Είναι να κλαις βλέποντας πόσες φορές προδίνεται καθημερινά ο άνθρωπος!
Είναι να γελάς ακούγοντας τόσες βλακείες από τους ισχυρούς και πιο πολύ να γελάς επειδή πιστεύουν ότι όλος ο κόσμος τα χάφτει.
Είναι να γελάς ακούγοντας τόσες βλακείες από τους ισχυρούς και πιο πολύ να γελάς επειδή πιστεύουν ότι όλος ο κόσμος τα χάφτει.
Είναι να κλαις για το πόσο εξελίξαμε τις επιστήμες! Προοδεύσαμε τόσο πολύ που η τεχνολογία αντί να υπηρετήσει τον άνθρωπο τον υποδούλωσε. Αυτή τη δουλεία ο άνθρωπος την είπε πρόοδο και πολιτισμό.
Είναι να γελάς όταν βλέπεις τους νεοανθρώπους, να...
έχουν αποδεχθεί πλήρως τα κελιά τους που τα ονομάζουν σπίτια.
Είναι να κλαις με την απάθειά τους , την αδράνειά τους και το μαζοχισμό τους.
Είναι να γελάς ακούγοντας κάποιους αγράμματους επιστήμονες, να ισχυρίζονται ότι για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας και την υποτιθέμενη τρύπα του όζοντος φταίνε οι λακ που βάζουν οι γυναίκες στα μαλλιά τους και οι κλανιές των αγελάδων.
Είναι να κλαις γι αυτούς που τους πιστεύουν!
Είναι να γελάς με αυτά που προσπαθούν να κάνουν οι εξουσιαστές της συντήρησης, όλων των ιδεολογιών, «αγωνιζόμενοι» μόνο για το ποιος θα εξουσιάσει καλύτερα τα πρόβατα.
Είναι να κλαις που οι περισσότεροι από μας είμαστε τα πρόβατά τους!!!!
Είναι να γελάς με την DISNEY VERSION του γλυκανάλατου life style όλων μας, που φτάνει στο σημείο να αγοράζουμε ακόμα και σαλάτες έτοιμες, γιατί δήθεν δε προλαβαίνουμε να κόψουμε τη ντομάτα!
Είναι να κλαις που ο άνθρωπος κατάντησε ζυμάρι, χαλβάς και κιμάς, έτοιμος να ξεχάσει ότι είναι άνθρωπος, στο βωμό μιας δήθεν προόδου και ευημερίας.
Είναι να γελάς όταν οι εξουσιαστές διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, ότι οι παρακολουθήσεις, οι χιλιάδες αστυνομικών στους δρόμους, οι κάμερες παντού, τα ΜΑΤ, τα δακρυγόνα, η φτώχεια που φέρνει το μνημόνιο και οι απολύσεις των εργαζομένων είναι για το καλό μας.
Είναι να κλαις που το συνταγματικά κατοχυρωμένο ιδανικό της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης βιάζεται καθημερινά με πρόσχημα την «ασφάλεια» μιας μικρής μερίδας ανασφαλών νοικοκυραίων.
Είναι να γελάς με κάποιες ξανθοψευτογκόμενες της εγκεφαλικής ανυπαρξίας που κουβαλάν στις σάρκες τους τα ανταποδωτήρια των επί χρήμασι επιβητόρων τους.
Είναι να κλαις γι αυτές τις καθώς πρέπει πόρνες που κατά την άποψή τους ο έρωτας δεν είναι συμπαντικός αλλά θέμα χρυσού και νυφικού!
Είναι να γελάς βλέποντας τη μαμά του κοριτσιού αυτού ευτυχισμένη που το παιδί της θα παντρευτεί τα λεφτά ενός πλούσιου, χοντρού και άσχημου γέρου.
Είναι να γελάς με τις αξίες, την ηθική και την ανοχή των νεοανθρώπων.
Είναι να κλαις γιατί πέθαναν και δε το ξέρουν.
Τι τα θες? Μια ζωή θα κλαις και θα γελάς για όλα αυτά που συμβαίνουν.
Μια ζωή θα κλαις και θα γελάς για όλα αυτά που σε έμαθαν οι τηλεοράσεις, δηλαδή να υπομένεις και να ανέχεσαι τον κάθε βιαστή σου με αποτέλεσμα να μην ζεις.
Μια ζωή θα κλαις και θα γελάς για σένα τον ίδιο, μέχρι τη μέρα που θα σηκωθείς από το λήθαργο και θα αντικρίσεις την αλήθεια.
Απλά στάσου σε ένα βραχάκι κοντά στη θάλασσα ένα πρωί και κοίτα τον ήλιο να ανατέλλει. Νιώσε πόσο μικρό είναι το μεγαλείο αυτού του ήλιου μπροστά στον τέλειο ήλιο που κρύβεις μέσα σου. Όταν νιώσεις κάτι τέτοιο τότε θα χεις ξυπνήσει. Τότε θα ‘χεις δυναμώσει. Τότε θα χεις αγριέψει. Τότε θα χεις διεκδικήσει τα δίκαια τα δικά σου και όλου του κόσμου.
Τότε και μόνο τότε θα χεις νικήσει!
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΧΕΙΣ ΒΡΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!
