αρχές του ‘90 στην Μεσόγειο,
που ήρθα αντιμέτωπη με το τι
σημαίνει υπερεντατική αλιεία. Προσπαθούσαμε να σταματήσουμε
την χρήση παρασυρόμενων αφρόδιχτων, ένας είδος αλιείας
όπου τα δίχτυα, πολλές φορές χιλιομέτρα μακριά, απλώνονταν
σαν ένα εκκρεμές τείχος μέσα...
στην θάλασσα, το οποίο μάζευε ο,τι και αν έπεφτε πάνω του: Ψάρια, δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες, θαλάσσια πουλιά, οτιδήποτε. Ο,τι δεν πουλούσε, ή δεν έφερνε αρκετά λεφτά στην αγορά, το πέταγαν πίσω στη θάλασσα. Νεκρό. Παρά τις αρχικές προσπάθειες για νομοθεσία πολλοί ψάρευαν έτσι, παράνομα.
Ακολουθούσαμε επί μία ημέρα ένα παράνομο αλιευτικό. Με το που άρχισαν να απλώνουν τα δίχτυα τους απο την μία, εμείς αρχίσαμε να τα μαζεύουμε απο την άλλη. Σκοπός μας ήταν να τους σταματήσουμε και να πάμε τα δίχτυα στην Ισπανία για να δεί πραγματικά η κυβέρνηση τι γίνεται εκεί έξω στη θάλασσα. Μαζεύαμε για ώρες. Όταν φτάσαμε κοντά άρχισαν να επιτίθενται με μαχαίρια και ρόπαλα στα φουσκωτά μας.
Λίγα χρόνια αργότερα, θυμάμαι στον Ειρηνικό Ωκεανό, ψάχναμε να εντοπίσουμε τεράστιες μηχανότρατες που είχαν κατέβει απο την Ευρώπη όπου έχουμε φάει ή πετάξει νεκρά στην θάλασσα σχεδόν όλα τα ψάρια του Ατλαντικού και για πρώτη φορά είδα σχεδιάγραμμα απο τα δίχτυα της μηχανότρατας που ψάχναμε. Σαν πουγκιά, το στόμα απο το δίχτυ της μηχανότρατας χωράει πάνω απο 10 τζάμπο-τζετ. 10 τζαμπο-τζέτ;!
Μα τι κάνουμε; Έχουμε τρελλαθεί παντελώς;
Ένας πανεπιστημιακός απο την Δυτική Αφρική είχε πει στο βραβευμένο ντοκυμαντέρ The End of the Line: “τις πόρτες σας τι ανοίγετε χαρούμενα για τα ψάρια που αλιεύετε απο τις θάλασσες μας, όμως για τους άντρες μας, παραδοσιακούς ψαράδες που καταλήγουν να ανεβαίνουν στην Ευρώπη για να βρούνε δουλειά για να ταίσουν τις οικογένειές τους - μιας και μας έχετε πάρει όλα τα ψάρια - οι πόρτες σας παραμένουν ερμητικά κλειστές”… Θυμάμαι μια φωτογραφία που μου έστειλε ένας φίλος μου απο ανθρώπους που δουλεύουν σε παράνομα αλιευτικά στον Ατλαντικό, πολλά στα παράλια της Δυτικής Αφρικής. Φορούσαν μαύρες μπαλακλάβες για να μην αναγνωριστούν και κρατούσαν όπλα.
Για να φάμε μπακαλιάρο;
Η τελευταία δράση που έκανα με την Greenpeace ήταν όταν έμενα στην Νέα Ζηλανδία. Προσπαθούσαμε να πιέσουμε τις αλιευτικές εταιρείες, που χρησιμοποιούσαν μηχανότρατες που στράγγιζαν την θάλασσα εκεί, να σταματήσουν να πιέζουν με την σειρά τους την κυβέρνηση για να τους δώσει ακόμα περισσότερες άδειες για ακόμα περισσότερα ψάρια. Η αλήθεια είναι οτι η δράση που κάναμε δεν ήταν απο τις ‘σοβαρές’ ή ‘δυναμικές’ της Greenpeace, τις οποίες αγαπούσα περισσότερο. Είχε έρθει μαζί μας μια κάπως χίπικη θα μπορούσα να πώ χορωδία απο Νεοζηλανδούς που τραγουδούσαν για την θάλασσα και τους είχαμε παρακαλέσει να στέκονται μπροστά απο τα γραφεία της οργάνωσης αλιευτικών εταιρειών και να μπλοκάρουν με τα σώματα τους την είσοδο, μαζί με ένα δίχτυ.
Ήταν λίγο αστείο πραγματικά! Ξεκινήσαμε στις 5 το πρωί, μαζί με έναν νεαρό κάμεραμαν της Greenpeace. Τα media δεν είχαν έρθει. Το μικρό λιμάνι ήταν αλιευτικό και είχε ψαράδες που μας έβλεπαν σαν ‘εχθρούς’ της δουλειάς τους. Ξαφνικά, ενώ ήταν όλα ήσυχα, κατά τις 7 εμφανίστηκε μια ομάδα 12 νεαρών να έρχονται δυναμικά απο την γωνία. Ντυμένοι με άσπρες φόρμες και γαλότσες, έδειχναν οτι δουλεύουν στα ψυγεία της αλιευτικής εταιρείας που δραστηριοποιούταν εκεί. Πριν προλάβουμε να πάρουμε ανάσα άρχισαν να μας χτυπάνε. Μόλις είδαν τον νεαρό με την κάμερα χύμιξαν απάνω του. Δεν ξέρω τι έγινε και πώς. Αυτό που ξέρω ήταν οτι με το που τους είδα να αρπάζουν την κάμερα χυμάω και εγώ, αρπάζω την κάμερα στην αγκαλιά μου και πέφτω στον δρόμο. Και τότε, τουλάχιστον πέντε απο εκείνους, άρχισαν μανιασμένα να προσπαθούν να μου πάρουν την κάμερα, ρίχοντάς μου κλωτσιές, σέρνοντάς με στον δρόμο. Δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω. Αργότερα, στο αστυνομικό τμήμα είχα γρατζουνιές, μελανιές, το χείλος μου ήταν κομμένο.
‘Ολα αυτά γιατί; Για το ‘δικαίωμα’ σε ένα είδος ‘βουλιμικής’ αλιείας που ορίζεται απο το ΄τώρα’ και την απληστία;
Και όταν φάμε και το τελευταίο ψάρι τι γίνεται;
Η παράνομη και άναρχη αλιεία παραμένει μια απο τις μεγαλύτερες μάστιγες των ωκεανών και του πλανήτη.
Δείτε το video: Louie Psihoyos: για τα ψάρια
http://www.protagon.gr/
