`

“Live your myth in Greece”


«Μπροστά μας βλέπουμε το Ζάππειο Μέγαρο. Αριστερά μας ο Εθνικός Κήπος».

Μεσημέρι Τετάρτης γύρω στις 4. Στη Βουλή διεξάγεται η ονομαστική ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Φτάνω μαζί με δυο φίλους στο Ζάππειο με σκοπό να πάμε στην οδό Αμαλίας. Είχαμε ήδη μάθει ότι πέφτουν βροχή τα δακρυγόνα κι ότι η ατμόσφαιρα είναι αφόρητη. Συναντούμε μια παρέα νέων στο Ζάππειο και τους ρωτούμε τί κατάσταση επικρατεί κι αν μπορούμε να πλησιάσουμε. Είναι όλο τους το πρόσωπο άσπρο από το Maalox και έχουν χειρουργικές μάσκες. Μας λένε ότι έφυγαν για λίγο να πάρουν μια ανάσα, γιατί εδώ και ώρα τα ΜΑΤ ρίχνουν ακατάπαυστα δακρυγόνα. «Ρίχνουν ακόμη και σε γέρους, δεν έχουν τον Θεό τους!», μας λέει η κοπέλα. Μας δίνουν μερικές οδηγίες και προσφέρονται να μας δώσουν Maalox. Έχουν φτιάξει ένα αυτοσχέδιο διάλυμα από το φάρμακο του παππού μου μέσα σ’ ένα μπουκαλάκι νερό. Ανοίγουμε τις χούφτες μας και ρίχνουμε το γιατροσόφι στο πρόσωπο μας. «Να είστε προσεχτικοί, δεν καταλαβαίνουν τίποτα!», λένε. Μας δίνουν και χειρουργικές μάσκες. Πριν προλάβουμε να περπατήσουμε πέντε μέτρα μας ξαναφωνάζουν: «Πάρτε και το μπουκαλάκι μας! Αν δείτε τα σκούρα, αν πνίγεστε από τα δακρυγόνα, να πιείτε από το μπουκαλάκι. Είναι καλό»! Αυτές οι οδηγίες κι αυτό το δώρο (το μπουκαλάκι του «μαγικού φίλτρου», όπως είχε το δικό του και ο Δρυίδης Πανοραμίξ) ήταν όπως, θα δείτε σε λίγο, θαυματουργά.
«Δεξιά βλέπετε τη Βουλή».
Φτάσαμε στην οδό Αμαλίας. Εκεί ήταν μαζεμένοι όσοι διαδηλωτές είχαν υποχωρήσει για να πάρουν μια ανάσα από τα δακρυγόνα, αφού μπροστά στον «Άγνωστο Στρατιώτη» γινόταν κόλαση. Κοιτούσες και έβλεπες ένα νέφος, άνθρωποι βοηθούσαν ο ένας τον άλλον. Κάποια στιγμή άρχισαν να ξαναρίχνουν δακρυγόνα και προς αυτό το σημείο και αρκετά κοντά πια στους διαδηλωτές. Το τονίζω, διαδηλωτές, ειρηνικοί. Χωρίς κουκούλες και κράνη. Χωρίς να ρίχνουν πέτρες και μάρμαρα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η Αστυνομία δεν ήξερε ότι στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπήρχε ίχνος κουκουλοφόρου! Έριχναν χωρίς σχέδιο και αδιακρίτως;
Πολύ γρήγορα η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική. Βρεθήκαμε στη μέση του δρόμου, ο κόσμος προσπαθούσε να ανασάνει, μάζευε δυνάμεις για να μπορέσει να προχωρήσει προς την αντίθετη κατεύθυνση, προς τους Στύλους. Άρχισα να βήχω, μου κόπηκε η ανάσα, δεν μπορούσα να ανοίξω τα μάτια μου, άρχισα να ζαλίζομαι και με κατέβαλε πανικός! Δεν έβλεπα τίποτα και προσπαθούσα να καταλάβω, αν οι φίλοι μου ήταν κοντά μου. Ήρθαν δίπλα μου, ο ένας με πήρε αγκαζέ για να νιώσω πιο σίγουρη, η άλλη μου φώναζε να φτύσω και αρχίσαμε να πίνουμε το διάλυμα Maalox. Αυτό βοήθησε αμέσως. Ο λαιμός καθάρισε. Τα παιδιά είχαν δίκιο. Αρχίσαμε να προχωρούμε προς όπου φαινόταν ότι μπορούσε να είναι καλύτερα…
«Σε λίγο θα δούμε την αλλαγή φρουράς! Μπορείτε να φωτογραφήσετε, αν θέλετε, αλλά με διακριτικό τρόπο».
Ακολουθήσαμε κάποιους που έλεγαν ότι είναι καλύτερα στα κάγκελα που ήταν μπροστά στον Εθνικό Κήπο, μιας και τα δέντρα κρατούσαν οξυγόνο. Πήγαμε εκεί και σταθήκαμε. Ξαφνικά είδαμε 12-15 ΜΑΤ να κινούνται προς τους Στύλους. Είχαν πιάσει όλο το δρόμο. Οι διαδηλωτές άρχισαν να τους χειροκροτούν, αποδοκιμάζοντας με αυτόν τον τρόπο αυτή τηνπαρέλαση ισχύος. Τα ΜΑΤ προχώρησαν χωρίς να πτοούνται καθόλου και πρέπει να σταμάτησαν και να πήραν θέσεις κάπου κοντά στο φανάρι μπροστά στους Στύλους. Μετά από λίγα λεπτά άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα χωρίς κανένα απολύτως λόγο! Έτσι, ήμασταν ουσιαστικά σε μια τρύπα μηδαμινού οξυγόνου, αφού κι από τις δυο μεριές της οδού Αμαλίας επικρατούσε η Χημεία. Είχαμε κολλήσει στα κάγκελα και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε αν έχουμε ήδη εγκλωβιστεί. Εκείνη την ώρα το πιο σημαντικό είναι να νιώθεις ότι έχεις διέξοδο διαφυγής. Με αυτή τους την τακτική τα ΜΑΤ το μόνο που πετυχαίνουν είναι να σε κάνουν να νιώθεις πανικό και φόβο. Κανείς τους δεν έχει σκεφτεί ότι ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος;
Αυτό που με έκανε εκείνες τις στιγμές να θυμώνω ήταν ότι κάποιοι οργάνωναν μια τρομοκρατία και προσπαθούσαν να μας κάνουν να αισθανθούμε αβοήθητοι. Το άμεσο κέρδος τους θα ήταν ότι θα αναγκαζόμασταν να φύγουμε την ώρα που εκείνοι ήθελαν.Δηλαδή άμεσα. Κανείς όμως δεν έφευγε. Έτσι, μετά από δέκα λεπτά, τα ΜΑΤ άρχισαν να κάνουν την ίδια παρέλαση ισχύος με κατεύθυνση προς τη Βουλή, αυτή τη φορά… Η κινησιολογία τους είχε κάτι το απροσδόκητα αυτάρεσκο. Ο κόσμος, για άλλη μια φορά, τους αποδοκίμαζε χειροκροτώντας και με σφυρίχτρες κρατούσε τον ρυθμό της στρατιωτικής παρέλασης. Τα ΜΑΤ ξαναγύρισαν στη «φωλιά» τους μπροστά στη Βουλή και εξασφάλισαν ότι όσοι έμεναν ειρηνικά στην οδό Αμαλίας δεν θα σκεφτόντουσαν ούτε για αστείο να πάνε προς την πλατεία.
«Το καυσαέριο στην Αθήνα είναι το καλοκαίρι μερικές φορές ανυπόφορο, αλλά γίνονται προσπάθειες από το υπουργείο Περιβάλλοντος».
Αυτό που θέλω να μάθω είναι, ποιός ήταν ο εγκέφαλος, ο στρατηγός του άθλιου χημικού πειράματος χθες από την Αστυνομία; Γιατί μας φέρονταν σαν πειραματόζωα; Για ποιο λόγο επιτίθεται η Αστυνομία σε διαδηλωτές που δεν έχουν ανάμεσά τους ούτε ένα κουκουλοφόρο; Για ποιό λόγο ένας Πολίτης που θέλει να συμμετέχει ή να δει, σε τελική ανάλυση, τα όσα διαδραματίζονται στο κέντρο της Αθήνας να πρέπει να απωθηθεί με αυτόν τον χημικό πόλεμο; Ρώτησαν πόσο μπορεί να μας βλάψει όλη αυτή η χημεία που ξοδεύτηκε αλόγιστα και κιμπάρικα πάνω μας; Περίεργο, αλλά στο ζήτημα των δακρυγόνων δεν είδα να γίνονται οι περίφημες «περικοπές». Λεφτά υπάρχουν για τέτοια. Για κανένα αλεξίσφαιρο γιλέκο 22χρονου αστυνομικού που καταδιώκει μαφιόζους δεν έχουν λεφτά και πρέπει να τα αγοράσει μόνος του.
Αν ο σκοπός τους είναι να αρρωστήσουν όποιον θέλει να βρίσκεται εκεί και να διαδηλώνει, τότε τον πέτυχαν πολλές φορές χθες. Πάνω από 500 άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα και τραύματα. Εξαιρετική η νέα συνταγή της Αστυνομίας να μην μπει, όσο είναι δυνατόν, στη διαδικασία της μάχης με την κλασική μέθοδο, ας πούμε σώμα με σώμα, και να το παίξουν τοξοβόλοι χημικών…! Τόσα δακρυγόνα δεν έχουν ξαναπέσει ποτέ στην Αθήνα! Να μια πρωτοτυπία και μια καινοτομία. Με τιμές κόστους αγόρασαν τα δακρυγόνα και δεν τους ένοιαζε πόσα θα ρίξουν; Αγόραζαν δύο κούτες και τους έδιναν και μία δώρο; Εκτός αν έτσι θα πουλήσουν τα φαρμακεία περισσότερο «μαγικό φίλτρο» και παίρνουν και από κει ποσοστά. Αν είναι για το καλό της οικονομίας μας…
«Δυστυχώς σήμερα η Βουλή είναι κλειστή για το κοινό λόγω ψηφοφορίας, αλλά ίσως αύριο σταθούμε πιο τυχεροί».
Είναι ξεκάθαρο ότι ο στόχος της Αστυνομίας δεν ήταν οι κουκουλοφόροι, γιατί στο περιστατικό που σας περιγράφω στην οδό Αμαλίας δεν στράφηκαν εναντίον των γνωστών δήθεν αγνώστων. Το τονίζω ότι στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπήρχε κανένας «πολεμιστής». Δεν μπορεί να μην το ήξεραν αυτό.
Στράφηκαν αναίτια εναντίον πολιτών που ήθελαν να διαδηλώσουν ειρηνικά. Εναντίον όσων ασκούσαν το δικό τους δημοκρατικό δικαίωμα να διαδηλώνουν.
- Οι βουλευτές μιλούν – και πολύ καλά κάνουν – συνέχεια παντού και με κάθε ευκαιρία για το συνταγματικό τους δικαίωμα, για την υποχρέωση τους να εκφράσουν τη θέληση του λαού με την ψήφο τους.
- Οι πολίτες δεν έχουν συνταγματικές υποχρεώσεις και δικαιώματα; Δεν είναι δικαίωμα τους η διαδήλωση;
- Δεν είναι μόνο η ψήφος στις εκλογές συνταγματική υποχρέωση του πολίτη. Είναι και η διαμαρτυρία!
Ήμασταν βολικοί ψηφοφόροι. Τώρα που αποφασίσαμε να είμαστε και ΠΟΛΙΤΕΣ δεν είμαστε καλά παιδιά, πλέον…
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ποτέ δεν μπορούν οι αστυνομικοί να πιάσουν τους κουκουλοφόρους.
«Η Ελλάδα προσφέρεται για ποιοτικό τουρισμό και ελπίζουμε να μας ξανάρθετε! Άλλωστε, όπως είδατε, μπορούν να ικανοποιηθούν όλα τα γούστα!»
Έβλεπα το ίδιο βράδυ τις ανταποκρίσεις ξένων δημοσιογράφων. Υπήρχε δημοσιογράφος που έκανε απευθείας σύνδεση από το Σύνταγμα και φορούσε γυαλιά σκιέρ! Ήταν ο μόνος τρόπος είπε για να μπορεί να σταθεί σε μια βεράντα πολυκατοικίας και να μπορέσει να κάνει το ρεπορτάζ. Αυτή η εικόνα της Αθήνας είναι σαφώς μια διαφορετική τουριστική ατραξιόν! Σίγουρα, αν κάποιος ενδιαφέρεται να δημιουργήσει τουρίστες άλλης κατηγορίας…
«Ελάτε στην Αθήνα! Ζήστε τον μύθο σας στην Ελλάδα. Έχουμε και δρώμενα!»
* Η Φωτεινή Αναστασίου είναι υποψήφια Διδάκτωρ Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...