Ξαναγράφω…Άλλωστε, πρέπει κάτι να νιώσω,για να καταπιαστώ μαζί του εγγράφως, κάτι να με συνεπάρει,για να με οδηγήσει στην ενασχόληση...
με αυτό.Αποφεύγω να γράφω για το επίκαιρο, ίσως γιατί δεν μπορώ να χειριστώ τις καταστάσεις σχεδόν ποτέ ορθολογικά. Σχεδόν πάντα επιλέγω το διαχρονικό, αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, διαχρονικό πλην επίκαιρο…Θέμα μου η μοναξιά… Κάποιοι άνθρωποι ατυχώς γεννήθηκαν μόνοι, ενώ κάποιοι άλλοι συνειδητά επιλέγουν τη μοναξιά ως στάση ζωής, είτε λόγω υπέρμετρης ευαισθησίας είτε λόγω υπερβολικής καχυποψίας. Έχετε σκεφτεί ότι πολλοί άνθρωποι μένουν μόνοι επειδή φοβούνται ή ντρέπονται να μπουν στη διαδικασία να γνωριστούν, να ενδιαφερθούν και να νοιαστούν βαθιά για κάποιο συνάνθρωπό τους; Έχετε σκεφτεί πως όχι μόνον εσείς, αλλά και οι γύρω σας έχουν ανάγκη από μία καινούρια γνωριμία ή μια παλιά που θα αναβιώσει πιο δυνατά και πιο αληθινά και που θα σκεπάσει τη μοναξιά τους;
Γιατί διστάζετε; Το πολύ πολύ να απορριφθεί και να μην καλυφθεί το αίτημά σας σας για ουσιαστική επικοινωνία την πρώτη φορά…Τη δεύτερη, όμως, γιατί την αγνοείτε;Η μοναξιά έχει χαρακτηριστεί επικίνδυνη, έχει χαρακτηριστεί έγκλημα, γιατί την αφήνετε να σας σκοτώσει; Μην αφήσετε ποτέ να φύγει κάποιος νωρίς, χωρίς να έχετε προλάβει καν να αρχίσετε να μοιράζεστε τον εαυτό σας μαζί του…Μην φθάσετε ποτέ να πείτε σε κάποιον τη φράση «τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει;» Υπάρχουν πολύ πιο αστεία πράγματα να κάνετε και να ζήσετε… Αντιθέτως, πείτε του αμέσως : «Αν έστω και ένας μόνο απηχούσε κάτι από τη δική σου ομορφιά… λοιπόν, τι περιμένεις, με τα καρφιά των παπουτσιών σου κάρφωσέ με.
» Μη φοβηθείτε ποτέ τη μοναξιά και μην φαντάζεστε ανθρώπους, οι άνθρωποι είναι δίπλα σας, σας διαπερνούν βιαστικά, σταματήστε τους. Είναι η πιο εύκολη αδυναμία η μοναξιά, μη φοβηθείτε να της δείξετε την ασκήμια σας. Παραμορφώστε το πρόσωπό σας, να σας φοβηθεί, να μη σας αγαπήσει. Γιατί αυτή είναι που περισσότερο από όλους μας μπορεί να αγαπήσει με πάθος…
«Η μοναξιά, η μοναξιά μας λέω. Για τη δική μας λέω, είναι τσεκούρι στα χέρια μας, που πάνω από τα κεφάλια μας γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει…» Δεν είναι εποχή για μοναξιά… Δε νομίζετε;
