Οποιον πολιτικό κι αν ρωτήσεις, τις τελευταίες μέρες, θα σου πει πως καταλαβαίνει τους Αγανκατισμένους, τους δικαιολογεί και...
ως πολίτης, συμπάσχει μαζί τους. Ο Γιώργος Παπανδρέου, μάλιστα, είπε ότι αν δεν ήταν πρωθυπουργός, θα πήγαινε κι αυτός στο Σύνταγμα, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε πως θα κατέβαινε με τους Αγανακτισμένους, αν ήταν 18 ή 25 χρονών! Δεν ξέρω αν οι Αγανακτισμένοι μπορούν να την αντέξουν τόση «κατανόηση», τόση «άδολη» αγάπη, τόσο πολιτικό «καημό»!Ίσως και να μπορούν, μιας και έχουν αποδειχτεί μέχρι τώρα στη ζωή τους ιδιαίτερα ανεκτικοί άνθρωποι. Πόσο ανεκτικοί; Ας τους κατηγοριοποιήσουμε και θα καταλάβετε. Ξεκινάμε με τους νέους: Οι περισσότεροι απ’ αυτούς που βρίσκονται στις πλατείες έφαγαν πολλές ώρες από τη ζωή τους και πολλά λεφτά του οικογενειακού προϋπολογισμού στα φροντιστήρια, για να εξασφαλίσουν με πολύ κόπο και πολύ χρήμα μια θέση στα Πανεπιστήμια, στο πλαίσιο της δωρεάν Παιδείας. Εκεί, εκτός από την όποια επιστημονική γνώση, απέκτησαν και βαθιά γνώση του κομματικού κατεστημένου, αφού στα ελληνικά Πανεπιστήμια εν πολλοίς κάνουν κουμάντο οι κομματικές νεολαίες. Αυτή η γνώση θα τους ήταν σίγουρα πολύτιμη όταν βγήκαν στην αγορά εργασίας, για να διαπιστώσουν ότι οι δυνατότητες να βρουν δουλειά είναι περιορισμένες και προτεραιότητα έχουν πάντα οι «ημέτεροι». Εσχάτως, συνειδητοποίησαν ότι ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που θα βρουν δουλειά, αυτή δεν θα εγγυάται καν βασικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, γιατί τέτοια δεν υπάρχουν στην εποχή του Μνημονίου.
Να πάμε, στη δεύτερη κατηγορία, τους ανέργους Αγανακτισμένους: Αυτοί είτε δε βρήκαν ποτέ δουλειά, είτε την έχασαν τον τελευταίο χρόνο και καταλαβαίνουν ότι δύσκολα θα την ξαναβρούν. Τα «λουκέτα» σε πολλές επιχειρήσεις στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα της οικονομίας έχουν στείλει στη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου περίπου 200.000 στη «στρατιά» των ανέργων. Κανείς δεν μπορεί να τους δώσει ελπίδα ότι τα πράγματα θ’ αλλάξουν. Η αντιμετώπισή τους, στο πλαίσιο του Μνημονίου, είναι σαν να πρόκειται απλώς για «παράπλευρες απώλειες» στον πόλεμο για τη «διάσωση» της χώρας.
Να έρθουμε σε άλλη μια κατηγορία Αγανακτισμένων, σ’ αυτούς που εργάζονται κανονικά, αλλά δεν μπορούν να καλύψουν βασικές οικονομικές και κοινωνικές τους ανάγκες. Έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι οι οποίοι κινούνται, εξαιτίας της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί, κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτοί μπορεί να είναι από δημόσιοι υπάλληλοι που ζούσαν με το μισθό τους μια οικογένεια και είχαν αναλάβει υποχρεώσεις (δάνεια) στις οποίες σήμερα αδυνατούν να ανταποκριθούν, μέχρι ιδιωτικοί υπάλληλοι που για να τα βγάλουν πέρα δούλευαν δυο και τρεις δουλειές, αλλά τώρα έχουν ξεμείνει με μια και κακοπληρωμένη. Δε βλέπουν φως στον ορίζοντα, βλέπουν μόνο περαιτέρω συρρίκνωση των εισοδημάτων τους και ανασφάλεια ότι θα χάσουν τη δουλειά τους.
Τελευταίοι, αλλά όχι έσχατοι Αγανακτισμένοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Τα πάλαι ποτέ «περήφανα γηρατειά» του Ανδρέα οδηγούνται σήμερα στο κοινωνικό περιθώριο, με τις περικοπές των συντάξεων και διάφορων παροχών τους. Τα παιδιά τους δεν έχουν πια τη δυνατότητα να τους βοηθήσουν, ενώ ακόμη και η κοινωνική μέριμνα και οι υπηρεσίες Υγείας, για τις οποίες πλήρωναν τόσα χρόνια πιστεύοντας ότι θα καλυτερεύουν,πηγαίνουν σήμερα από το κακό στο χειρότερο γιατί… λεφτά δεν υπάρχουν.
Όλοι αυτοί οι Αγανακτισμένοι ξέρουν καλά ότι η πολιτική τάξη είναι η κυρίως υπεύθυνη για το σημερινό κατάντημα. Ξέρουν επίσης ότι αντί για λύση τους προτείνει σήμερα την παράταση του αδιεξόδου, δίχως ελπίδα και προοπτική. Οι πολιτικοί πήγαν να βγάλουν το λογαριασμό στο λαό για λάθη και παραλείψεις δεκαετιών με την ίδια αλαζονεία και αμετροέπεια που έκαναν τόσα χρόνια αυτά τα λάθη και τις παραλείψεις. Και το μόνο που κατάφεραν ήταν να αποκαλυφθούν οι ίδιοι, δίχως φύλλο συκής, ως οι υπεύθυνοι της επικείμενης χρεοκοπίας που δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και θεσμική. Η πολιτική τάξη δεν μπορεί πια να κρυφτεί. Οι Αγανακτισμένοι τα ξέρουν όλα -κι ας λένε κάποιοι πως δεν τους λέμε την αλήθεια - γι’ αυτό και κάθε απόφαση που λαμβάνεται σε πολιτικό, κοινοβουλευτικό επίπεδο, μετατρέπεται σε Γολγοθά.
