Ένας ελληνομαθής θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης, ο Τόμας Τζέφερσον ήταν ο βασικός συντάκτης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ...
την οποία διάβασε ο ίδιος στις 4 Ιουλίου του 1776.Από τότε, η 4η Ιουλίου καθιερώθηκε ως η εθνική εορτή της διαχρονικής υπερδύναμης του πλανήτη, και όλοι εμείς μείναμε με την απορία του τι θα είχε συμβεί αν ο Χριστόφορος Κολόμβος δεν ήταν… τόσο περίεργος.
Φυσικά, δεν μπορούμε να ισοπεδώνουμε, ούτε να αρνούμαστε την προσφορά των Ηνωμένων Πολιτειών στην πρόοδο και εξέλιξη της κοινωνίας των ανθρώπων. Άλλο τώρα που το τίμημα για την πρόοδο αυτή ήταν να κερδίζουν κάθε φορά οι Ηνωμένες Πολιτείες και ένα σκαλί παραπάνω στην παγκόσμια επιρροή και την ισορροπία δυνάμεων.
Ο «Νέος Κόσμος» έχει συνδεθεί σχεδόν με τα πάντα: Με συνωμοσίες, πλεκτάνες, δολοφονίες των ίδιων των Προέδρων της Αμερικής, απόπειρες εναντίον άλλων, ανατροπές καθεστώτων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.
Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι Αμερικανοί είναι οι «Βάρβαροι» τους οποίους επικαλέστηκε ο Καβάφης. Μια βολική δηλαδή δικαιολογία για τα δεινά και την ανεπάρκειά μας. Αν δεν υπήρχαν, όλοι οι υπόλοιποι θα τους είχαμε εφεύρει, για να τους δαιμονοποιήσουμε.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η χώρα και ο λαός που λατρεύεις να μισείς. Ή, πολλές φορές, και να θαυμάζεις. Ό, τι απ’ τα δυο κι αν επιλέξεις πάντως, δεν μπορείς παρά να τους αναγνωρίσεις τον ρόλο επικυρίαρχου στον πλανήτη.
Σε τελική ανάλυση, μάλλον τους θαυμάζεις για το γεγονός ότι οι Αμερικανοί… αντέχουν τον εαυτό τους. Όχι κι άσχημα, για μια χώρα που, αν είχε επικρατήσει η άποψη του Βενιαμίν Φραγκλίνου, δεν θα είχε ως έμβλημα τον αετό, αλλά τη γαλοπούλα.
Φανταστείτε μονάχα, πόσες γαλοπούλες θα είχαν γλιτώσει την ετήσια σφαγή, επειδή θα είχαν προσδιοριστεί ως «προστατευόμενο είδος». Κάποιοι ρομαντικοί σαν εμάς βέβαια, πιστεύουν ότι έτσι θα είχαν γλιτώσει και… αρκετοί λαοί.
