Ο Andy Warhol είχε προβλέψει κάποτε, ότι στο μέλλον όλοι θα είμαστε
διάσημοι για 15 λεπτά. Δεν είχε προβλέψει όμως, ότι θα ήμασταν και άμεσα
συνδεδεμένοι.Και όμως είμαστε. Με το πάτημα ενός κουμπιού. Με ένα μόνο ομαδικό
e-mail. Με μια ανάρτηση στο Facebook. Και μπαμ!
Όλοι γνωρίζουν τα πάντα.
Ή όλοι βρίσκονται σε ένα σημείο.
Βέβαια, η δυνατότητα του να μαζέψεις κόσμο μέσα από μια απλή
ανάρτηση, έχει και τη σκοτεινή της πλευρά, όπως φάνηκε στα πρόσφατα
γεγονότα του Λονδίνου.
Τα πλήθη μαζεύονται, αλλά τα πλήθη μετατρέπονται σε όχλους, και οι
όχλοι ξεσπάνε σε ταραχές. Και όλοι αυτοί που αποτελούν τους όχλους,
είναι … προσκεκλημένοι.
Τα πολλά μηνύματα που αποστέλλονταν μέσω των κοινωνικών δικτύων,
ειδικά μέσω του BlackBerry messenger service, ήταν τόσο σημαντικά σε
επίπτωση, που οι βρετανικές αρχές συζητάνε τρόπους περιορισμού παρόμοιων
σάιτς σε περιπτώσεις ενδεχόμενης εκδήλωσης βίας.
Πως όμως; Πως μπορείς να ξαναβάλεις το τζίνι στο μπουκάλι; Πως
μπορείς να βάλεις εκατομμύρια τζίνι ξανά μέσα σε εκατομμύρια κινητά
τηλέφωνα;
Όπως λέει ο Paul Wertheimer, ιδρυτής του Crowd Management Strategies:
«Όλα είναι άμεσα και ανώνυμα… αυτό που ψάχνουμε είναι ο όχλος του 21ου αιώνα». Ο όχλος του 21ου αιώνα; Πως; Απλά πάτα το send!
Θυμάται κανείς τα συλλαλητήρια των `60ς; Ξέραμε για αυτά πολλές
εβδομάδες πριν. Υπήρχαν αφίσες, τηλεφωνήματα, μετακινήσεις με λεωφορεία,
και χρειάζονταν πολύ δουλειά και πολύ προετοιμασία. Και παρά τα πολλά
ναρκωτικά της εποχής, υπήρχε πάντα κάποιος σημαντικός λόγος για να
μαζευτεί ο κόσμος.
Σήμερα δεν χρειάζεται λόγος, και μάλιστα γιατί να τηλεφωνήσεις σε
κάποιον, όταν μπορείς να στείλεις SMS σε χίλιους; Γιατί να κολλήσεις
αφίσες, όταν μπορείς να προσκαλέσεις ψηφιακά, ολόκληρο τον πλανήτη;
Το Λονδίνο είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα της στιγμιαίας συγκέντρωσης ανθρώπων, μέσα από μια ηλεκτρονική πρόσκληση.
Το Λος Άντζελες έχει ήδη αντιμετωπίσει τη βία των flash mobs. Τα προάστια της πόλης Κλίβελαντ υπέφεραν παρομοίως την 4η
Ιουλίου. Το ίδιο και η Φιλαδέλφεια, Όταν μαζεύονται ξαφνικά οι νέοι,
ακολουθεί βία. «Πρόκειται για άνομους, και αδαείς. Δεν τους ενδιαφέρει
τίποτα… δεν το ανεχόμαστε», λέει ο δήμαρχος της Φιλαδέλφειας Michael
Nutter.
Σύμφωνοι. Αλλά πως το αποτρέπεις; Κάποιοι μιλάνε για μπλοκάρισμα του
σήματος των ψηφιακών συσκευών σε κρίσιμες περιοχές, κάτι δηλαδή σαν
έκτακτο μηχανισμό ηλεκτρονικής παρεμπόδισης. Αυτό όμως προϋποθέτει τρία
πράγματα:
1-Να αναγνωρίσεις τη περιοχή πολύ γρήγορα,
2-Να έχεις την ανάλογη τεχνολογία,
3-Να μην μπλοκάρεις παράλληλα και τα σήματα των νόμιμων συσκευών, όπως τη κλήση κάποιου ασθενή μέσω κινητού σε ασθενοφόρο.
Μετά, έστω και ότι μπόρεσες να αναγνωρίσεις το καυτό σημείο, η ζημιά
δεν θα έχει ήδη γίνει; Δεν μπορείς να απαγορεύσεις τις συναθροίσεις. Ναι
αλλά όταν η συνάθροιση αυτή πλησιάζει στο σημείο να τα διαλύσει όλα;
Η ειρωνεία είναι ότι οι flash mobs ξεκίνησαν ως μορφή διασκέδασης.
Αυθόρμητοι χοροί, αυθόρμητοι μαξιλαροπόλεμοι, κλπ. Αυτό όμως έχει
αλλάξει. Αυτό που ξεκίνησε ως περιπετειώδης διασκέδαση, έχει καταλήξει
σε βαριεστιμάρα, θυμό, οργή, και μια αναβράζουσα ορδή αγανακτισμένων.
Τα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να ενώσουν τους δυσαρεστημένους, Δείτε τι
έγινε στη Τυνησία και στην Αίγυπτο. Αν οι εκεί κυβερνήσεις έκλειναν τις
ψηφιακές επικοινωνίες, όλοι θα τις καταγγέλλαμε για λογοκρισία και
φασισμό.
«Η ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών είναι προς όφελος όλων…», είπε πριν
από μια εβδομάδα ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron. «Όμως μπορεί να
χρησιμοποιηθεί και για κακό».
Και αυτό είναι εν ολίγοις το πρόβλημα.
Το μόνο σίγουρό σήμερα είναι πως όλα γίνονται άμεσα. Άμεσες αποφάσεις, άμεσες κρίσεις, άμεση κάλυψη.
Διαδίδουμε ένα πολύ επικίνδυνο και υποσυνείδητο μήνυμα: Ότι μπορούμε
να δούμε τα πάντα αμέσως, να τα μάθουμε όλα αμέσως, και να σχηματίσουμε
γνώμη για κάτι αμέσως.
Έτσι, δημιουργείται η επιθυμία για τα πάντα αμέσως. Ακόμη και για όλα όσα δεν διαθέτουμε.
Για αυτό, δεν αποτελεί καθόλου έκπληξη το ότι οι εν δυνάμει
πλιατσικολόγοι, αποξενωμένοι νέοι, βαριεστημένοι, άνεργοι, και
προβληματικοί, όλοι θέλουν το ίδιο, και βλέπουν πως μπορούν να το
αποκτήσουν μέσω μιας πολύ μικρής οθόνης.
Ο όχλος του 21ου αιώνα. Μαζεύεται σε χρόνο ρεκόρ. Σε όση ώρα χρειάζεται για να φτιάξουμε ένα σάντουιτς.
Πραγματικά, ο κόσμος γίνεται όλο και πιο τρομακτικός.
ihavenet,com
