Νομίζω ότι έχω στο μυαλό μου, και στα μάτια μου, την εικόνα του ντέρμπι. Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω τι θα συμβεί το βράδυ του Σαββάτου στο Καραϊσκάκη και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.
Ήδη το όραμά μου αποκαλύπτεται και διακρίνω το πούλμαν με την αποστολή του Παναθηναϊκού να φτάνει στο Καραϊσκάκη, τους παίκτες του «τριφυλλιού» να χειροκροτούνται από τους οπαδούς των γηπεδούχων και τους άντρες των ΜΑΤ να παρακολουθούν ατάραχοι τα τεκταινόμενα, ακουμπώντας νωχελικά τους αγκώνες πάνω στις ασπίδες τους.
Στην είσοδο των αποδυτηρίων ο Βαγγέλης Μαρινάκης με μια τεράστια ανθοδέσμη, με πράσινα γαρύφαλλα, θα περιμένει τους εκπροσώπους της διοίκησης του Παναθηναϊκού για να τους πει «καλώς ήρθατε», αλλά και να τους ζητήσει συγνώμη για κάποια ανόητα δημοσιεύματα που βγήκαν από την οργιώδη φαντασία μεμονωμένων δημοσιογράφων, ότι ο Ολυμπιακός διαμαρτύρεται για την ευνοϊκή αντιμετώπιση των παικτών του «τριφυλλιού», στην Εθνική, από τον Φερνάντο Σάντος.
Μετά, βλέπω τους «πράσινους» να εισέρχονται για ζέσταμα στον αγωνιστικό χώρο και να συνοδεύονται μονάχα από χλιαρές αποδοκιμασίες και κάποια σφυρίγματα – εννοείται μικρών και αμούστακων παιδιών!
Το ντέρμπι ξεκινάει και στις κερκίδες ξεδιπλώνονται τρία πανό με συνθήματα για το νέο Πρωθυπουργό: «Είσαι Λουκά στο μυαλό, κάτι μαγικό», «Εμπρός για τελικό με Λουκά Πρωθυπουργό» και «Παπαδήμο Θεέ, πάρε και τις ΠΑΕ». Τα μεγάφωνα ζητούν από τον κόσμο να τα κατεβάσει, επειδή ο νέος Πρωθυπουργός είναι σεμνός, και καμιά δεκαριά άτομα, αφού τα διπλώσουν ευλαβικά, τα παραδίδουν στην αστυνομία…
Στο πρώτο ημίχρονο τα μαρκαρίσματα είναι σκληρά, αλλά ποτέ αντιαθλητικά, και μάλιστα, μια φορά που χρειάστηκε να μεταφερθεί ο Μιραλάς εκτός αγωνιστικού χώρου, το φορείο κουβάλησαν – λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης – ο Σαριέγκι και ο Σιμάο.
Τελικά, στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, ο Τζεμπούρ με κεφαλιά θα νικήσει τον Καπίνο και όλοι οι οπαδοί των «ερυθρολεύκων» θα πανηγυρίσουν έξαλλα, χωρίς φωτοβολίδες, χωρίς βεγγαλικά, χωρίς κροτίδες, αλλά μονάχα με «ουρανομήκεις κραυγές», όπως έγραφαν οι εφημερίδες μιας άλλης εποχής.
Κάπου στο 80ο λεπτό ο διαιτητής της συνάντησης θα σφυρίξει πέναλτι σε μια αμφισβητούμενη φάση, στην οποία ο Μαρκάνο έπεσε πάνω στον Κουΐνσι. Ο Τοροσίδης θα διαμαρτυρηθεί σε απόσταση… ενός μέτρου από τον ρέφερι, ενώ οι υπόλοιποι«ερυθρόλευκοι» θα μείνουν απαθείς.
Ο Λέτο θα αναλάβει την εκτέλεση και θα ισοφαρίσει σε 1-1… Το Καραϊσκάκη για λίγα λεπτά θα σιγήσει και μετά θα συνεχιστούν τα ίδια κόσμια συνθήματα που ακούγονται από την αρχή του παιχνιδιού. Και ακριβώς στο 90’, καθώς δεν έγινε κάτι σημαντικό για να κρατηθούν καθυστερήσεις, ο ρέφερι θα σφυρίξει τη λήξη. Και πώς να υπάρχει καθυστέρηση, αφού ούτε ο Καραγκούνης… βουτούσε σε κάθε μαρκάρισμα, ούτε ο Καπίνο έστελνε τη μπάλα στα περιστέρια, ούτε στον Λέτο έγιναν αντιαθλητικά φάουλ, ούτε ο Μπουμσόνγκ έκανε τον τραυματία για να ροκανίσει τον χρόνο. Μια λήξη που θα αποτελέσει το σύνθημα για τους 30.000 οπαδούς να σηκωθούν όρθιοι κα να χειροκροτήσουν τους παίκτες και των δύο ομάδων.
Στη συνέντευξη Τύπου, ο Βαλβέρδε θα μιλήσει για δίκαιο αποτέλεσμα, ενώ ο Φερέιρα θα ευχαριστήσει για τη φιλοξενία και θα υποσχεθεί ανάλογη μεταχείριση στον δεύτερο γύρο. Ο Πρόεδρος Μαρινάκης θα κατευοδώσει την αποστολή του Παναθηναϊκού, η οποία θα καθυστερήσει την αναχώρηση της για περίπου μισή ώρα, καθώς τον Λέτο περιμένουν περίπου 30 παιδιά για να του ζητήσουν αυτόγραφα…
Κάπου εκεί θα μπουν και οι τίτλοι τέλους στο ντέρμπι των «αιωνίων». Όσο για το ποιος νίκησε, η απάντηση είναι εύκολη! Μα, φυσικά, το… ποδόσφαιρο, όπως λένε ακόμα και τώρα, κάποιοι γραφικοί μεν ρομαντικοί δε, αλλά και ορισμένοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι που επιμένουν να αναπαράγουν τα κλισέ άλλων εποχών!
Και ύστερα χτύπησε το ξυπνητήρι μου….