1.Μια μέρα ένας ανθοπώλης πήγε σε ένα κουρείο για κούρεμα.
Μετά το κούρεμα, ρώτησε για τον λογαριασμό του και ο κουρέας
απάντησε, "δεν μπορώ να δεχτώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο
αυτή την εβδομάδα."
Ο ανθοπώλης ευχαρίστησε και έφυγε από το κατάστημα.
Όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει το κατάστημά του το επόμενο
πρωί, στην πόρτα του βρήκε να τον περιμένει μια κάρτα με «ευχαριστώ» και μια
ντουζίνα τριαντάφυλλα.
Σε λίγο ένας φούρναρης μπήκε για κούρεμα, και όταν πήγε να
πληρώσει, ο κουρέας και πάλι απάντησε: «Δεν μπορώ να δεχθώ τα χρήματα από σας,
προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα."
Ο φούρναρης ήταν ευτυχής και έφυγε από το κατάστημα. Το
πρωί, όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει, στην πόρτα του υπήρχε μια κάρτα με
«ευχαριστώ» και μια ντουζίνα τσουρέκια.
Στη συνέχεια, ένας βουλευτής ήρθε για κούρεμα, και όταν πήγε
να πληρώσει το λογαριασμό του, ο κουρέας και πάλι απάντησε, "δεν μπορώ να
δεχτώ τα χρήματα από σας, προσφέρω κοινωφελές έργο αυτή την εβδομάδα."
Ο βουλευτής ήταν πολύ χαρούμενος και έφυγε από το κατάστημα.
Το επόμενο πρωί, όταν ο κουρέας πήγε να ανοίξει, υπήρχαν μια
ντουζίνα βουλευτές που περίμεναν στην ουρά για ένα δωρεάν κούρεμα.
Και αυτό, φίλοι μου, καταδεικνύει τη θεμελιώδη διαφορά
μεταξύ των πολιτών της χώρας μας και των πολιτικών που την κυβερνούν.
Οι πολιτικοί όπως και οι πάνες πρέπει να αλλάζουν συχνά, και
για τον ίδιο ακριβώς λόγο!
---------------------------------------------------------------------------------
2.Ήταν ένας αιώνιος φοιτητής στη Νομική, ονόματι Παπαδόπουλος.
Είχε πλέον μετά από χρόνια περάσει σ όλα τα μαθήματα εκτός από ένα. Το έδινε,
το ξαναέδινε.
Όμως ο καθηγητής τον έκοβε κάθε φορά. Έτσι αποφάσισε να πάει
να βρει τον καθηγητή και να του προτείνει μια διαπραγμάτευση στο θέμα του
βαθμού. Μπαίνει ένα πρωί στο γραφείο του λοιπόν και του διηγείται την
κατάσταση:
- Ααα, παιδί μου Παπαδόπουλε, δεν είναι σωστό το διάβασμά
σου, γι αυτό και κόβεσαι!
- Όχι κύριε καθηγητά, δεν ισχύει αυτό που λέτε κι επειδή
κουράστηκα με αυτό το μάθημα, έχω να σας προτείνω μια συμφωνία.
- Τι λες τώρα Παπαδόπουλε;
- Ακούστε με παρακαλώ. Θα σας θέσω ένα ερώτημα. Αν αύριο το
πρωί μου δώσετε τη σωστή απάντηση δε θα σας ξαναενοχλήσω.
Αν όμως όχι, θα με περάσετε και μάλιστα με βαθμό 10.
- Παπαδόπουλε, δεν είσαι καλά. Αυτά τα πράγματα δε γίνονται.
- Λοιπόν το ερώτημα: Τι είναι παράλογο αλλά δεν είναι
παράνομο; Τι είναι παράνομο, αλλά δεν είναι παράλογο; Τι είναι και παράνομο και
παράλογο; Θα τα πούμε αύριο κε καθηγητά.
Ο φοιτητής αφήνει τον καθηγητή να συλλογιέται την ερώτηση...
Μια μέρα πέρασε και δεν μπόρεσε να βρει μια άκρη. Κι ας κατέβασε τόμους από την
βιβλιοθήκη, κι ας πήρε τηλέφωνο συναδέλφους καθηγητές να ζητήσει τη γνώμη τους.
Ήρθε το επόμενο πρωί κι ο Παπαδόπουλος να συναντήσει τον
καθηγητή για μια ακόμη φορά.
- Κύριε καθηγητά βρήκατε την απάντηση;
- Ποια απάντηση; Λοιπόν παιδί μου Παπαδόπουλε δεν είσαι
καλά. Μόνο και μόνο επειδή βαρέθηκα να σε βλέπω, πάρε το 10 σου και φύγε από
μπροστά μου.
Ο πτυχιούχος πια φοιτητής βγήκε ευχαριστημένος από το
γραφείο του καθηγητή αφήνοντας τον με την απορία...
- Τι είναι παράλογο, αλλά δεν είναι παράνομο; Τι είναι
παράνομο, αλλά δεν είναι παράλογο; Τι και τα δύο;
Ο καθηγητής μπαϊλντισμένος αποφάσισε να πάει στην καντίνα να
πιει έναν καφέ. Εκεί τον πλησιάζει ένας νεαρός φοιτητάκος και του αρχίζει το
γλείψιμο:
- Τι κάνετε κύριε καθηγητά; Πώς είστε; Κάπως συλλογισμένο
σας βλέπω. Συνέβη κάτι;
- Να, ήρθε αυτός ο χαμένος ο Παπαδόπουλος και με ρώτησε...
- Πείτε μου την ερώτηση, μήπως σας βοηθήσω.
Ο καθηγητής επανέλαβε την ερώτηση στον νεαρό στραβοκοιτώντας
τον κάπως κι ευθύς ο φοιτητής απαντά:
- Ααα να σας πω. Το ότι εσείς, 55 χρονών άνθρωπος είστε
παντρεμένος με μια 23άρα δεν είναι παράνομο, αλλά είναι παράλογο. Το ότι η γυναίκα
σας έχει έναν 25άρη
γκόμενο δεν είναι παράλογο, αλλά είναι παράνομο. Τώρα το ότι
εσείς περάσατε τον γκόμενο της γυναίκας σας χωρίς εξετάσεις και μάλιστα με 10,
ε αυτό είναι και παράνομο και παράλογο.
