Κάποιοι συνέδεσαν το πολυαναμενόμενο εργαστήρι ιδεών και καινοτομίας
TEDxAthens που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σάββατο, με κάτι προσιτό
μονάχα σε όσους σχετίζονται επαγγελματικά με τους τομείς από τους
οποίους αυτό «ξεκινά» να «ξετυλίγει το κουβάρι» της δημιουργικής σκέψης, της εναλλακτικής οπτικής. Μέγα λάθος…
Η
εκδήλωση είναι κατ’ αρχήν από μόνη της ιδέα, ώστε να μπορεί να γεννά
ιδέες. Ορμώμενοι από τεχνολογία, ψυχαγωγία και σχεδιασμό, οι διοργανωτές
μύησαν ένα ενθουσιώδες και ποικιλόμορφο κοινό στην «τέχνη του να ανατρέπεις ό,τι πραγματικά θέλεις».
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς εκπαιδευμένος, ούτε αντάξιος των
εξαιρετικών ομιλητών που φιλοξενήθηκαν, για να γίνει κοινωνός ιδεών και
προτάσεων. Ανοιχτά μάτια και αυτιά αρκούν.
Ο Houssem Aoudi, είναι το πρόσωπο «κλειδί»
της Τυνησιακής Επανάστασης. Τον Ιανουάριο του 2011, ο Houssem στο
δρόμο, όπως χιλιάδες Τυνήσιοι, διαδήλωνε κατά της 23χρονης Προεδρίας του
τότε Πρωθυπουργού της χώρας Ben Ali. Πώς άραγε μπορεί η χώρα του μετά
την επανάσταση να δομήσει τις βάσεις για ένα δημιουργικό και καινοτόμο
αύριο; «Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις!», λέει περήφανα.
Ο Juliano Tubino
θα μπορούσε απλά να μεταδώσει τις μεγαλειώδεις επαγγελματικές του
επιτυχίες ως παγκοσμίου διευθυντή της Microsoft σε θέματα καινοτομίας
και αναδυόμενων επιχειρήσεων. Παρά ταύτα, ενέπνευσε το κοινό να
αξιοποιήσει τη δυσμενή οικονομική συγκυρία επενδύοντας σε πρωτοβουλίες
και νεωτερισμούς τολμώντας την αποκέντρωση. Απλούστερα: ας μην κοιτάμε
απλά το πρόβλημα με σταυρωμένα χέρια, ας το εκμεταλλευτούμε «ακουμπώντας» πάνω του.
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, Επίκουρος καθηγητής στο MIT, μέλος της ομάδας που κατέρριψε τη Θεωρία των Παιγνίων, και χαρακτηριστικό «παράδειγμα» ελληνικής αυθεντίας εκτός των τειχών, αντί να ξεδιπλώσει τον επιστημονικό του «πάπυρο»
εντυπωσιάζοντας με σύνθετους και δυσνόητους αλγορίθμους και όρους
πληροφορικής που λίγοι θα κατανοούσαν, επέλεξε να τοποθετηθεί
απλούστερα, στο «σήμερα». Μίλησε για τις εκλογές ως οικονομικό σύστημα, υπενθυμίζοντάς μας πως αν κανείς σκέφτεται «μαθηματικά»,
κυρίως λογικά, ίσως μπορεί να λάβει ορθότερες αποφάσεις για το μέλλον
του τόπου, έναντι πολιτικών τυχοδιωκτών – ρυθμιστών κρατών ολόκληρων.
Οι τρείς παγκόσμιες πρωταθλήτριες της Εθνικής Ομάδας Πόλο γυναικών απάντησαν στο κλισέ ερώτημα «Πώς καταφέρατε να φτάσετε στην κορυφή;» λέγοντας ότι «τα πάντα είναι δυνατά». Συνοψίζοντας: «Εμείς το ονειρευτήκαμε, το προσπαθήσαμε και το καταφέραμε». Δεν απαγορεύτηκε να ονειρευόμαστε. Τουλάχιστον ακόμη…
Ο Πάρις Μέξης,
σκηνοθέτης και σκηνογράφος, υπενθύμισε ότι ο Πολιτισμός είναι εδώ για
να βελτιώνει την κοινωνία, όχι απλά να την ψυχαγωγεί. Όπως
χαρακτηριστικά ανέφερε: «Ήρθε η ώρα το θέατρο να ρωτήσει την κοινωνία: ποιο είναι το πρόβλημα σου;».
Πρότεινε ένα θέατρο στο οποίο θα υπάρχει εμπλοκή κατά την προετοιμασία
κάθε παραγωγής από τους ενδιαφερόμενους πολίτες, ώστε κοινό και
performers να αλληλεπιδρούν.
Ο Glenn D. Lowry, διευθυντής του νεοϋορκέζικου Museum of Modern Art (MoMA) παρότρυνε: «Μην κοιτάτε την Τέχνη – γίνετε οι ίδιοι τέχνη», καλώντας το κοινό να τολμήσει να συμμετάσχει, σκεπτόμενο ελεύθερα, όπως οι καλλιτέχνες, παίρνοντας ρίσκα.
Ήταν μια μικρή γεύση από τις συναρπαστικές ομιλίες που φιλοξενήθηκαν. Εκτός των παραπάνω, περίπου 15 ακόμη «κόσμησαν τον Αθηναϊκό ουρανό» με μια διάθεση αλλαγής, έναν δεύτερο λαμπερό «ήλιο».
Στο
σύνολό τους, είχαν ένα μόνο, τόσο απλό, όσο και ζητούμενο κοινό
στοιχείο: την εθελοντική κινητοποίηση του πολίτη, την ανάπτυξη
πρωτοβουλίας, τη συμμετοχή. Αν πρέπει να εξαχθεί ένα μόνο συμπέρασμα από
το τόσο παραγωγικό, «βουτηγμένο» στο μοντέρνο συλλογισμό, Σάββατο, είναι η προτροπή: «Σηκωθείτε από τον καναπέ και πάρτε τις τύχες στα χέρια σας, κινηθείτε!».
Άραγε, έχουμε το σθένος, τη διάθεση, την κουλτούρα να το κάνουμε; Αν ναι, γιατί περιμένουμε; Ας το προσπαθήσουμε.
Θέλει αρετή και τόλμη η αλλαγή… όπως η ελευθερία.
[ΥΓ: Εντός ολίγων ημερών οι ομιλίες θα αναρτηθούν σε σειρά από blogs και sites. Ας τις αναζητήσουμε - μαζί με τις τύχες μας…]
http://www.aixmi.gr/
