Η έρευνα των στημένων παιγνιδιών ως προς το ποινικό της μέρος θα συνεχιστεί. Ως προς το αθλητικό πάει φουλ...
για συγκάλυψη και όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός. Μέχρι τώρα έχουμε τρεις σημαντικές ενδείξεις πως όλα πάνε για κουκούλωμα.1) Η πρώτη ένδειξη είναι η κοινή προσπάθεια ΕΠΟ και Σούπερλίγκας να σταματήσει η δημοσίευση των επίμαχων συνομιλιών – προσπάθεια που απέφερε αποτελέσματα. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Τέντες ζήτησε προκαταρκτική έρευνα για τη διαρροή των συνομιλιών, πράγμα που σημαίνει πως όποιος δημοσίευε κάτι θα έπρεπε να εξηγήσει στον ανακριτή που το βρήκε, ποιος του το έδωσε κτλ. Θυμίζω ότι αυτό που διαβάσαμε είναι το 15% των όσων η δικογραφία περιέχει.
2) Το δεύτερο σημάδι κουκουλώματος είναι η πανίσχυρη «ομερτά» του συστήματος που λέγεται ποδόσφαιρο. Στο ΔΣ της Σούπερλίγκας την περασμένη Τρίτη δεν τόλμησε να μιλήσει κανείς για τίποτα. Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ δεν εμφανίστηκαν, ο Παναθηναϊκός και ο Αρης σφύριζαν αδιάφορα, η Λάρισα ενδιαφερόταν μόνο για τη μη επικύρωση τη βαθμολογίας.
Γιατί δεν μιλάνε οι μη εμπλεκόμενοι; Κάποιοι είναι δύσκολο να το κάνουν γιατί αποδείχτηκαν συνομιλητές των προφυλακισμένων και των καταζητούμενων: αναφέρομαι στο Νίκο Πατέρα, στο Σταύρο Αδαμίδη και στο Θοδωρή Ζαγοράκη. Οι συνομιλίες τους που δημοσιεύτηκαν δεν εμπεριέχουν υποψίες για συμμετοχή σε στημένα, μαρτυρούν όμως μια οικειότητα που κάνει δύσκολη την απαίτηση μιας κάθαρσης. Στην προκειμένη περίπτωση δεν λείπει μόνο το θάρρος, (όπως π.χ από τον Γόντικα), αλλά απουσιάζει και το ηθικό πλεονέκτημα. Αδύνατο να κατηγορήσεις σήμερα όποιον, μόλις χθες, αποκαλούσες «κ. Πρόεδρο» ή τον ξυπνούσε το πρωί για να του ζητήσεις συγνώμη.
3) Το τρίτο ανησυχητικό είναι η ίδια η αδυναμία των θεσμικών αρχόντων να αποστασιοποιηθούν από την έρευνα, πράγμα που θα έδειχνε ότι η αθλητική δικαιοσύνη μπορεί να κάνει μια κάποια δουλειά. Ο πρόεδρος της Λίγκας κ. Μαρινάκης δήλωσε ότι αυτό που τον στεναχωρεί είναι ότι κανείς δεν θα επενδύσει έπειτα από το θόρυβο που προκάλεσαν οι συνομιλίες: το να ξεβρωμίσει ο χώρος δεν φάνηκε να τον ενδιαφέρει καθόλου. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Πιλάβιος το πήγε ακόμα πιο μακριά. Έκανε εκτίμηση ότι «δύσκολα θα υπάρξουν υποβιβασμοί» και δήλωσε ήδη από την πρώτη μέρα ότι «δεν κινδυνεύουν να μην αγωνιστούν στην Ευρώπη οι ομάδε που εξασφάλισαν το ευρωπαϊκό εισιτήριο».
Ο χώρος σηκώνει τείχη και αντιστέκεται. Ξέρετε ποιους όρισαν ως μάρτυρες υπεράσπισής τους τόσο ο Μπέος όσο και ο Ψωμιάδης; Τον Πιλάβιο, τον γενικό διευθυντή της Λίγκας κ. Κομνηνό και τον νομικό σύμβουλο του οργάνου κ. Οικονομάκη! Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι αυτοί θα παρουσιαστούν και για να καταθέσουν υπέρ τους – ωστόσο η επιλογή τους είναι και μήνυμα: δικοί σας είμαστε και, όπως έλεγε κι ο Μπέος σε μια κασέτα, «εμείς είμαστε ένα».Ειδικά ο πρόεδρος της ΕΠΟ πρέπει να αποδείξει πως ούτε κάπου τον κρατάνε, ούτε έχει κάτι να φοβηθεί. Έχει την ευκαιρία να γίνει ο σημαντικότερος πρόεδρος που υπήρξε ποτέ στην ΕΠΟ: ας φροντίσει να το κάνει. Αρκεί να αντιμετωπισθούν όλες αυτές οι ιστορίες με την ταχύτητα και τη σοβαρότητα που έδρασε η αθλητική δικαιοσύνη στην περίπτωση του Ηρακλή και της πλαστογραφίας της ασφαλιστικής του ενημερότητας. Δε θυμάμαι επιχειρήματα του τύπου «πρέπει πρώτα να αποφασίσει η τακτική Δικαιοσύνη πριν υπάρξουν αθλητικέ ποινές», να ακούστηκαν σε εκείνη την περίπτωση.
Το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει την υπόθεση ως ένα είδος εφιάλτη: νομίζουν ότι θα ξυπνήσουν ένα πρωί και θα έχουν περάσει όλα. Είναι εντυπωσιακό αλλά, ενώ χαλάει ο κόσμος, αυτό που έκαναν στη Λίγκα είναι να ορίσουν την έναρξη του επόμενου πρωταθλήματος (28 Αυγούστου) μολονότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί το εφετινό, αφού δεν γνωρίζουμε ποια ομάδα θα προκύψει από τη Β’ Εθνική για να συμπληρώσει τον πίνακα! Μόνη ελπίδα η επιστασία της έρευνας από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Γερουλάνο και τον ΓΓΑ κ. Μπιτσαξή – ποιος θα το έλεγε! Η άγνοια του Γερουλάνου για το ποδόσφαιρο και τους ανθρώπους του και η αντιπάθεια που υπάρχει προς το πρόσωπα του ΓΓΑ από το σύνολο σχεδόν των προέδρων των ΠΑΕ είναι η μόνη ελπίδα για να μη μπει το πράγμα στο συρτάρι. Οι ίδιοι οι θεσμικοί του ποδοσφαίρου το συρτάρι όχι μόνο το άνοιξαν, αλλά το ξεσκόνισαν κιόλας…
