Στην ίδια χώρα που βρέθηκαν, αυτή την εποχή,περίπου τριάντα χιλιάδες άνθρωποι να στριμωχτούν σε πραγματικές και virtual,ψηφιακές ουρές και ναπληρώσουν 25-115 και 185 ευρώ για μια θέση στις εξέδρες για ένα σκάρτο δίωρο ποδοσφαίρου, στο Καραϊσκάκη,η δεύτερη και η τρίτη κατηγορία ζουν αυτές τις μέρες με την ανησυχία να δουν τα πρωταθλήματά τους να ματαιώνονται.
Στη χώρα που υπάρχουν ποδοσφαιριστές με ετήσιες απολαβές που ξεπερνούν τα2 εκατ. ευρώ, υπάρχουν συνάδελφοί τους, που δηλώνουν το ίδιο επάγγελμα στηνεφορία και παίζουν για μηνιαίο μισθό χαμηλότερο των 1000 ευρώ ενώπαραμένουν εδώ και μήνες απλήρωτοι.
Ναι, ξαφνικά η χώρα του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου μοιάζει με τηΛετονία: χλιδή, με ακριβά σπίτια και αυτοκίνητα στην πρωτεύουσα, δηλαδήστις μεγάλες ομάδες της Α’ κατηγορίας, φτώχεια και πείνα, δηλαδή ζωή σταόρια της εξαθλίωσης στις υπόλοιπες πόλεις, σε όλες τις υπόλοιπες ομάδεςκαι ειδικά σε αυτές των χαμηλότερων κατηγοριών.
Στην πραγματικότητα το ποδόσφαιρο ξαναμπήκε, με τις υπερβολές του, στηνεποχή του ρεαλισμού. Εφυγε οριστικά από την {ψεύτικη εποχή της ακριβήςζωής}, δηλαδή από τον καιρό που ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές έφταναν ναεισπράττουν περισσότερα από 50 χιλιάδες ευρώ ετησίως για να παίξουν σεομάδα τοπικής κατηγορίας, μικρότερης της Δ’ Εθνικής κατηγορίας.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στον ποδόσφαιρο θα μπορούσε να αποδειχθεί, υπόπροϋποθέσεις, λυτρωτικό και ευεργετικό. Διότι το άθλημα, ειδικά στιςμικρότερες κατηγορίες, αναγκάζεται να ανακαλύψει ξανά τη χαρά του.
Οι ποδοσφαιριστές των χαμηλότερων κατηγοριών απαντούν αυτή την εποχή στην«γιατί παίζεις μπάλα;» ερώτηση. Αυτοί της «για τα λεφτά» κατηγορίας τοεγκαταλείπουν. Στη Γ’, τη Δ’ εθνική και τις μικρότερες, τοπικές, κατηγορίεςπαραμένουν οι αληθινοί εραστές του ποδοσφαίρου. Όχι μόνο οι παίκτες, αλλά και οι παράγοντες. Οι τυχοδιώκτες, τα λαμόγια και οι παράνομοι έχουν ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι το πανηγύρι του ποδοσφαίρου έλαβε τέλος. Σηκώνουν τους πάγκους τους και ψάχνουν το επόμενο πανηγύρι για να στήσουντο μαγαζί τους. Ήταν στη νύχτα, μετά το θάνατό της πέρασαν στο ποδόσφαιρο,και τώρα που το μαύρο ποδόσφαιρο πεθαίνει γυρεύουν την επόμενη αρπαχτή, τηνεπόμενη πιάτσα στην οποία θα εμφανιστούν για να πουλήσουν προστασία.
Ικανή και αναγκαία συνθήκη για να παραδοθεί το ποδόσφαιρο στα χέρια αυτώνπου ζουν μαζί του από έρωτα και όχι από συμφέρον είναι η αλλαγή τωνπροδιαγραφών της λειτουργίας του. Διότι σήμερα, που η Γ’ Εθνική δεν έχειλεφτά για τις μετακινήσεις των ομάδων και η Β’ Εθνική είναι έτοιμη νατινάξει τα μυαλά της στον αέρα αν δεν την χρηματοδοτήσει και πάλι ο ΟΠΑΠ,στους διαδρόμους αυτών των κατηγοριών κυκλοφορούν παράγοντες πνιγμένοι απότις ακάλυπτες επιταγές που έχουν εκδώσει, προπονητές και ποδοσφαιριστέςπνιγμένοι από τα χρέη τους λόγω των ακάλυπτων επιταγών που έχουν στα χέρια τους. Και όλοι αυτοί είναι πολύ ευάλωτοι στο «1 ημίχρονο, 2 τελικό». Είναι,δηλαδή, έτοιμοι να συμπρωταγωνιστήσουν σε ακόμη μια «ομορφιά» τουποδοσφαίρου, σε έναν αγώνα που θα μπει στους φακέλους των «στημένων» που θαξαναστείλει μεθαύριο η UEFA στην ΕΠΟ και από εκεί στον εισαγγελέα, που θατους κάνει πάσα στον ανακριτή, ο οποίος θα στείλει τη μπάλα στα περιστέρια…
Αν η αγορά του ποδοσφαίρου της Β’ και της Γ’ Εθνικής πιστέψει ότι δεν τηνπαρακολουθούν {ο σούπερ κοριός της ΕΥΠ} και οι ερευνητικές αρχές, αυτό πουθα ζήσουμε φέτος στη μπάλα δεν θα το έχουμε ξαναζήσει. Σε μια εποχή που ταπεζοδρόμια της Αθήνας έχουν τις περισσότερες πόρνες από ποτέ, το ποδόσφαιροτων χαμηλότερων κατηγοριών είναι έτοιμο να πουλήσει το κορμί του για μιαχούφτα ευρώ. Αν το εμποδίσουν να το κάνει, θα αναγκαστεί να αποτοξινωθείκαι να βγάλει από μέσα του το δηλητήριο της διαφθοράς. Αν οι αρχές τοαφήσουν να εκδοθεί, θα το σπρώξουν στον θάνατο.
