Ακόμη και το αλησμόνητο «λεφτά υπάρχουν» τείνει να καθιερωθεί ως ένα αθώο…ψεματάκι μπροστά στον άθλιο εκβιασμό «Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία», που αποτέλεσε το πρόταγμα της κυβερνητικής προπαγάνδας για την ψήφιση του πιο παράλογου...
καταστροφικού και ανήθικου νομοθετήματος στην ιστορία της ελληνικής Μεταπολίτευσης.
ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ πέρασε, αλλά η χρεοκοπία, όπως όλα δείχνουν, δεν απεφεύχθη. Θα είναι η πρώτη στην ευρωζώνη και γι’ αυτό όλοι αποφεύγουν να την πουν με το όνομά της. Ομως, η πτώχευση, προσωρινή, επιλεκτική, ήπια ή συντεταγμένη, παραμένει πτώχευση. Δεν προκύπτει σε δόσεις ούτε σε παραλλαγές. Και, κυρίως, δεν προκύπτει πάντα κατόπιν ψυχρών υπολογισμών. Οπως, άλλωστε, και η εγκυμοσύνη…
ΕΙΝΑΙ ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ ότι σε αυτή τη συγκυρία ο Γιώργος Παπανδρέου ήθελε πάση θυσία να αποφύγει το χρεοστάσιο, τόσο κοντά στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, το οποίο αποτελούσε, υποτίθεται, το αντίδοτο για να μην καταλήξουμε στο καναβάτσο των αγορών. Αυτό, άλλωστε, ήταν και το νόημα της «επιστολής απελπισίας» προς τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, την ώρα που ο «πρωθυπουργεύων» Ευάγγελος Βενιζέλος έλεγε κυνικότατα την ωμή αλήθεια.
ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ μία φορά ο κύριος πρωθυπουργός εξαπάτησε συνειδητά τον ελληνικό λαό. Όπως ακριβώς όταν έλεγε ότι έχει «το πιστόλι στο τραπέζι» αποκρύπτοντας ότι η κάννη είναι στραμμένη προς το μέρος του και όταν υπερήφανα βροντοφώναζε ότι «δεν χρωστάει σε κανένα», γεγονός που -είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά ερμηνευτεί- προκαλεί γέλια…
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της προβληματικής θητείας του, ο Γ. Παπανδρέου είχε πολλές ευκαιρίες να αποφύγει το μοιραίο. Οπως, για παράδειγμα, αν έπαιρνε εγκαίρως τα 30 δισ. ευρώ που προσφέρονταν το φθινόπωρο του 2010 στις διεθνείς αγορές, αν ανταποκρινόταν στις προτάσεις δανειοδότησης του Ρώσου πρωθυπουργού Βλαντιμίρ Πούτιν ή του ισχυρού αφεντικού της Deutsche Bank, Γιόζεφ Ακερμαν. Και πολύ πιο πρόσφατα, αν τον περασμένο Ιανουάριο είχε παλέψει διαπραγματευτικά για να εφαρμοστεί εγκαίρως η πρόταση του επίσης Γερμανού επικεφαλής του προσωρινού Μηχανισμού Στήριξης (EFSF), Κλάους Ρέγκλινγκ, για χρηματοδότηση επαναγοράς «σκοτωμένων» ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά.
Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ πρόταση, που πρωτοείδε το φως της δημοσιότητας πριν από έξι μήνες στο περιοδικό «Der Spiegel» και απορρίφθηκε τελικά μετά βδελυγμίας από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τη γερμανική κυβέρνηση, είναι αυτή που σήμερα προτείνεται πλέον ως μονόδρομος από τον ίδιο τον Ακερμαν για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και τη σωτηρία της ευρωζώνης.
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές και το buyback των ελληνικών ομολόγων με χρήματα του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Στήριξης γίνεται βεβιασμένα, υπό συνθήκες πανικού για την εξάπλωση της κρίσης και υπό τη βαριά σκιά της επικείμενης ελληνικής χρεοκοπίας.
Η ΞΑΦΝΙΚΗ αλλαγή ρότας με άμεσο κίνδυνο για μια μοιραία στραβοτιμονιά, που θα μπορούσε να οδηγήσει ολόκληρο οικοδόμημα της ευρωζώνης στα βράχια, προέκυψε μετά τη διαπίστωση ότι το ελληνικό χρέος όχι μόνο δεν είναι βιώσιμο, αλλά ούτε καν βραχυπρόθεσμα διαχειρίσιμο. Σε αντίθεση δηλαδή με τα συνεχή ψεύδη του Ελληνα πρωθυπουργού, ο οποίος ισχυριζόταν προς τα μέσα και προς τα έξω ότι «ψηφίζοντας το Μεσοπρόθεσμο, η χώρα θα τα καταφέρει».
ΤΩΡΑ, ο Γ. Παπανδρέου καλείται να εξηγήσει στον ελληνικό λαό πώς, παρά τις νέες απάνθρωπες θυσίες στις οποίες τον ανάγκασε να υποβληθεί, οδηγεί τη χώρα σε «αδυναμία πληρωμών κάποιων εβδομάδων»!
ΚΑΙ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ και χρεοκοπία, λοιπόν, πιθανότατα δε και κοινωνική εξέγερση, μόλις ο κόσμος συνειδητοποιήσει την ξεδιάντροπη κοροϊδία. Τέτοιο στημένο «χατ τρικ» θα το ζηλεύει μέχρι και ο Αχιλλέας Μπέος…
(*δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής)
