`

Λες να το δούμε κι αυτό;

Μια Πόρσε για ένα τενεκέ
 ελαιόλαδο!!!
Η εποχή των ξέγνοιαστων αγελάδων τέλειωσε, από παχιές έγιναν κάτισχνες και όσοι τις άρμεγαν προσπαθούν να τις δυναμώσουν για  να γεννήσουν, να τους πάρουν ξανά το γάλα και τα μοσχαράκια τους... 
Οι σφάχτες έβαλαν προς το παρόν τις μάχαιρες στα θηκάρια  και τα χασαπόσκυλα (κομματόσκυλα) αλυχτούν μπροστά στα αδειανά  τσιγκέλια... Το συνεχές φαγοπότι και οι απολαύσεις ανήκουν στο παρελθόν και το παρόν έχει εφιαλτικό μέλλον... Αλλά κι΄ εσείς  φακάτοι και ασπρορουχούδες μου, όπως έλεγε η Μαλβίνα (γκόμενοι και γκόμενες δηλαδή) φάγατε τα ψωμιά σας και δεν αφήσατε τίποτα για τα πουλάκια του ουρανού που ανέκαθεν τσιμπολογούσανε σπόρια, με τους δραγάτες να μπήγουνε σκιάχτρα στη σπορά τους... 
Ναι ρε λαμόγια, ρουφήχτρες και γδάρτες του κόπου και του μόχθου των άλλων, σας θωρώ με το καταχθόνιο βλέμμα μου και εύχομαι να μη μπορείτε να κοιμηθείτε από αγωνία, μήπως το χρήμα, ακόμα και ο χρυσός και οι πολύτιμοι λίθοι δεν θα χουνε στο μέλλον καμιά αξία... Και θα γυρίσουμε σε εποχές πρωτόγονες, όπου έδινες σιτάρι και έπαιρνες λάδι, έδινες μαλλί και έπαιρνες δέρμα... Για σκέψου,  μιά Πόρσε για ένα τενεκέ λάδι... 
(Αν δεν έχω καθημερινό θέμα, το αφεντικό θα με απολύσει…)    

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...