εδώ που παρουσιάζει
τις βουλευτικές αμοιβές
και αποζημιώσεις.
Υπήρξε και η πρόταση
(έχει πέσει από χρόνια
στο τραπέζι) να μειωθεί
ο αριθμός των βουλευτών στο ελάχιστο προβλεπόμενο από το Σύνταγμα όριο...
που είναι διακόσιοι βουλευτές. Το τρία, λοιπόν (με δύο μηδέν) να γίνει δύο.
Στην αρχή του Γολγοθα, ακουγόταν πολύ και από πολλές πλευρές. Στη συνέχεια, ένα πράγμα ανεξήγητο, αυτό το σχέδιο έχει γίνει εντελώς γαργάρα. Δεν το ακούω πια από πουθενά στις κουβέντες που γίνονται για απελπισμένη εξοικονόμηση χρημάτων. Όχι τίποτ’ άλλο, να, έρχονται και εκλογές (σίγουρα μέσα σ΄αυτό τον αιώνα, βάζω το χέρι μου στη φωτιά!).
Να κλείσει η ΕΡΤ. Να κλείσει η Εργατική εστία. Να κλείσει ο ΕΟΜΕΧ. Να κλείσει το ένα και το άλλο και το παράλλο. Να μειωθεί-καταργηθεί- εξαερωθεί το προσωπικό σε όλες τις ΔΕΚΟ, να καταργηθούν σωρηδόν περισσευούμενες θέσεις στο Δημόσιο, να συρρικνωθούν συντάξεις, να γίνουν σκόνη και θρύψαλλα όλοι οι συμβασιούχοι, μαζί με το έργο που παράγουν (ή δεν) παράγουν, να αποκεφαλιστεί και ο τελευταίος δημόσιος ή δημοτικός υπάλληλος που ίσως «φαίνεται» ότι μπορεί να περισσεύει. Η να…εφεδρεύει (ξέρω ότι αυτή δεν είναι λέξη, είναι μια ντροπή και μισή, αλλά μήπως η ‘εφεδρεία’ δεν ήταν μια ντροπή και μισή;).
Το παιχνίδι της κολοκυθιάς βέβαια λέει ότι "δεν υπάρχει λόγος να μειώσουμε τους βουλευτές. Μπορούμε να κάνουμε την ίδια οικονομία συρρικνώνοντας τις αμοιβές και τα έξοδά τους". Αυτό μπορεί να είναι λογιστικά σωστό, αλλά κοινωνικά μου φαίνεται απαράδεκτο. Δεν γίνεται , λέω τώρα, να σχεδιάζουν τέτοιες σκληρές προβολές, μείωση μισθών, παροχών και συντάξεων παράλληλα με γεωμετρική κατάργηση των θέσεων εργασίας στο Δημόσιο. ούτε να μπαίνει σε ισχύ το «δέκα φεύγουν, ένας μπαίνει». Οταν οι ίδιοι άνθρωποι που νομιμοποιούν αυτά τα μέτρα δεν είναι διατεθειμένοι να τα εννεργοποιήσουν πρώτα – και πρώτοι - μέσα στον σκληρό τους πυρήνα.
Ξέρετε, με πολλή δειλία υπογράφω το σημερινό σημείωμα, γιατί δεν ξέρω να γράφω πολιτικά, ούτε από οικονομικά γνωρίζω.
Βλέπω όμως την πρόσφατη κίνηση της Αυστρίας, που ως πρώτο μέτρο εξυγίανσης των δημοσιο-οικονοιμικών της προτείνει τη μείωση του αριθμού των βουλευτών της. Παρακολουθώ επίσης, την ομιλία του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας μας, του κυρίου Στεφανόπουλου, μια παρουσίαση που έκανε σε νεανικό κυρίως ακροατήριο. Απο το 2010 ο κ. Στεφανόπουλος κάνει ευθεία αναφορά στην υπάρχουσα συνταγματική ευελιξία ως προς τον αριθμό εδρών ενώ, (με μια υποψία θλίψης στη φωνή) παραδέχεται ότι κάτι τέτοιο δεν θα το ψήφιζαν ποτέ «οι ίδιοι για τους ίδιους».
Δεν ξέρω να γράφω πολιτικά, ούτε από οικονομικά γνωρίζω. Αυτή όμως ( μείωση των βουλευτών από 300, 200) είναι μια σκέψη που με απασχολεί πολύ κάθε φορά που ανακοινώνονται νέα σκληρά μέτρα λιτότητας.
Θα εκτιμούσα αφάνταστα μια protagono-κουβέντα επί του θέματος. Αν βρείτε λίγο χρόνο, δηλαδή, για μια δυό-αράδες. Είμαι σωστή; Η το έχω όλο λάθος;
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.rikoskopio&id=12683
