`

Ο Μάκαρος οπλίζει κι ο ανακριτής πυροβολεί!‏


Σε κάθε χρονική στιγμή, το επίπεδο του Πολιτισμού και της ισχύος μιάς
κοινωνίας μετριέται από τις προσωπικότητες που αναδεικνύονται και προκαλούν
το δέος, τον ιερό δηλαδή φόβο και θαυμασμό στους συγχρόνους τους.
Στην αυτοκρατορική Αθήνα του 5ου αιώνα πΧ, όπου κορυφώθηκε ένας από τους...

μεγαλύτερους Πολιτισμούς όλων των εποχών, αυτή η προσωπικότητα ήταν ο
Περικλής.
Στη Ρώμη της ύστερης Δημοκρατίας, όταν θεμελιώθηκε το πρωτοφανές και
μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία ρωμαϊκό «imperium», αυτός ήταν ο Ιούλιος
Καίσαρ.
Στη Φλωρεντία, όπου θεμελιώθηκε τον 15ο και 16ο αιώνα η Αναγέννηση, ήταν οι
δυνάστες της οικογένειας των Μεδίκων.
Στη μετεπαναστατική Γαλλία, που διαμόρφωσε τη σύγχρονη εποχή, ο Ναπολέων
Βοναπάρτης.
Στη δική μας εποχή της τεχνολογικής έκρηξης κι επικράτησης, η ιδιοφυία του
προσφάτως χαμένου Στηβ Τζομπς και του Μπιλ Γκέϊτς.
Υπάρχουν, βεβαίως, και περίοδοι παρακμής, όπου το δέος, τον θαυμασμό
ανάκατα με φόβο, προκαλούν προσωπικότητες αρνητικές, όπως ο Αλ Καπόνε
στις ΗΠΑ της ποταπαγόρευσης.

Εμείς εδώ, στη σημερινή Ελλάδα, ποιες τέτοιου είδους προσωπικότητες έχουμε;
Θεωρώ ότι σήμερα προσωπικότητες, που προκαλούν θαυμασμό και συνάμα φόβο,
είναι άνθρωποι ως ο κ. Μάκης Ψωμιάδης, Όλοι οι έλληνες τον θεωρούν «μάγκα»,
που ξέρει να πλουτίζει και να επιβάλλεται με τον τρόπο του, αλλά και να
βρίσκεται υπεράνω του νόμου και των θεσμών, που ούτως η άλλως στην σημερινή
κοινωνία μας υπολειτουργούν
.
Ομολογώ ότι ανάμεσα σε αυτούς, που θαυμάζουν και φοβούνται τον κ. Ψωμιάδη,
είναι και ο γράφων. Γιατί θεωρώ πώς είναι ένας από τους κατ’ εξοχήν
εκπροσώπους της εποχής μας. Που έχει τη δύναμη να ξεφτιλίζει ακόμα και
τους τελευταίους εναπομείναντες θεσμούς αυτής της συμφοριασμένης χώρας.
Χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη πρόσφατα. Μετά από μήνες προσπαθειών και
ενεργειών, ακόμα και της αντιτρομοκρατικής, ο κατηγορούμενος για την
υπόθεση του σάπιου κυκλώματος των στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων, Μάκης
Ψωμιάδης, συνελήφθη. Ολοι οι έλληνες, και τα 10 η 11 εκατομμύρια, που
είμαστε πλέον, γνωρίζαμε ότι αν τώρα τον άφηναν να φύγει, ο κ. Ψωμιάδης θα
εξαφανιζόταν και δεν θα εμφανιζόταν παρά μόνον αν εκείνος έκρινε πως τον
συνέφερε. Και γνωρίζαμε ότι τελικά θα τα κατάφερνε. Με τρόπους εξωθεσμικούς
ή μη θα το κατάφερνε. Και το κατάφερε.
Γιατί ο μόνος Έλληνας, που δεν έκρινε τον κ. Ψωμιάδη ύποπτο φυγής από τα
11 εκατομμύρια των συμπολιτών μας, ήταν ο δυστυχώς αρμόδιος ανακριτής κ.
Κασίμης. Και τώρα άντε πιάστον.
Με την ενέργεια του αυτή ο μεν κ. Ψωμιάδης επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό του
ως ανθρώπου της εποχής μας. Ο δε κ. Κασίμης έδωσε και τη χαριστική βολή
στα όποια αποθέματα αξιοπιστίας είχε ο θεσμός της Δικαιοσύνης στην πατρίδα
μας.
Σε μια εποχή, που το πολιτικό μας σύστημα καταρρέει, η νέα υπονόμευση -εκ
των έσω, μάλιστα, της αξιοπιστίας της Δικαιοσύνης- πολύ φοβάμαι ότι εξηγεί
την πλήρη κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας. Ο μέσος πολίτης δεν μπορεί
πιά να εμπιστευθεί κανέναν. Οι αρμόδιοι κι υπεύθυνοι υποτίθεται ταγοί του
είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Και οι άνθρωποι που επικρατούν είναι
προσωπικότητες σαν τον κ. Μάκη Ψωμιάδη.
Δείτε τη διαφορά. Οι αμερικανοί έχουν τον Τζομπς και τον Γκέϊτς, εμείς τον
Ψωμιάδη. Και μετά αναρωτιόμαστε πώς καταντήσαμε στα χάλια, που είμαστε
σήμερα. ΚΙ είμαστε ακόμα στην αρχή, το εγγύς μέλλον προοιωνίζεται ακόμα πιο
επαχθές κι επώδυνο.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...