1. «Μα είσαι τόσο χαζός»
Μερικές φορές πάνω στην ένταση της στιγμής, οι γονείς το λένε στο παιδί τους. Όταν όμως το επαναλαμβάνουν συχνά, υπάρχει κίνδυνος εκείνο να...
το πιστέψει. Δοκιμάστε αντί γιʼ αυτό να πείτε: «Ήταν χαζό αυτό που έκανες, δεν είναι έτσι;»
το πιστέψει. Δοκιμάστε αντί γιʼ αυτό να πείτε: «Ήταν χαζό αυτό που έκανες, δεν είναι έτσι;»
2. «Θα μπορούσες να τα πας πολύ καλά αν...»
Αν και η φράση αυτή εμπεριέχει ένα θετικό μήνυμα - πως πιστεύετε πως το παιδί σας έχει δυνατότητες - ωστόσο, αυτό που φτάνει στʼ αυτιά του είναι μάλλον αρνητικό. Μπορείτε να περιμένετε να κάνει κάτι αξιέπαινο και να του πείτε: «Πραγματικά, έχεις βελτιωθεί πολύ».
3. «Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν...»
Αυτό σε καμία περίπτωση δεν Θα μπορούσε να εκληφθεί ως κοπλιμέντο. Στο κάτω κάτω, αν θέλετε το παιδί σας να μοιάζει με κάποιο άλλο, στην ουσία δεν θέλετε να είναι ο εαυτός του. Είναι επικίνδυνο να συγκρίνετε.
4. «Εύχομαι να μην είχα παιδιά»
Μπορεί όλοι μας να το ευχόμαστε αυτό μία φορά στο τόσο, όμως δεν πρέπει να το λέμε. Είναι η μεγαλύτερη απόρριψη για ένα παιδί. Αν αισθάνεστε τόσο εκνευρισμένος για να πείτε κάτι τέτοιο, βγάλτε τον εαυτό σας απʼ αυτή την κατάσταση - βγείτε από το δωμάτιο. Είναι ένας καλός τρόπος να αντιμετωπίσετε τέτοιες καταστάσεις έντασης.
5. «Κοίτα τι θυσίασα για το χατίρι σου»
Με άλλα λόγια, «αν δεν είχες γεννηθεί, η ζωή μου θα ήταν πολύ καλύτερη τώρα». Μπορεί να ακουστεί σκληρό, όμως τα παιδιά δεν ζήτησαν να γεννηθούν. Θυμηθείτε πως το να είναι κανείς γονιός, σημαίνει πως έχει αποφασίσει να κάνει παιδί.
6. «Είσαι ψεύτης και κλέφτης»
Στα περισσότερα παιδιά αρέσει να παίρνουν κάτι που δεν τους ανήκει και μετά να αρνούνται τα πάντα. Με τη σωστή απάντηση σε τέτοιες περιπτώσεις, τα παιδιά μπορούν να μάθουν από τις εμπειρίες και τα λάθη τους και να συνεχίσουν μπροστά. Αυτό είναι σίγουρα πολύ καλύτερο, από το να κουβαλούν πάντα τις ετικέτες του «κλέφτη» και του «ψεύτη».
7. «Μην είσαι ανόητος. Δεν υπάρχει τίποτα να φοβάσαι»
Είναι κάτι πολύ εύκολο να πει κανείς στο μικρό που φοβάται πως κρύβεται ένα τέρας κάτω από το κρεβάτι του, όμως του δίνετε έτσι το επιζήμιο μήνυμα πως είναι ηλίθιο να φοβάται κανείς και αυτό μπορεί να το κάνει να μην μοιραστεί μαζί σας τους φόβους του στο μέλλον. Ο κόσμος μπορεί να είναι τρομακτικός κι εσείς θα πρέπει να συμπαραστέκεστε του παιδιού σας.
8. «Θα σε παρατήσω»
Φωνάζοντας «αν δεν έρθεις εδώ αυτήν τνη στιγμή, θα φύγω και θα σε παρατήσω εδώ», όταν το παιδί σας έχει σταματήσει σε μια βιτρίνα, το μόνο που καταφέρνετε είναι να του ξυπνήσετε τον πιο δυνατό από τους φόβους του: πως μπορεί να εξαφανισθείτε και να μη γυρίσετε ποτέ πια. Δοκιμάστε να του δώσετε λίγο χρόνο και βάλτε το να διαλέξει τι θέλει: να σας κρατήσει το χέρι ή να το κουβαλήσετε μαζί σας.
9. «Πρέπει πάντα να υπακούς τους μεγάλους»
Ένα παιδί που έχει μάθει να υπακούει σε όλους του μεγάλους, είναι κατʼ αρχήν το πιο εύκολο θύμα όλων των «κακών μεγάλων», των απαγωγέων, για παράδειγμα.
Μάθετε στο παιδί σας να σέβεται τους μεγάλους, εξηγήστε του όμως πως αρκετές φορές δεν θα πρέπει να υπακούει, ενώ άλλες η γνώμη του είναι εξίσου σημαντική.
10. «Περίμενε, μέχρι να γυρίσει ο πατέρας σου και θα δεις»
Το να βάζει κανείς τον ένα γονιό στον ρόλο του τιμωρού, είναι κακό τόσο για τον γονέα όσο και για το παιδί. Ο πατέρας - στην περίπτωση - αυτή γίνεται για το παιδί «κάποιος που πρέπει να φοβάται» και από την άλλη το παιδί υποφέρει από την αγωνία, περιμένοντας την τιμωρία του.
