Η γέννηση ενός παιδιού ακολουθείται από σημαντικές ορμονικές αλλαγές. Όχι όμως, μόνο για τη γυναίκα. Έρευνα αποδεικνύει ότι η ορμόνη τεστοστερόνη πέφτει κατακόρυφα στους νέους... μπαμπάδες, κάτι που τους βοηθάει να ανταποκριθούν καλύτερα στα καινούργια τους καθήκοντα.
Τα υψηλά επίπεδα της ορμόνης τεστοστερόνης ενισχύουν τις σεξουαλικές ορμές του άνδρα, τον οδηγούν σε περισσότερο ριψοκίνδυνες συμπεριφορές και αυξάνουν την ανάγκη του για κοινωνική κυριαρχία. Οι παράγοντες αυτοί ενδείκνυνται όσον αφορά στην κατάκτηση μιας ερωτικής συντρόφου αλλά αποτελούν τροχοπέδη στην ανατροφή ενός μωρού.
"Η έρευνά μας δείχνει ότι οι πατεράδες είναι βιολογικά καλωδιωμένοι στο να βοηθούν σε αυτή τη δουλεία (την ανατροφή των παιδιών)", δήλωσε ο Christopher Kuzawa, του πανεπιστημίου Northwestern στο Ιλινόις, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πατεράδες τείνουν να έχουν χαμηλότερη τεστοστερόνη από τους άτεκνους άνδρες. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν ήταν ξεκάθαρο αν αυτό οφείλεται στην πατρότητα ή στο ότι άνδρες με χαμηλότερη τεστοστερόνη είναι πιθανότερο να γίνουν πατέρες.
Η έρευνα επιχείρησε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, μελετώντας δείγμα 600 ανδρών από τις Φιλιππίνες, κατά τη διάρκεια πέντε ετών. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης των ανδρών υποχωρούσαν σημαντικά αμέσως μόλις γίνονταν πατεράδες.
"Δεν είναι ότι οι άνδρες με χαμηλότερη τεστοστερόνη έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν γονείς. Αντίθετα, όσοι είχαν υψηλότερη τεστοστερόνη ήταν πιο πιθανό να γίνουν πατεράδες αλλά μόλις το έκαναν, η τεστοστερόνη τους έπεφτε σημαντικά", δήλωσε ο Lee Gettler, που συμμετείχε στην έρευνα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι οι πατεράδες βιώνουν μια πολύ μεγάλη αλλά προσωρινή πτώση τεστοστερόνης με την άφιξη του νεογέννητου μωρού στο σπίτι.
"Η πατρότητα και οι απαιτήσεις ενός νεογέννητου απαιτούν πολλές συναισθηματικές, ψυχολογικές και σωματικές προσαρμογές", δήλωσε ο Gettler, προσθέτοντας: "Η έρευνά μας δείχνει ότι η βιολογία του άνδρα αλλάζει σημαντικά με στόχο να καλύψει αυτές τις απαιτήσεις".
"Η έρευνά μας δείχνει ότι οι πατεράδες είναι βιολογικά καλωδιωμένοι στο να βοηθούν σε αυτή τη δουλεία (την ανατροφή των παιδιών)", δήλωσε ο Christopher Kuzawa, του πανεπιστημίου Northwestern στο Ιλινόις, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι πατεράδες τείνουν να έχουν χαμηλότερη τεστοστερόνη από τους άτεκνους άνδρες. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν ήταν ξεκάθαρο αν αυτό οφείλεται στην πατρότητα ή στο ότι άνδρες με χαμηλότερη τεστοστερόνη είναι πιθανότερο να γίνουν πατέρες.
Η έρευνα επιχείρησε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, μελετώντας δείγμα 600 ανδρών από τις Φιλιππίνες, κατά τη διάρκεια πέντε ετών. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης των ανδρών υποχωρούσαν σημαντικά αμέσως μόλις γίνονταν πατεράδες.
"Δεν είναι ότι οι άνδρες με χαμηλότερη τεστοστερόνη έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν γονείς. Αντίθετα, όσοι είχαν υψηλότερη τεστοστερόνη ήταν πιο πιθανό να γίνουν πατεράδες αλλά μόλις το έκαναν, η τεστοστερόνη τους έπεφτε σημαντικά", δήλωσε ο Lee Gettler, που συμμετείχε στην έρευνα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα αποτελέσματα της έρευνας αποδεικνύουν ότι οι πατεράδες βιώνουν μια πολύ μεγάλη αλλά προσωρινή πτώση τεστοστερόνης με την άφιξη του νεογέννητου μωρού στο σπίτι.
"Η πατρότητα και οι απαιτήσεις ενός νεογέννητου απαιτούν πολλές συναισθηματικές, ψυχολογικές και σωματικές προσαρμογές", δήλωσε ο Gettler, προσθέτοντας: "Η έρευνά μας δείχνει ότι η βιολογία του άνδρα αλλάζει σημαντικά με στόχο να καλύψει αυτές τις απαιτήσεις".
www.in2life.gr