Ένας περιβαλλοντικός σκουπιδότοπος που αναφέρεται συχνά σαν ο «ψηφιακός σκουπιδοτενεκές», στον οποίο εκατομμύρια τόνοι ηλεκτρονικών αποβλήτων επεξεργάζονται κάθε χρόνο. Μια περιοχή που, λόγω των σκληρών συνθηκών επιβίωσης και της αχαλίνωτης εγκληματικότητας, την αποκαλούν «Σόδομα και Γόμορρα».
Η επεξεργασία των ηλεκτρονικών αποβλήτων αποτελεί...
σοβαρή απειλή για την υγεία των εργαζομένων διότι τα αέρια που εκλύονται από την καύση των πλαστικών και των μετάλλων, που χρησιμοποιούνται στα ηλεκτρονικά, συνίστανται από άκρως τοξικά χημικά και καρκινογόνες ουσίες. Οι εργαζόμενοι εισπνέουν μόλυβδο, κάδμιο, διοξίνες, φουράνια, φθαλικές ενώσεις και βρωμιούχες ενώσεις επιβραδυντικές της ανάφλεξης...
Η έκθεση σε αυτές τις αναθυμιάσεις είναι επικίνδυνη για τα παιδιά, καθώς είναι γνωστό ότι αυτές οι τοξικές ουσίες αναστέλλουν την ανάπτυξη του αναπαραγωγικού και του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου.
Το υλικό αυτού του σύντομου φιλμ, που δημιούργησε η Chris Caliman (2011), προέρχεται από το γερμανικό ντοκιμαντέρ του ZDF «Die Kinder der Toxic City» (Τα παιδιά της τοξικής πόλης). Η μουσική του Gustavo Santaolalla [«Can Light Be Found in the Darkness?» – και στην ταινία «21 γραμμάρια»]
