Το 2003 ο Μπερτράν Καντά, τραγουδιστής του γαλλικού συγκροτήματος Noir Desir,έγινε γνωστός ως...
δολοφόνος της συντρόφου του και μέλλουσας μητέρας του παιδιού του,Μαρί Τρεντινιάν, ηθοποιού και κόρης του γνωστού Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκισης, όμως, η γαλλική δικαιοσύνη, αναγνωρίζοντας τη μετάνοια και την προσπάθειά του για κοινωνική αναπροσαρμογή και επαγγελματική επανένταξη, τον αποφυλάκισε στα τέσσερα χρόνια. Φέτος, λοιπόν, το 2011, η Τέχνη καλείται να «μετεξελίξει» με το χειροκρότημά μας την επαγγελματική επανένταξη σε επαγγελματική καταξίωση!
Ο Μπερτράν θα συμμετείχε ως μουσικός στην παράσταση «Γυναίκες», την οποία ο Γαλλοκαναδός σκηνοθέτης Ουαζντί Μουαουάντ δημιούργησε με βάση τις τραγωδίες του Σοφοκλή «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα» και «Τραχίνιες».
Ο Αριστοτέλης μας δίδαξε ότι «τραγωδία εστί μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας… δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν». Επομένως, η τραγωδία στόχο έχει τη διαμόρφωση του ήθους των πολιτών και ο Μπερτράν γίνεται ο σύγχρονος… διαμορφωτής του. Εξάλλου, συνεχίζοντας την παρερμηνεία του Αριστοτέλη, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η «κάθαρσις» του Μπερτράν θα επιτευχθεί δια της συμμετοχής του στις τραγωδίες των Ελλήνων.
Υπάρχει βέβαια η άποψη, και είναι σεβαστή, ότι και στους εγκληματίες πρέπει να δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία, όχι όμως και η ανόσια πράξη να γίνεται ευκαιρία καταξίωσης στην Τέχνη! Ας παραμείνει ο Μπερτράν και ας δραστηριοποιηθεί στο μουσικό χώρο του συγκροτήματος Noir Desir (ελληνιστί: Μαύρη Επιθυμία), όπου και… ανήκει. Τα αναμφισβήτητα προβλήματα ηθικής που προκύπτουν, προκάλεσαν την ακύρωση των παραστάσεων στο Κεμπέκ, την Οτάβα και το Μόντρεαλ. Η παράσταση ήρθε και στην Αθήνα για να… παιδεύσει ο διάσημος εγκληματίας επί έξι ώρες περίπου (πρωτοφανής χρόνος παράστασης), το ελληνικό κοινό.
Αιδώς Αργείοι!
Η καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου είναι πρόεδρος του Τμήματος Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
