Κατ αρχάς ένα απλό ερώτημα: Έχει κανένας σοβαρός πολίτης την παραμικρή αμφιβολία ότι η μεγαλύτερη τιμωρία των πολιτικών – κυρίως των υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ – αλλά βεβαίως και της Νέας Δημοκρατίας είναι το ότι φοβούνται να πάνε στο σινεμά, στην ταβέρνα, στο περίπτερο ή στις παρελάσεις;
Και, κυρίως, στις παρελάσεις όπου στριμώχνονταν για ένα ευνοικό πλάνο στην τηλεόραση δίπλα στον αρχηγό, μια καλή θέση στην εξέδρα (όπως λέμε στα μπουζούκια, «πρώτο τραπέζι πίστα»). Εκεί έκαναν δημόσιες σχέσεις, μάζευαν ψήφους, έσφιγγαν χέρια ψηφοφόρων (όπως ο θρυλικός «φίλος του νεκρού» που πήγαινε σε κηδείες αγνώστων στο νεκροταφείο για να συλλυπηθεί τους τεθλιμμένους συγγενείς δίνοντας και την κάρτα του). Και τώρα ούτε διανοούνται να πάνε. Φυσικά, για να είμαι ξεκάθαρος, είμαι κατά της οιασδήποτε μορφής βίας εναντίον πολιτικών γιατί έτσι καταλύεται η Δημοκρατία.
Πάμε τώρα «στο ψητό». Ντρέπομαι για το απίστευτο θέαμα του όχλου που οδήγησε στην ακύρωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη. Και ντρέπομαι εγώ, που εδώ και χρόνια έχω ταχθεί δημοσίως υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων.Και, μάλιστα, προπηλακίστηκα στη μικρή τοπική κοινωνία που κατοικώ. Πρωτίστως, λοιπόν, να υπάρξει κατάργηση των μαθητικών που δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα και προσβάλλουν την προσωπικότητα των μαθητών. Θα μπορούσε μόνο για λόγους τιμής και μνήμης να διατηρηθεί μία συμβολική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου με ολιγομελείς ομάδες των ενόπλων δυνάμεων και των αναπήρων πολέμου, που μας θυμίζουν πάνω στα αναπηρικά αμαξίδια ότι έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι. Στο μέτωπο της μάχης του, 40 σκοτώθηκαν στην πρώτη γραμμή αδέλφια του πατέρα μου που δεν τους γνώρισα ποτέ. Γι αυτό, λοιπόν, αηδιάζω για τον όχλο που δεν σεβάστηκε τη θυσία αυτών των γενναίων ελλήνων που πολέμησαν για την πατρίδα μας.Δεν έχει καμία λογική να εμποδίσεις τη στρατιωτική παρέλαση. Δεν τιμωρείς τους πολιτικούς. Αμαυρώνεις τη μνήμη των νεκρών.
Και μένω άφωνος όταν λίγα λεπτά πριν συμβεί το πρωτοφανές στα ελληνικά χρονικά περιστατικό της ακύρωσης της παρέλασης, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Νίκος Παπαχρήστος δήλωνε στο ραδιοφωνικό σταθμό FLASH 96 ότι πρέπει να αναπληρωθούν οι χαμένες ώρες στα σχολεία από τις καταλήψεις με κόψιμο της γυμναστικής, και των Αγγλικών, τον τελευταίο μήνα στην τρίτη Λυκείου! Πιστεύω ακράδαντα – και τον τιμώ – ότι ο κ. Παπαχρήστος είναι ένας εξαίρετος άνθρωπος, οικογενειάρχης και επαγγελματίας ως εκπαιδευτικός. Όμως, είναι επικίνδυνος στις απόψεις του ως συνδικαλιστής και, μάλιστα, της ευαίσθητης τάξης των καθηγητών. Μάλιστα, ο κ. Παπαχρήστος υποστήριξε ότι το να γίνονται μαθήματα το Σάββατο είναι πράξη τιμωρίας, προσθέτοντας πως «δεν γνωρίζουν οι εγκάθετοι του υπουργείου Παιδείας ότι στη Γερμανία τα σχολεία κάνουν διακοπές κάθε δύο μήνες». Αμέσως μετά, όμως, χαρακτήρισε ρατσιστικό το γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα!
Αυτές είναι απόψεις μιάς Ελλάδας που βρίσκεται σε κινούμενη άμμο. Όπως και οι απεργίες του προέδρου της ΠΟΕ ΟΤΑ, Θέμη Μπαλασόπουλου, που έπνιξε την Αθήνα στα σκουπίδια. Σας παρακαλώ να με πιστέψετε και ευτυχώς έχω μάρτυρες. Πέρασα τυχαία πριν από λίγα λεπτά χθες 28 Οκτωβρίου, στις 8 το βράδυ, από την περιοχή του Γκύζη και μετά από λίγο έγραψα το κείμενο. Οι οδοί Κοντογιαννέων και Κάλβου έχουν μετατραπεί σε μικρές χωματερές. Το ύψος των σωρών αγγίζει τα δύο μέτρα και το μήκος τα δέκα μέτρα, δέκα ημέρες μετά το τέλος της απεργίας. Και, τέλος, θυμίζω ότι οι συνδικαλιστές των ναυτικών είχαν αποκλείσει επί οκτώ ημέρες τα νησιά από φάρμακα, καύσιμα και τρόφιμα. Απόγνωση και φόβος για το αύριο. Θα κοπεί χειμωνιάτικα το ηλεκτρικό ρεύμα από τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, θα κοπεί το νερό, τι θα στοιχειώσει τη ζωή μας; Η μόνη εκδίκηση και δημοκρατική διαμαρτυρία είναι η ψήφος στις εκλογές. Όποτε κι αν γίνουν.
