`

Η ανομία οδηγεί στην ατιμωρησία; Ή το αντίθετο;‏

Ποια είναι η σωστή σειρά των λέξεων; Ποιο είναι το αίτιο και ποιο το αιτιατό; Και ποιος είναι ο κατάλληλος για να κάνει το διαχωρισμό; Έχει άραγε καμία σημασία;
Η απάντηση είναι ‘ΝΑΙ’, έχει σημασία και μάλιστα μεγάλη.
Στην κοινωνία του σήμερα, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο λ«καλώς φαίνεσθαι» και στο «κακώς είναι«, κάποιοι οφείλουν να θέσουν τα όρια, μήπως και καταφέρουμε να ξεχωρίσουμε τους αμνούς από τα ερίφια και μπει ο καθείς στη θέση του…
Παρακολουθήσαμε προχθές τηλεοπτικά (για πολλοστή φορά, δυστυχώς), την αδιάντροπη, επιμελημένη, προκλητική και με περίσσιο ζήλο προσπάθεια κάποιων νεαρών, να ξηλώσουν, να καταστρέψουν και να χρησιμοποιήσουν ως πολεμοφόδια κατά των αστυνομικών (ή μήπως κατά πάντων;;), κομμάτια από τα μάρμαρα της στάσης του Μετρό της πλατείας Συντάγματος.
Ο φακός είχε τη δυνατότητα να μας κάνει να ξεχωρίσουμε όχι μόνο ακαθόριστα τις φιγούρες, αλλά και τα πρόσωπα των ατόμων που τελούσαν αυτές τις ενέργειες. Το ερώτημα που γεννάται αυτοδικαίως είναι ΓΙΑΤΙ δεν κατάφεραν κάποιοι που διατείνονται πως διαφυλάττουν την τάξη, να σταματήσουν αυτή την προσπάθεια;
ΓΙΑΤΙ τους άφησαν (για μια ακόμη φορά) στο έλεος του μένους τους και ΓΙΑΤΙ δεν τιμωρήθηκε, τελικά, κανείς ΑΜΕΣΑ;
Μήπως όλο αυτό το σκηνικό του παραλόγου που ζούμε ή παρακολουθούμε εκ του μακρόθεν (με σκηνικό τους δρόμους), δεν είναι τίποτα άλλο από μιαεπιβεβαίωση -συνέχιση ατυχών χειρισμών του κοινωνικοπολιτικού συστήματος (με σκηνικό τη Βουλή);
H αδιάλειπτη ανομία που οδηγεί στην ατιμωρησία (ατυχώς, συντελείται εδώ και χρόνια στο πολιτικό ρινγκ), δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστους τους όποιους θερμοκέφαλους καλούνται να «διαμαρτυρηθούν» για τα κακώς κείμενα.Έτσι, αυτοδικαιολογούνται πως καταστρέφοντας και βιαιοπραγώντας, κάνουν τη δική τους επανάσταση κατά του συστήματος (ενός συστήματος που έχει ήδη βιαιοπραγήσει, τρόπον τινά, κατά των πολιτών της). Η ατιμωρησία πουακολουθεί δίνει τη σκυτάλη στην επόμενη ανομία και στην ανοχή αυτής…
Ο κύκλος δεν θα κλείσει, η μη μόνον εάν κάποιοι πράγματι γενναίοι,τολμήσουν να τιμωρήσουν, αφού όμως πρώτα δεχθούν και να τιμωρηθούν.
*H Ελιζάνα Πολλάτου είναι επίκουρος καθηγήτρια στην «Εκμάθηση Δεξιοτήτων στη Ρυθμική και Γενική Γυμναστική» του  T.E.Φ.Α.Α.- Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

 http://www.aixmi.gr/index.php/h-anomia-odhgei-sthn-atimorisia-h-to-antithet/
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...