Προς τιμήν του
θανάτου
αναλώνουμε τη
ζωή μας
Χριστ. Βέικου,
Καθ’ οδόν…
«Από μηχανής»
δεν εμφανίζεται
μόνο το καλό
ως λύση
ως λύση
αλλά και το
κακό ως απελπισία.
Αυτή η χώρα δεν κινδυνεύει τόσο (ή μόνο) από τους δανειστές της (οι οποίοι συν τοις άλλοις θέλουν να την ταπεινώσουν), αλλά κυρίως από την Άτη, την Ειμαρμένη, τη Νέμεση.
- Χάνουμε την εθνική μας ανεξαρτησία
- Χάνουμε την κοινωνική μας συνοχή
- Χάνουμε τις εθνικές μας αναφορές (Λ. Κύρκος) και τις διεθνείς μας προσωπικότητες (Θ. Αγγελόπουλος).
- Χάνουμε τα παιδιά μας που ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό.
- Αυτό που δεν χάνουμε, δυστυχώς, είναι αυτόν τον απερίγραπτο θίασο των πολιτικών, αυτούς τους «κακούς ηθοποιούς» των μπουλουκιών της απενοχοποίησης, αυτούς που – όταν όλα χάνονται συνεχίζουν το κομματικό και προσωπικό τους «χτένισμα» του προφίλ για ένα μέλλον που δεν υπάρχει. Τοπίο στην ομίχλη.
*Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
