δεύτερη μοίρα αυτό το καλοκαίρι στην παραλία. Σπάνια κείμενο διαλόγου να σε κρατήσει από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη. Δεύτερον, μαθαίνεις νέες έννοιες – η γλώσσα ως γνωστόν είναι ζωντανός οργανισμός. Αίφνης μάθαμε ότι «δυό σκαμπίλια στα πόδια» σημαίνει εκφοβισμός, ή ότι θέλει να καταλάβει ο καθένας. Έτσι μιλούσαν οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση. Έτσι και χειρότερα. Πάμε στην ουσία τώρα. Έκαναν κιόλας αυτά που έλεγαν; Αυτά και χειρότερα, θα υποστηρίξουν κάποιοι. Μένει να αποδειχθεί και η Δικαιοσύνη να κάνει το καθήκον της. Όλοι έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, όλοι θέλουμε να εξυγιανθεί επιτέλους ο χώρος του ποδοσφαίρου, που στην Ελλάδα λειτουργεί πάντα με υποψίες ότι αυτά γίνονταν, με πληροφορίες θολές και κατηγορίες μεταξύ ….κατεργαραίων.
Αναρωτιέμαι, ένα πιτσιρίκι που μαθαίνει να κλωτσάει τη μπάλα, να παίρνει χαρά από το άθλημα, να παθιάζεται με το θέαμα, να αποθεώνει τους αθλητές, να θαυμάζει τους καλούς παίκτες, τι εικόνα έχει απ’ όλα αυτά; Διαμορφώνει άποψη απ΄ αυτά που του λέει ο μπαμπάς του; Κι αυτός υπέρ της κάθαρσης είναι αλλά είναι και οπαδός, και δεν θέλει η ομάδα του να αφανιστεί επειδή ο πρόεδρός της «την είδε» δερβέναγας των γηπέδων και έκανε καουμποϊλίκια!
Στο μαγικό κόσμο των παιχνιδιών-εννοώ για μικρά παιδιά- υπάρχει ένα παιχνίδι «Γίνε football manager». Παίρνεις μια ομάδα, την αναβαθμίζεις, επενδύεις σε καλούς παίκτες, κάνεις συμβόλαια, μιλάς στην ομάδα σου για να της ανεβάσεις ψυχολογία, τη στέλνεις να παίξει αγώνες, ανεβαίνεις κατηγορίες και παίρνεις πόντους, μέχρι τίτλους.
Τη βερσιόν να κάνεις διάφορα παρασκηνιακά και να περνάς μπροστά, δεν έχει προβλέψει να την εκδώσει η εταιρεία. Την ελληνική έκδοση του ίδιου παιχνιδιού, φαντάζομαι ούτε καν την σκέφτηκε ποτέ. Όλοι τώρα ξέρουμε γιατί. Φαντάσου πίστα που ως μάνατζερ ομάδας θα πρέπει να πάρεις άλλον μάνατζερ όχι για να ανταλλάξετε ευγενείς πληροφορίες πριν από τον αγώνα, αλλά για να «μπινελικώσεις» τους αντίπαλους και στο τέλος να ζητήσεις συνεργασία για να γίνουν τα… μαγικά! Κι αν δεν έρθει 1 ημίχρονο 2 τελικό, τότε το γυρνάς στο pacman με τη μία «αδελφούλη». Απ’ όλο αυτό το σκηνικό ντροπής και σήψης για τους έκπληκτους, και αναμονής του δίκαιου αποτελέσματος για τους ψυχραιμότερους, κρατάω το γεγονός ότι κάτι καλό θα βγει.
Και δεν μπαίνω στις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που λένε, ότι για να μπαίνει τώρα το μαχαίρι στο κόκκαλο κάτι συμβαίνει και θέλουν να μας αποπροσανατολίσουν, από τα μεγάλα πολιτικά και εθνικά θέματα. Κι αυτά εθνικά θέματα είναι, γιατί στην τελική η χώρα θίγεται και από την εικόνα ενός διεφθαρμένου χώρου στον αθλητισμό.
