
[...] Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.
[..] Η επιθυμία για εξουσία και η συσσώρευση της σε λίγους δημιουργεί ανισότητα, ένταση και αδικία, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε. Το πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο ωθεί την μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. Μέχρι την κατάρρευση.
Αν ως κοινωνία δεν μάθουμε να εμπιστευόμαστε το μέλλον μας, ζώντας σε μια ανεξέλεγκτη οικονομία η οποία δεν επιστρέφει ποτέ τον παραγόμενο πλούτο στους περισσότερους, δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τις αδικία απ’ την οποία υποφέρουμε.
Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω, του λόγου για τον οποίο το αγοράζω, ούτε αυτού από τον οποίο το αγοράζω.
Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε. Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω.
Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε. Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.»
Δεν ξέρω αν η Πλατεία Πουέρτα δελ Σόλ θα γίνει Πλατεία Ταχρίρ και αν η Πλατεία Συντάγματος θα γίνει Πλατεία Πουέρτα δελ Σόλ.
Δεν ξέρω αν οι «Αγανακτισμένοι» Ισπανοί θα εισακουστούν. Οι έλληνες «αγανακτισμένοι», που είναι πάρα πολλοί, είναι τόσο πιο «αγανακτισμένοι» που προτιμούν είτε να απέχουν είτε αυτή η αγανάκτηση να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των μειοψηφιών που ασκούν βία;
Δεν ξέρω ποιος λαός είναι πιο πολιτισμένος πιο αγανακτισμένος και πιο εκπαιδευμένος.
Πάντως, η ειρηνική και μαζική διεκδίκηση σημαίνει πολλά. Γιατί εκθέτει το πρόβλημα, εκθέτει τους δημιουργούς του και δεν χάνεται πίσω από τους καπνούς των μολότωφ. Γιατί καθιστά την εξεύρεση λύσεων επιτακτική. Γιατί αναγκάζει τις παλαιότερες γενιές να σκύψουν πάνω από τα προβλήματα των νέων.
Γιατί η ελπίδα και του «παλιού» είναι το «νέο». Όπως και η ελπίδα του «νέου» μπορεί να αποτελέσει το «παλιό».
*O Nίκος Μηλαπίδης είναι νομικός.
