Κινηματογράφοι Αθήνα
Κινηματογράφοι Θεσσαλονίκη
(3) Φιλενάδες / Bridesmaids
Του Πολ Φάιγκ. Κομεντί, 2011, ΗΠΑ. 2 ώρες και 5 λεπτά. Με τους: Κρίστεν Γουίγκ, Μάγια Ρούντολφ, Τζον Χαμ, Μελίσα ΜακΚάρθι, Ρόουζ Μπερν
Δε σταμάτησα να γελάω την πρώτη μισή ώρα των «Φιλενάδων». Η ζωή της Άνι (υπόδειγμα κωμικού και σεναριακού θάρρους η Κρίστεν Γουίγκ) είναι ξεκαρδιστική, παρά την τραγικότητά της. Πάνω που έχει χάσει το ζαχαροπλαστείο των ονείρων της και δουλεύει αναγκαστικά σε ένα κοσμηματοπωλείο, όπου καταρρίπτει τα όνειρα των πελατών της για αιώνια αγάπη, (η ίδια διαιωνίζει ένα σερί καταστροφικών σχέσεων με εγωπαθείς εραστές, όπως ο υπέρτατος Τζον Χαμ από το «Mad Men»), η κολλητή της τής ανακοινώνει πως παντρεύεται. Όταν γνωρίζει τις υπόλοιπες παράνυφες, ανακαλύπτει πως όλες είναι κουκουρούκου, αλλά η Άνι αποφασίζει να τις δεχτεί για το χατίρι της αγαπημένης της φίλης - ιδίως την «Δεσποινίς Τέλεια» και φουλ ανταγωνιστική Έλεν (ειδική μνεία εδώ για τη Μελίσα ΜακΚάρθι, ένας θηλυκός Ρίκι Ζερβέ). Χωρίς να έχει, -πέραν του μάρκετινγκ, υποθέτω- καμία τέτοια πρόθεση, η ταινία του Πολ Φάιγκ παρουσιάστηκε ως η θηλυκή απάντηση στο «Hangover».
Μόνο που, όταν σου κόβεται το γέλιο, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για κάτι άλλο. Διότι μετά το μισάωρο, η ταινία αλλάζει τόνο και, για να μην πω ότι σοβαρεύει, σταματά να λέει ανέκδοτα κι αφήνει την υπερβολή στην άκρη. Η κατηφόρα της Άνι αρχίζει να αποκτά διάσταση, καθώς οι προετοιμασίες και τα προεόρτια γλέντια για το γάμο πάνε κατά διαόλου, η σχέση με τη φίλη της διαλύεται, κι ενώ η ίδια αρχίζει να συνειδητοποιεί τη σοβαρότητα της ψυχοπαθολογίας της. Στη σκηνή πια που έχουν μαζευτεί για να δώσουν οι φίλες τα δώρα στη νύφη, η Άνι δεν αντέχει άλλο τη ροζ υπερπαραγωγή που έχει μεταλλάξει τη φίλη της σε εξωγήινο και ξεσπά σε ένα ασύλληπτο σιχτίρισμα. Το θετό παιδί της Έλεν που παρακολουθεί από μια γωνιά, λέει ψιθυριστά: «Ουάου, αυτό είναι γαμάτο!». Ακροβατώντας μεταξύ του ρεζιλιού, του πόνου και της αγανάκτησης, η Γουίγκ δημιουργεί μια σκηνή, που, με την επιφύλαξη της αδύναμης μνήμης μου, δε θυμάμαι όμοιά της σε ρομαντική κομεντί – τόσο επειδή τα λέει έξω από τα δόντια, όσο επίσης επειδή επιτέλους κάποιος τα λέει.
(2) Η πριγκίπισσα του Μονπενσιέ / La princesse de Montpensier
Του Μπερτράν Ταβερνιέ. Δραματική εποχής, 2010, Γαλλία/Γερμανία. 2 ώρες και 20 λεπτά. Με τους: Μελανί Τιερί, Λαμπέρ Ουίλσον
Εδώ ο κόσμος καίγεται, και η πριγκίπισσα χτενίζεται, σκεφτόμουν με θυμό την προηγούμενη εβδομάδα καθώς βλέπαμε το δράμα εποχής του Μπερτράν Ταβερνιέ. Από τη μία, ο κόσμος στους δρόμους, τα χημικά, η τρέλα και η βία, κι από την άλλη, ένα κοριτσάκι του 16ου αιώνα που υποφέρει γιατί, ενώ είναι ερωτευμένη με τον τάδε, ο πατέρας της την αναγκάζει να παντρευτεί τον δείνα και πηγαίνει από το κάστρο του μπαμπά στο κάστρο του συζύγου και μετά στην αυλή του βασιλιά. Μετά από μερικές μέρες που ηρέμησα και βγήκα από το κουστούμι της σκύλας, παραδέχτηκα κάποιες αρετές της ταινίας, όπως η αγάπη για τις ανθρώπινες αδυναμίες των χαρακτήρων (ο στρατιώτης Λαμπέρ Ουίλσον που λιποτακτεί γιατί δεν αντέχει πια να πολεμά στο όνομα της θρησκείας, η φιλοδοξία του αγαπητικού της πριγκίπισσας, η ζήλια του συζύγου της) και η αναγνώριση της παραγκώνισης και της εμπορευματοποίησης της γυναίκας. Παρόλο όμως που ο Ταβερνιέ μετασχηματίζει μια ιστορική ταινία σε ένα έργο για «το πιο άβολο πράγμα στον κόσμο, την αγάπη», το αποτέλεσμα είναι πράγματι άβολο, κυρίως λόγω της ασύμμετρης συρραφής των επεισοδίων, όσο και των άνισων ερμηνειών, ιδίως ανάμεσα στον Ουίλσον και το άγουρο ακόμα πριγκιπικό ζεύγος Μελανί Τιερί/Γκρεγκουάρ Λεπράνς-Ρινκέ.
(1) Ο κος Πόπερ και οι πιγκουίνοι του / Mr. Popper’s Penguins
Του Μαρκ Γουότερς. Παιδική, 2010, ΗΠΑ. 1 ώρα και 34 λεπτά. Με τους: Τζιμ Κάρεϊ, Κάρλα Γκουτζίνο
Χιόνισε καλοκαιριάτικα. Ο Τζιμ Κάρεϊ πρωταγωνιστεί σε μια οικογενειακή κωμωδία για έναν γιάπι, ο οποίος αναγκάζεται να φιλοξενήσει έξι πιγκουϊνάκια στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη. Είναι μοναδικός ο Τζιμ Κάρεϊ, ακόμα και σ’ αυτήν την χλιαρή, αποκλειστικά για παιδιά, χαζοχαρούμενη κωμωδία με τα πρόχειρα εφέ και διδάγματά της, καταφέρνει να κρατήσει την προσοχή σου. Για τηλεόραση καλύτερα, προς Χριστούγεννα μεριά.
(2) Η αντίζηλος / Love Crime
Του Αλέν Κορνό. Θρίλερ, 2010, Γαλλία. 1 ώρα και 44 λεπτά. Με τους: Λουντβίν Σανιέ, Κριστίν Σκοτ Τόμας
Ο Αλέν Κορνό δημιουργεί ακόμα ένα θρίλερ «τρομοκρατίας του γραφείου» μετά το «Τρόμος και φόβος», με τη Λουντβίν Σανιέ αυτή τη φορά να φτάνει στα άκρα λόγω της ψυχολογικής βίας που δέχεται από την αφεντικίνα της Κριστίν Σκοτ Τόμας. Αν και η Σανιέ δεν φορά ακριβώς με άνεση το κουστούμι της μπίζνεσγουμαν, το βλέμμα κι οι κινήσεις της αναπληρώνουν με το παραπάνω για την έλλειψη αέρα, ιδίως απέναντι στην πάντα αβίαστη ερμηνεία της Σκοτ Τόμας. Χωρίς πολλά ρίσκα, και παρά τις μια-δυο ανατροπές (και άλλες τόσες προβλέψιμες εξελίξεις), η «Αντίζηλος» στέκεται αξιοπρεπώς, αν και όχι μνημειωδώς, στο είδος της.
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
(4) Ο γαλάζιος άγγελος / Der blaue Engel
Του Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ. Δραματική, 1930, Γερμανία. 2 ώρες και 4 λεπτά. Με τους: Μαρλένε Ντίτριχ, Εμίλ Γιάνινγκς
Η Μαρλένε Ντίτριχ να τραγουδά ως Λόλα σε καμπαρέ, στο ρόλο που την έκανε παγκοσμίως γνωστή. Διάχυτος ερωτισμός. Η άνοδος και πτώση ενός άντρα τυφλωμένου από το πάθος. Ομιλών κινηματογράφος με εξπρεσιονιστική αισθητική. Σκηνοθεσία Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ. Κινηματογραφική ιστορία.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Ο μαύρος γάτος του έρωτα / La chance de ma vie
Του Νικολά Κις. Κομεντί, 2010, Γαλλία/Βέλγιο. 1 ώρα και 27 λεπτά. Με τους: Φρανσουά-Ζαβιέ Ντεμεσόν, Βιρζινί Εφιρά
Αντίθετα με την επαγγελματική επιτυχία του ως σύμβουλος γάμων, ο Ζιλιέν αποτυγχάνει σταθερά στις ερωτικές του σχέσεις εξαιτίας της κακοτυχίας που μεταδίδει στις γυναίκες δίπλα του. Η Ζοανά είναι η επόμενη που θα το μάθει.
http://www.protothema.gr/life-style/politismos/article/?aid=132743
