- Κύριε, ο
Ευαγόρας λείπει.
Ευαγόρας λείπει.
- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος. Και με
φωνή που τρέμει:
φωνή που τρέμει:
Η τελευταία επιστολή του Ευαγόρα Παλληκαρίδη:
«Θ’ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου.
Ισως αυτό να είναι το τελευταίο μου γράμμα.
Μα πάλι δεν πειράζει.
Δε λυπάμαι για τίποτα.
Ας χάσω το κάθε τι.
Μια φορά κανείς πεθαίνει.
Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοκία.
Τι σήμερα, τι αύριο; Ολοι πεθαίνουν μια μέρα.
Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς γιά την Ελλάδα.
Ωρα 7.:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί»
1 Απριλίου 1955 έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της Κύπρου.
Ενας από τους ήρωές του: Ο μαθητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης.
Απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957. Ηταν μόλις 18 ετών!
Οταν πάτε στην Κύπρο, επισκεφθείτε στη Λευκωσία «Τα φυλακισμένα Μνήματα»”
Και να διαβάσετε το «Θα πάρω μιαν ανηφοριά…»
