Αίθουσες Θεσσαλονίκης
(2) Αι ειδοί του Μαρτίου / The Ides of March
Του Τζορτζ Κλούνι. Δραματική, 2011, ΗΠΑ. 1 ώρα και 41 λεπτά.
Με τους: Ράιαν Γκόσλινγκ, Τζορτζ Κλούνι, Ίβαν Ρέιτσελ Γουντ, Πολ Τζιαμάτι, Φίλιπ Σίμουρ Χόφμαν
Αν δεν το ξέρατε, η πολιτική είναι ένα διεφθαρμένο σύμπαν, με πισομαχαιρώματα, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και υπερμεγέθη εγώ. Αυτό είναι και το κλου της υπόθεσης της νέας ταινίας του Τζορτζ Κλούνι, όπου ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ως ανερχόμενος γραμματέας της προεκλογικής καμπάνιας του Δημοκρατικού Κλούνι πηγαινοέρχεται μεταξύ των ρόλων του πιονιού και του στρατηγού, προσπαθώντας να συγκαλύψει ένα σκάνδαλο που θα καθορίσει το αποτέλεσμα των εκλογών. Η ταινία έχει ένα επιτελείο ηθοποιών που φυσάει, με πρώτο και καλύτερο τον Γκόσλινγκ, ο οποίος, σε αντίθεση με το Drive, εδώ παίζει με αδιανόητη άνεση - και σε παρασύρει σε μια ιστορία της οποίας την απλοϊκότητα πασχίζεις να χωνέψεις.
(3) Restless
Του Γκας βαν Σαντ. Δραματική, 2011, ΗΠΑ. 1 ώρα και 31 λεπτά. Με τους: Μία Βασικόβσκα, Χένρι Χόπερ.
Η ανησυχία πλανάται στην ατμόσφαιρα της νέας ταινίας του Γκας βαν Σαντ, όπως και στην ψυχή του πρωταγωνιστή Ίνοχ, ενός νέου που κινείται στις παρυφές του θανάτου: έχει χάσει τους γονείς του σε ατύχημα, έχει για φίλο το φάντασμα ενός Ιάπωνα καμικάζι, συχνάζει σε επικήδειες τελετές κι ερωτεύεται την Άναμπελ, μια 16χρονη με όγκο στον εγκέφαλο. Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη φορά που η σχέση με το θάνατο να έχει ζωγραφιστεί με τόσο χαριτωμένο, vintage-trendy, ανώδυνο τρόπο (που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν μάλλον λιγωτικό έως και κατακριτέο), αλλά ακόμα κι έτσι, δύσκολα μπορείς να απορρίψεις την - νιοστή - ωδή του Γκας βαν Σαντ στη νεανική φύση. Το πρόβλημα ωστόσο δεν έγκειται τόσο στην αισθητική αλαφράδα, όσο στον φορεμένο διάλογο, που προσπαθεί με το έτσι θέλω να πει, και να μιλήσει, και να δηλώσει αλήθειες. Όλοι ξέρουμε πως στο σινεμά αυτό σημαίνει καταδίκη στο δικαστήριο του δήθεν, ακόμα και για τον Βαν Σαντ.
(1) Δωμάτιο στη Ρώμη / Room in Rome
Του Χούλιο Μέντεμ. Δραματική, 2010, Ισπανία. 1 ώρα και 49 λεπτά. Με τους: Ελένα Ανάγια, Νατάσα Γιαροβένκο
Εξαιρετικά επιτηδευμένη ταινία για την ερωτική συνεύρεση δυο γυναικών σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Από το σκηνοθέτη των υπερτιμημένων “Εραστών του Αρκτικού Κύκλου”.
(1) Μη φοβάσαι το σκοτάδι / Don’t be afraid of the darkΤου Τρόι Νίξι. Τρόμου, 2010, ΗΠΑ/Αυστραλία/Μεξικό. 1 ώρα και 39 λεπτά. Με τους: Κέιτι Χολμς, Γκάι Πιρς, Μπέιλι Μάντισον
Σε παραγωγή και σενάριο του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, το “Μη φοβάσαι το σκοτάδι” είναι ακόμη μια αδιάφορη ταινία τρόμου. Ένα μικρό κορίτσι πηγαίνει να ζήσει με τον πατέρα και την κοπέλα του σε ένα τεράστιο, παλιό και φυσικά τρόπον τινά στοιχειωμένο σπίτι, όπου στο υπόγειό του κατοικούν μικρά στο μέγεθος, αλλά ανεξάντλητα στην σατανική πρόθεση πλασματάκια που κρατούν κοφτερά λεπιδάκια και τους αρέσει να τρέφονται με δοντάκια από παιδάκια. Αντίθετα με τις υποσχέσεις του τίτλου δε, η ταινία, παρόλο που σβήνει τα φώτα, δεν είναι διόλου σκοτεινή - ή τρομαχτική.
(2) Η ζωή που θα ‘ρθει / Amador
Του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα. Δραματική, 2010, Ισπανία. 1 ώρα και 49 λεπτά. Με τους: Σόνια Αλμάρτσα, Σέλσο Μπουγκάγιο
Η Μαρσέλα ανακαλύπτει πως είναι έγκυος, τη μέρα που αποφασίζει να παρατήσει το φίλο της - και αποφασίζει γι’ αυτό το λόγο να επιστρέψει σπίτι. Έχοντας ανάγκη τα χρήματα, αρχίζει να προσέχει τον ηλικιωμένο Αμαδόρ, με τον οποίο σταδιακά αρχίζουν να συζητάνε και να συμπαθιούνται. Με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία και, όχι πάντα ταιριαστή, ερμηνεία της Σόνια Αλμάρτσα, “Η ζωή που θα’ρθει” ξεκινά ανεβάζοντας τις προσδοκίες με μερικές ωραίες, έξυπνες σεναριακές ιδέες, για να τις καταρρίψει στην πορεία αφήνοντάς τες να ξεφουσκώσουν και να ξεθυμάνουν - αμελώντας σε κακουργηματικό βαθμό την αληθοφάνεια σε σχέση με κάτι που δυστυχώς δε θέλω να σας αποκαλύψω.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Πόντιοι New Generation
Του Όμηρου Ευστρατιάδη. Κωμωδία, 2011, Ελλάδα. Με τους: Παύλο Κοντογιαννίδη, Μιχάλη Μητρούση, Τόνυ Άντονυ, Ελένη Φιλίνη
Κωμωδία με τους Παύλο Κοντογιαννίδη και Μιχάλη Μητρούση για την προσπάθεια ενός σκηνοθέτη να κάνει ταινία τις περιπέτειες των γονιών του. Αναμένατε ανέκδοτα για την Πόντια φυλή.
http://www.protothema.gr/culture/cinema/article/?aid=152139
