Ελάτε φτωχοί μου
άνθρωποι πιο κοντά
Να δείτε το
πρόσωπο
της εξουσίας
της εξουσίας
πόσο στρουμπουλό
είναι.
Ντ.Σιώτης, «Φτωχοί
μου άνθρωποι»
- Άνθρωποι-σκιές πεθαίνουν από το κρύο στους δρόμους των αστέγων
- Άνθρωποι – αρουραίοι πνίγονται στα πλημμυρισμένα υπόγεια
- Άνθρωποι – κουρέλια τρυπούν το τελευταίο όνειρό τους με μολυσμένη βελόνα.
- Άνθρωποι – τσακισμένοι/γονατισμένοι από τα βάσανα ζητιανεύουν στο δρόμο ψωμί και περηφάνια.
- Άνθρωποι – πολιτικοί κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα των άλλων (και δεν ντρέπονται).
- Άνθρωποι – διανοούμενοι βρίσκουν όλη αυτή την κατάσταση κατώτερη των υψηλόφρονων αναζητήσεών τους (και σιωπούν).
- Άνθρωποι – Ηγέτες έχουν εγκλωβισθεί στον αστερισμό του «Υ» (υπερεξουσίας, υπεροψίας, Ύβρις) (και δεν συμπάσχουν).
Τελικά ποιος είναι ο άγιος και ποιος ο διάβολος σ’αυτή τη χώρα;
