Εκείνη τη μοιραία μέρα
του πρώτου ραντεβού ντύθηκα, πλύθηκα,
έκανα το
μαλλί χωρίστρα αριστερά για το καλό
(του τόπου) και ξεκίνησα
Το ύφος μου παρέμενε κλασσικά αγέρωχο αλλά σε σας
μπορώ να ανοίξω την καρδιά μου παίδες: έτρεμα. Ε ρε και πλακώσουν οι
μπάτσοι σκεφτόμουνα και δώσουν τέλος στην καριέρα μου πριν καλά καλά
αρχίσει. Που πάω χωρίς ειδικότητα, χωρίς εμπειρία, χωρίς άδεια ασκήσεως
επαγγέλματος; Στη φυλακή πάω.
Όταν έφτασα το μάτι του Βυζόγκωνα, διαπεραστικό όπως το μάτι κάθε λαμόγιου, με είδε και κατάλαβε ότι ήμουν διστακτική.
-Δεν πιστεύω να κώλωσες μωρή; Κρίμα τα νιάτα σου και σε είχα και για μαγκιόρα. Τι φοβάσαι πια; Τι θα πάθεις;
-θα βρεθώ φυλακή!
-Ε, και; Θα ρθω να σε βγάλω. Και εν τω μεταξύ θα χεις γνωρίσει και τον Λάκη τον Γαβαλά που είναι πολύ ωραίος τύπος.
Δεν πρόλαβα να του απαντήσω κατάλληλα γιατί εμφανίστηκε ο πελάτης με τη μπάκα και η συζήτηση έλαβε πρόωρο τέλος. Ο Βυζόγκωνας τον υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκαλιές (αλήθεια. Δεν είναι σχήμα λόγου. Αυτός ο τύπος τους αγκαλιάζει, τους βαράει τις πλάτες ενθαρρυντικά, τους χαϊδεύει τα χέρια, τους φτιάχνει το μαλλί- δεν μπορείτε να φανταστείτε. Η θεωρία του είναι ότι ο πελάτης θέλει κυρίως στοργή και αγκαλιά που δεν βρίσκει σπίτι του. Γι αυτό πηγαίνει, λέει, στα κομμωτήρια, στα μασαζάδικα, στα σπα, στα μανικιουράδικα.
Ως νεόκοπη ψυχολόγος θα έρθω να συμφωνήσω. Ο πελάτης πάει στα σπα για να τον κανακέψουν. Στο σούπερ μάρκετ βέβαια πάει γιατί θέλει γάλα και ρύζι. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό).
-Η κοπελιά μας από δω, θα σε αναλάβει για λίγο. Συζητείστε. Είναι φοβερή. Έξπερτ σου λέω. Σπουδές με φούντες. Λονδίνα, αμερικές, στα καλύτερα την έχουμε στείλει. Και στην ψυχολογία αλλά και στη φιλοσοφία έχει διαπρέψει. Αστέρι σου λέω. Θα δεις. Όταν τελειώσετε, έλα σε μένα. Πάω τώρα που χω ένα ραντεβουδάκι εν τω μεταξύ.
Ο κύριος Χόντρογλου με ακολούθησε διστακτικά στο γραφείο και κάθισε αργά (και έξω έξω) στον καναπέ. Η μπάκα του ανεβοκατέβαινε ταραγμένη. Ήταν φανερό ότι δεν αισθανόταν άνετα. Τι του έφταιγε όμως; Δεν μου είχε εμπιστοσύνη λόγω ηλικίας; Ντρεπόταν που ήμουν γυναίκα; Ήταν μαλάκας γενικώς; Κατέληξα στο τρίτο μέχρι αποδείξεως του εναντίου ως συνήθως.
-Καθίστε πίσω κύριε Χόντρογλου, χαλαρώστε λίγο. Μια φιλική συζήτηση θα κάνουμε.
-Μάλιστα, είπε αυτός και κοίταξε την μπάκα του. (ω ρε μαλάκα μου θα χουμε θέματα μ΄αυτόν. Τι διάολο; Δε λένε ο χοντρός είναι καλός κι οι καλοί παντού χωράνε; Τώρα που είπα «χωράνε» μήπως δεν χωράει στον καναπέ γι αυτό διστάζει;)
-Έχετε κάποιες απορίες για την επέμβαση;
-Ε… χμ… ναι…
-Ένα μόνο θέλω να σας πω: Ο κύριος Βυζόγκωνας είναι ένας εκπληκτικός χειρουργός όπως ξέρετε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ανησυχείτε. Η λιποαναρρόφηση θα σας κάνει αγνώριστο.
-Μα… θα πετύχει; Φοβάμαι ότι θα δώσω τόσα λεφτά χωρίς να δω αποτέλεσμα… είμαι 70 χρονών. Το δέρμα μου δεν έχει ελαστικότητα.
Ενημερωμένος ο χοντρός… Μπράβο!
-Σώπα καλέ που δεν έχει. Τι ναι αυτά που λέτε; Εγώ το βλέπω πιο ελαστικό κι από το τσιντουράτο πιρέλι! Φράπα είστε.
-Ναι αλλά άμα τραβήξει το λίπος, που θα πάει το δέρμα που περισσεύει;
-Α, ουδέν πρόβλημα. Θα το πάρουμε εμείς.
-Δηλαδή πως θα το πάρετε;
-θα το κόψουμε, πως το λένε; Ότι περισσεύει χραπ, το κόβουμε! Τζιτζί σας κάνουμε.
Ο Χόντρογλου πετάχτηκε σαν να του πάτησε τον κάλο ελέφαντας.
-Τι; Το κόβετε; Άλλη εγχείρηση δηλαδή; Αυτό δεν μου το πε ο γιατρός.
Δίκιο είχε ο χοντρούλης. Το υπερλαμόγιο ο Βυζόγκωνας το έκανε γαργάρα ότι ακολουθούσε χειρουργείο. Τους το λέγε την προηγούμενη της εγχείρησης για να μην έχει χρόνο να αλλάξει γνώμη ο κάθε χάνος πελάτης. Έτσι τσιμπούσε και τα έξτρα λεφτά της εγχείρησης!
-Μα εξυπακούεται. Προφανώς πίστευε ότι το γνωρίζετε. Αλλά δεν είναι τίποτα. Μην θορυβείστε. Διαδικαστικό.
Όπως καταλαβαίνετε παίδες μου αγαπημένοι εγώ είχα πάρει φόρα (για να μη σου πω κατηφόρα) Έλεγα ότι μου κατέβαινε κι όποιον πάρει ο χάρος. Ο χοντρούλης ξεφούσκωσε πάλι.
-Και πόσο επιπλέον θα μου κοστίσει αυτό; Ξέρετε κι εμείς περνάμε δύσκολα τώρα. Οι τράπεζες δεν μας δανείζουν…
Ωχ, αυτό μας έλειπε. Ο χοντρός να μας κάνει οικονομικές αναλύσεις. Τουλάχιστον ο Βαρουφάκης είναι γυμνασμένος.
-Ξέρω , ξέρω. Δεν θα είναι μεγάλη επιβάρυνση όμως, θα τα συζητήσετε με τον κύριο Αναστάση αυτά. Εγώ άλλο θέλω να σας ρωτήσω: Υπάρχει καμιά τιμή για την ομορφιά; Για την αυτοπεποίθηση; Για να έχεις τον σέξι αέρα του κατακτητή;
-Μα τι αέρα μου λέτε δεσποινίς; Εγώ τι να πω, τελευταία δεν νιώθω καθόλου σέξι.
Αγανάκτησα και τον πλησίασα ενθαρρυντικά.
-Μα τι ναι αυτά που λέτε; Θα σας μαλώσω; Ένας άντρας σαν κι εσάς; Με την γοητεία της ασημένιας ηλικίας, με τη σιγουριά της εμπειρίας, με την πολύτιμη πατίνα του χρόνου; Εσείς δεν νιώθετε σέξι;
Ο χοντρός αναθάρρησε. Νομίζω πως είδα την κοιλιά του να ανεβοκατεβαίνει όλο ενθουσιασμό (ελπίζω δηλαδή να ήταν η κοιλιά του) Ταυτόχρονα το χέρι του άρπαξε το μπούτι μου.
-Όχι. Δεν νιώθω σέξι. Ξέρετε πόσο καιρό έχω να κάνω σεξ;
Πολύ χρόνο θα είχε γιατί το χέρι του δεν έφευγε από το μπούτι μου και το μάτι του είχε ήδη γλαρώσει περίεργα. Άσε που μάλλον δεν ήταν η κοιλιά που ανεβοκατέβαινε πριν. Τα πήρα στο κρανίο παίδες. Είπαμε να στηρίξουμε ψυχολογικά το πελατάκι αλλά να μην πηδήξει κιόλας. Ασταδιάλα πια. Του άρπαξα λοιπόν το χέρι και το ξανάβαλα στο δικό του μπούτι. Τον κοίταξα βαθιά στα γλαρωμένα μάτια.
-Τι μου λέτε τώρα κύριε Χόνδρογλου, του είπα με αποφασιστικό ύφος. Όλα αυτά είναι συνεπακόλουθα της κρίσης. Εδώ σου λέει ο Αποστόλης ο Γλέτσος έχει να κάνει σεξ ενάμιση χρόνο! Ποιος; Ο Αποστόλης ο Γλέτσος! Το τοτέμ του έρωτα! Περάστε τώρα στο γιατρό που σας περιμένει.
Άνοιξα την πόρτα και τον έσπρωξα στο γραφείο του Βυζόγκωνα. Ταυτόχρονα του ψιθύρισα στ΄αυτί. «Με συγχωρείς κύριε Αναστάση, τον γλύφουμε τον πελάτη, ΟΚ, αλλά δεν θα μας πηδήξει κιόλας!»
-Μην ανησυχείς βρε χαζό, θα τον πηδήξουμε εμείς στο λογαριασμό, είπε το μαντρόσκυλο και μου' κλεισε το μάτι.
Το βράδυ σπίτι μου είδα έναν εφιάλτη: Ήμασταν πολλοί γυμνοί σ΄ένα τεράστιο κρεβάτι που αντί για σεντόνι είχε μια ελληνική σημαία. Όλοι πηδούσαν εμένα κι εγώ δεν πηδούσα κανένα. Τι να σημαίνει άραγε;
Όταν έφτασα το μάτι του Βυζόγκωνα, διαπεραστικό όπως το μάτι κάθε λαμόγιου, με είδε και κατάλαβε ότι ήμουν διστακτική.
-Δεν πιστεύω να κώλωσες μωρή; Κρίμα τα νιάτα σου και σε είχα και για μαγκιόρα. Τι φοβάσαι πια; Τι θα πάθεις;
-θα βρεθώ φυλακή!
-Ε, και; Θα ρθω να σε βγάλω. Και εν τω μεταξύ θα χεις γνωρίσει και τον Λάκη τον Γαβαλά που είναι πολύ ωραίος τύπος.
Δεν πρόλαβα να του απαντήσω κατάλληλα γιατί εμφανίστηκε ο πελάτης με τη μπάκα και η συζήτηση έλαβε πρόωρο τέλος. Ο Βυζόγκωνας τον υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκαλιές (αλήθεια. Δεν είναι σχήμα λόγου. Αυτός ο τύπος τους αγκαλιάζει, τους βαράει τις πλάτες ενθαρρυντικά, τους χαϊδεύει τα χέρια, τους φτιάχνει το μαλλί- δεν μπορείτε να φανταστείτε. Η θεωρία του είναι ότι ο πελάτης θέλει κυρίως στοργή και αγκαλιά που δεν βρίσκει σπίτι του. Γι αυτό πηγαίνει, λέει, στα κομμωτήρια, στα μασαζάδικα, στα σπα, στα μανικιουράδικα.
Ως νεόκοπη ψυχολόγος θα έρθω να συμφωνήσω. Ο πελάτης πάει στα σπα για να τον κανακέψουν. Στο σούπερ μάρκετ βέβαια πάει γιατί θέλει γάλα και ρύζι. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό).
-Η κοπελιά μας από δω, θα σε αναλάβει για λίγο. Συζητείστε. Είναι φοβερή. Έξπερτ σου λέω. Σπουδές με φούντες. Λονδίνα, αμερικές, στα καλύτερα την έχουμε στείλει. Και στην ψυχολογία αλλά και στη φιλοσοφία έχει διαπρέψει. Αστέρι σου λέω. Θα δεις. Όταν τελειώσετε, έλα σε μένα. Πάω τώρα που χω ένα ραντεβουδάκι εν τω μεταξύ.
Ο κύριος Χόντρογλου με ακολούθησε διστακτικά στο γραφείο και κάθισε αργά (και έξω έξω) στον καναπέ. Η μπάκα του ανεβοκατέβαινε ταραγμένη. Ήταν φανερό ότι δεν αισθανόταν άνετα. Τι του έφταιγε όμως; Δεν μου είχε εμπιστοσύνη λόγω ηλικίας; Ντρεπόταν που ήμουν γυναίκα; Ήταν μαλάκας γενικώς; Κατέληξα στο τρίτο μέχρι αποδείξεως του εναντίου ως συνήθως.
-Καθίστε πίσω κύριε Χόντρογλου, χαλαρώστε λίγο. Μια φιλική συζήτηση θα κάνουμε.
-Μάλιστα, είπε αυτός και κοίταξε την μπάκα του. (ω ρε μαλάκα μου θα χουμε θέματα μ΄αυτόν. Τι διάολο; Δε λένε ο χοντρός είναι καλός κι οι καλοί παντού χωράνε; Τώρα που είπα «χωράνε» μήπως δεν χωράει στον καναπέ γι αυτό διστάζει;)
-Έχετε κάποιες απορίες για την επέμβαση;
-Ε… χμ… ναι…
-Ένα μόνο θέλω να σας πω: Ο κύριος Βυζόγκωνας είναι ένας εκπληκτικός χειρουργός όπως ξέρετε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ανησυχείτε. Η λιποαναρρόφηση θα σας κάνει αγνώριστο.
-Μα… θα πετύχει; Φοβάμαι ότι θα δώσω τόσα λεφτά χωρίς να δω αποτέλεσμα… είμαι 70 χρονών. Το δέρμα μου δεν έχει ελαστικότητα.
Ενημερωμένος ο χοντρός… Μπράβο!
-Σώπα καλέ που δεν έχει. Τι ναι αυτά που λέτε; Εγώ το βλέπω πιο ελαστικό κι από το τσιντουράτο πιρέλι! Φράπα είστε.
-Ναι αλλά άμα τραβήξει το λίπος, που θα πάει το δέρμα που περισσεύει;
-Α, ουδέν πρόβλημα. Θα το πάρουμε εμείς.
-Δηλαδή πως θα το πάρετε;
-θα το κόψουμε, πως το λένε; Ότι περισσεύει χραπ, το κόβουμε! Τζιτζί σας κάνουμε.
Ο Χόντρογλου πετάχτηκε σαν να του πάτησε τον κάλο ελέφαντας.
-Τι; Το κόβετε; Άλλη εγχείρηση δηλαδή; Αυτό δεν μου το πε ο γιατρός.
Δίκιο είχε ο χοντρούλης. Το υπερλαμόγιο ο Βυζόγκωνας το έκανε γαργάρα ότι ακολουθούσε χειρουργείο. Τους το λέγε την προηγούμενη της εγχείρησης για να μην έχει χρόνο να αλλάξει γνώμη ο κάθε χάνος πελάτης. Έτσι τσιμπούσε και τα έξτρα λεφτά της εγχείρησης!
-Μα εξυπακούεται. Προφανώς πίστευε ότι το γνωρίζετε. Αλλά δεν είναι τίποτα. Μην θορυβείστε. Διαδικαστικό.
Όπως καταλαβαίνετε παίδες μου αγαπημένοι εγώ είχα πάρει φόρα (για να μη σου πω κατηφόρα) Έλεγα ότι μου κατέβαινε κι όποιον πάρει ο χάρος. Ο χοντρούλης ξεφούσκωσε πάλι.
-Και πόσο επιπλέον θα μου κοστίσει αυτό; Ξέρετε κι εμείς περνάμε δύσκολα τώρα. Οι τράπεζες δεν μας δανείζουν…
Ωχ, αυτό μας έλειπε. Ο χοντρός να μας κάνει οικονομικές αναλύσεις. Τουλάχιστον ο Βαρουφάκης είναι γυμνασμένος.
-Ξέρω , ξέρω. Δεν θα είναι μεγάλη επιβάρυνση όμως, θα τα συζητήσετε με τον κύριο Αναστάση αυτά. Εγώ άλλο θέλω να σας ρωτήσω: Υπάρχει καμιά τιμή για την ομορφιά; Για την αυτοπεποίθηση; Για να έχεις τον σέξι αέρα του κατακτητή;
-Μα τι αέρα μου λέτε δεσποινίς; Εγώ τι να πω, τελευταία δεν νιώθω καθόλου σέξι.
Αγανάκτησα και τον πλησίασα ενθαρρυντικά.
-Μα τι ναι αυτά που λέτε; Θα σας μαλώσω; Ένας άντρας σαν κι εσάς; Με την γοητεία της ασημένιας ηλικίας, με τη σιγουριά της εμπειρίας, με την πολύτιμη πατίνα του χρόνου; Εσείς δεν νιώθετε σέξι;
Ο χοντρός αναθάρρησε. Νομίζω πως είδα την κοιλιά του να ανεβοκατεβαίνει όλο ενθουσιασμό (ελπίζω δηλαδή να ήταν η κοιλιά του) Ταυτόχρονα το χέρι του άρπαξε το μπούτι μου.
-Όχι. Δεν νιώθω σέξι. Ξέρετε πόσο καιρό έχω να κάνω σεξ;
Πολύ χρόνο θα είχε γιατί το χέρι του δεν έφευγε από το μπούτι μου και το μάτι του είχε ήδη γλαρώσει περίεργα. Άσε που μάλλον δεν ήταν η κοιλιά που ανεβοκατέβαινε πριν. Τα πήρα στο κρανίο παίδες. Είπαμε να στηρίξουμε ψυχολογικά το πελατάκι αλλά να μην πηδήξει κιόλας. Ασταδιάλα πια. Του άρπαξα λοιπόν το χέρι και το ξανάβαλα στο δικό του μπούτι. Τον κοίταξα βαθιά στα γλαρωμένα μάτια.
-Τι μου λέτε τώρα κύριε Χόνδρογλου, του είπα με αποφασιστικό ύφος. Όλα αυτά είναι συνεπακόλουθα της κρίσης. Εδώ σου λέει ο Αποστόλης ο Γλέτσος έχει να κάνει σεξ ενάμιση χρόνο! Ποιος; Ο Αποστόλης ο Γλέτσος! Το τοτέμ του έρωτα! Περάστε τώρα στο γιατρό που σας περιμένει.
Άνοιξα την πόρτα και τον έσπρωξα στο γραφείο του Βυζόγκωνα. Ταυτόχρονα του ψιθύρισα στ΄αυτί. «Με συγχωρείς κύριε Αναστάση, τον γλύφουμε τον πελάτη, ΟΚ, αλλά δεν θα μας πηδήξει κιόλας!»
-Μην ανησυχείς βρε χαζό, θα τον πηδήξουμε εμείς στο λογαριασμό, είπε το μαντρόσκυλο και μου' κλεισε το μάτι.
Το βράδυ σπίτι μου είδα έναν εφιάλτη: Ήμασταν πολλοί γυμνοί σ΄ένα τεράστιο κρεβάτι που αντί για σεντόνι είχε μια ελληνική σημαία. Όλοι πηδούσαν εμένα κι εγώ δεν πηδούσα κανένα. Τι να σημαίνει άραγε;
του κοριτσιού του διπλανού portal
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.sex&id=12894
