Ανάποδοι καιροί, ενάντιοι άνεμοι
σηκώνουν ψηλά στα κύματα
το καρυδότσουφλο της ελπίδας μας
μανιάζουν να το σπάσουν.
Αγριεμένε ουρανέ που ταράζεις τη θάλασσα και σε μια τρελή αγκαλιά κυλιέστε,είτε οργή , είτε πάθος είναι αυτό,μας ξεπερνάει. Μας ορφανεύει.
Αφήστε μας να ταξιδέψουμεσηκώνουν ψηλά στα κύματα
το καρυδότσουφλο της ελπίδας μας
μανιάζουν να το σπάσουν.
Αγριεμένε ουρανέ που ταράζεις τη θάλασσα και σε μια τρελή αγκαλιά κυλιέστε,είτε οργή , είτε πάθος είναι αυτό,μας ξεπερνάει. Μας ορφανεύει.
στα χρωματισμένα σύμπαντα
μη μας κρύβετε τους Σείριους των αδελφών μας
μη σβήνετε τη φλόγα της πρώτης πνοής.
Πέστε πως είμαστε παιδιά της αγάπης σας
Κι όχι θύματα της οργής σας
Αφήστε αυτή τη μικρή μας απορία
Να γίνει γνώση συμπαντική
και κοσμικό ταξίδι.
Κι όταν χορτάσουμε τη θέα του κόσμου
Και δούμε τα πολλά ηλιοβασιλέματα
Όλων των χρωμάτων και υλικών
Τότε μια τελευταία χάρη.
Αφήστε να μπούμε στη τσουλήθρα των αστεριών
Που μεταφέρει το γέλιο της χαράς των οντοτήτων
σε άλλους χρόνους και άλλους κόσμους.
Αφήστε μας, στη μαγεία της δημιουργίας να χορέψουμε.
Toυ Στράτου Φαναρά
http://press-gr.blogspot.com/2011/11/blog-post_1497.html
