μεγαλύτερα “πλυντήρια” της Ευρώπης.
Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, θα μπορούσε η χώρα να γίνει ο παράδεισος των βαρόνων ναρκωτικών, πώλησης όπλων ή άλλων έκνομων ενεργειών καθώς σε ελεγκτικό επίπεδο η Ελλάδα είναι ξέφραγο αμπέλι.
Από την άλλη, για ποιες επενδύσεις μπορεί να μιλά η κυβέρνηση, όταν αυτό που ζητούν οι ξένοι επενδυτές είναι σταθερό φορολογικό πλαίσιο, χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και λιγότερη γραφειοκρατία; Να έλθουν επενδύσεις αλλά που να επενδύσουν όταν τα πάντα είναι διαλυμένα και δεν υπάρχουν κανόνες; Και γιατί να έλθουν οι ξένοι, με καθαρά ή βρόμικα λεφτά να επενδύσουν στην Ελλάδα όταν μπορούν να πάνε στην Κύπρο, τη Βουλγαρία, την Τουρκία ή όπου αλλού υπάρχει μικρότερη φορολογία και θέληση για επενδύσεις.
Το ερώτημα είναι αν στην Ελλάδα θέλουμε επενδύσεις. Διότι αποδεικνύεται το αντίθετο. Τους διώχνουμε είτε με τους υπερβολικούς φόρους, είτε με το χάος στον κρατικό μηχανισμό είτε με το αλλοπρόσαλλο νομοθετικό πλαίσιο. Όλα αυτά είχε υποσχεθεί το ΠΑΣΟΚ ότι θα τα αλλάξει, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να είμαστε κάτω από τη Ρουάντα στην προσέλκυση ξένων επενδυτών.
Και τώρα αναγκάζεται να κάνει νόμιμο και ανέλεγκτο το μαύρο χρήμα μπας και μπει κανένα ευρώ στην Ελλάδα. Πολιτική δηλαδή χύμα, κι ότι βρέξει ας κατεβάσει. Διότι το βρόμικο χρήμα θα φέρει κι άλλα χειρότερα.
