Καλό φθινόπωρο! Ξεχάστε, σας παρακαλώ πολύ την αντιπαθητική ευχή «καλό χειμώνα» που εκστομίζουν οι περισσότεροι (από κακή συνήθεια ή από βλακεία), ακόμη και από τις αρχές Αυγούστου! Ξεχνούν το γλυκό φθινόπωρο που, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, είναι ένα μικρό καλοκαίρι, το οποίο τραβάει ως και το Νοέμβριο.
Λες και υπάρχει μια σιωπηλή συνωμοσία κατά του φθινοπώρου. Θέλουν να το εξαφανίσουν. Να του φορέσουν γραβάτα, ενώ φοράει μαγιό.
Ο Κλαούντιο Μάγκρις γράφει πως πολλοί μισούν το καλοκαίρι και το μικρό καλοκαίρι, το φθινόπωρο, επειδή μοιάζουν με τη ζωή. Φοβούνται το καλοκαίρι όπως φοβούνται τη ζωή, τον έρωτα, την ευτυχία, το θάνατο. Όπως φοβούνται να μείνουν μόνοι με τις σκέψεις τους.
Η ομορφιά του καλοκαιριού, βέβαια, έχει και τη σκληρή πλευρά της. Είναι το φως που τυφλώνει. Κάθε όμορφη διαδρομή είναι, ταυτοχρόνως, κι ένα τραύμα. Αφήνει στην καρδιά μια οδυνηρή νοσταλγία γιά όλα αυτά που λείπουν. Μια μελαγχολία για την τόσο μικρή απόσταση που χωρίζει την ομορφιά από τον πόνο.
Μυρίζω ακόμη το αγιόκλημα στο θερινό σινεμαδάκι που πήγαμε τρείς φίλοι από την παλιοπαρέα της παραλίας, στο Κόκκινο Λιμανάκι, για να δούμε ταινία με τον Τσακ Νόρις. ´Εχω ακόμη στο στόμα τη γεύση από το φρουίτ παντς που ήπια στο τελευταίο καλοκαιρινό πάρτυ του Χάρη. Ακούω ακόμη τους Modern Talking να τραγουδούν τα ντίσκο που χορεύαμε ιδρωμένοι. Αγκαλιάζω ακόμη τους φίλους μου γιατί αύριο γυρίζω στην Αθήνα, επειδή ανοίγουν τα σχολεία. Φιλάω ακόμη τη Μαρία, τον εφηβικό μου έρωτα, και δίνουμε όρκους αιώνιας αγάπης στην παραλία. Βλέπω ακόμη τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας να χτυπούν στο βράχο που κάναμε ανέμελοι βουτιές. Όταν όλος ο κόσμος ήταν δικός μας.
Όταν δεν υπήρχαν στη ζωή μας αυτοί οι βρικόλακες της ζωής μας για ένα πιο όμορφο αύριο. Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντώνης Σαμαράς, Τρισέ, Μπαρόζο, Γιούνγκερ. Λαγκάρντ, Ρεν, βαν Ρομπάι, Μέρκελ. Αυτά τα «τέρατα» που φυλάνε σε κάθε τους βήμα δέκα ένοπλοι και στις φλέβες τους αντί για αίμα ρέει το σήμα του ευρώ.
Ας μην αφήσουμε – ο καθένας όπως μπορεί – να κλέψουν τις ελπίδες μας όλοι αυτοί. Ας τους δείξουμε – και αποδείξουμε – ότι δεν θα συμμετάσχουμε πρόθυμα στο παιχνίδι της εξαπάτησης. Καθώς κυβέρνηση και αντιπολίτευση διαγκωνίζονται για το ποια θα πει περισσότερα ψέματα.
Γι´ αυτό, λοιπόν, ας ξεκινήσουμε από το απλούστερο όλων. Μην κλέψουμε μόνοι μας τις εποχές. Ή μήπως ήδη μας τις έκλεψαν οι πολιτικοί; Ή μήπως ετοιμάζονται να βάλουν έκτακτη εισφορά και σε όσους πιστεύουν στο φθινόπωρο;
