Κι, όμως, φτάσαμε σε αυτό το
σημείο, όπως εύστοχα το
περιγράφει μια παλιά
αγγλική παροιμία:«It is a poor
heart that never rejoices».
Ο ξεφτιλισμός της
ανθρώπινης αξιοπρέπειας
του ελληνικού λαού συνεχίζεται
από το οικονομικό επιτελείο
της κυβέρνησης που επιμένει
στην ίδια λογική – όπως και...
οι προηγούμενες κυβερνήσεις – να ισοσκελίσει τους προϋπολογισμούς ξεζουμίζοντας μόνον τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αυτούς δηλαδή που, ούτως ή άλλως, δεν μπορούσαν να κλέψουν και να υποκρύψουν εισοδήματα τα προηγούμενα χρονιά.
σημείο, όπως εύστοχα το
περιγράφει μια παλιά
αγγλική παροιμία:«It is a poor
heart that never rejoices».
Ο ξεφτιλισμός της
ανθρώπινης αξιοπρέπειας
του ελληνικού λαού συνεχίζεται
από το οικονομικό επιτελείο
της κυβέρνησης που επιμένει
στην ίδια λογική – όπως και...
οι προηγούμενες κυβερνήσεις – να ισοσκελίσει τους προϋπολογισμούς ξεζουμίζοντας μόνον τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, αυτούς δηλαδή που, ούτως ή άλλως, δεν μπορούσαν να κλέψουν και να υποκρύψουν εισοδήματα τα προηγούμενα χρονιά.
Μια μεγάλη μερίδα του λαού δεν καταφέρνει να εξασφαλίσει ούτε τα απαραίτητα προς το ζην προϊόντα και μια γενικευμένη κατάθλιψη απλώνεται σα βραχνάς πάνω από τον ελλαδικό ουρανό. Η κατάσταση έχει, πλέον, ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο αφού οι κυβερνώντες ζητάνε διπλάσιες φορολογίες από εισοδήματα που έχουν μειωθεί έως και 50% τα τελευταία τρία χρόνια.
Η φτωχοποίηση του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας έχει ήδη επιτευχθεί αφού, όπως αποδείχθηκε, δεν υπήρξε ποτέ κανένα σοβαρό σχέδιο αλλαγής του οικονομικού μοντέλου της χώρας. Εδώ και έξι χρόνια οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ισοσκελίσουν έναν… ρημάδι προϋπολογισμό και δεν το έχουν καταφέρει ούτε στο ελάχιστο. Αυτό είναι παγκόσμια πρωτοτυπία που καταδεικνύει, με τον πιο έντονο τρόπο, την ανικανότητα όλων όσων κυβερνούν τα τελευταία χρόνια τούτο τον «καψερό» τον τόπο.
Με μαθηματική ακρίβεια βαίνουμε, πλέον, στην κοινωνία των «δυο τρίτων», όπου τα 2/3 του πληθυσμού θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και το 1/3 θα απολαμβάνει όλο τον πλούτο συγκεντρωμένο. Τα σημάδια είναι εμφανή έστω κι αν δεν θέλουμε να τα πιστέψουμε, αφού όπως λένε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Η μεσαία τάξη εξαφανίστηκε σε χρόνο dt, οι εργασιακές σχέσεις συνθλίβονται, το κοινωνικό κράτος είναι ανύπαρκτο, η εκπαίδευση και η περίθαλψη θα γίνουν προνόμια των ολίγων και το συνταξιοδοτικό δικαίωμα θα μετατραπεί σε συνταξιοδοτική δυνατότητα για όσους έχουν το οικονομικό περίσσευμα να συνάψουν συμβόλαια με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.
Αυτό που δεν έχουν προβλέψει οι χαρτογιακάδες των οικονομικών Pανεπιστημίων και των οικονομικών θεωριών είναι την αντίδραση του ελληνικού λαού. Είχαν την αίσθηση, τα «τσακάλια» του πολιτικού κατεστημένου, ότι οι αντιδράσεις θα περιοριστούν σε 5,10,20, 200 γραφικούς που μούντζωναν έξω από τη Βουλή. Δυστυχώς για αυτούς, το πανηγύρι αρχίζει τώρα και αρχίζει τώρα διότι ο θυμός αντικαθίσταται από το πανάρχαιο ένστικτο της επιβίωσης. Ο νόμος της ζούγκλας είναι σαφής: Παίρνω μια κιμωλία, χαράσσω έναν κύκλο και βάζω μέσα την οικογένεια μου. Πέραν του κύκλου, ουδείς άλλος. Ό,τι βρεθεί στο δρόμο μου το σφάζω, το γδέρνω και το τρώω.
Και, ξέρετε, το ένστικτο αυτό δεν είναι απόρροια κάποιας κομματικής παραίνεσης, ούτε καπελώνεται από κομματικά σημαιάκια και συνδικαλιστικές οργανώσεις. Είναι βαθιά μέσα στο DNA του ανθρώπου και βγαίνει στην επιφάνεια όταν ο μέσος άνθρωπος νιώθει ότι απειλείται η επιβίωσή του. Από εκεί και πέρα, απλά, είναι ικανός για όλα… για όλα όμως, κι αυτά δεν είναι γραμμένα σε κανένα βιβλίο πολιτικής κοινωνιολογίας και οικονομικής θεωρίας.
Αν κάποιοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι ο Έλληνας θα εργάζεται από το πρωί μέχρι το βράδυ, υπό συνθήκες εξαθλίωσης, για να ξεπληρώνει τους φόρους που θα του επιβάλλουν διάφορα θεσμικά ή και εξωθεσμικά κέντρα, πλανώνται πλάνη οικτρά. Ο λαός θα κοιτάξει να εξασφαλίσει πρώτα τα προς το ζην, να έχει η οικογένειά του να φάει. Αν με τη συνεχή υπερφορολόγηση συγκεκριμένων τμημάτων του πληθυσμού και με τις αστείες προβλέψεις προϋπολογισμών νομίζουν ότι θα μπορέσουν να κοροϊδέψουν την τρόικα, είναι πραγματικά επικίνδυνοι.
Από πού, άραγε,θα πάρουν τα λεφτά που υπόσχονται στους τροικανούς; Δείχνοντας διάφορα νούμερα προβλέψεων σε πινακάκια και διαγράμματα από χρήματα που… ΘΑ πάρουν κάποια στιγμή από τους φορολογούμενους δεν εξασφαλίζονται δόσεις, ούτε δάνεια επενδύσεων. Αυτά είναι «καθρεφτάκια» για τους ιθαγενείς άλλων εποχών, δεν είναι σοβαρή χάραξη στρατηγικής ανάπτυξης. Θυμίζω ότι ο κύριος Σαμαράς έλεγε προεκλογικά ότι θα «φάει τα σίδερα» για να βρει επενδύσεις και να βγάλει τη χώρα από το τέλμα. Πρέπει, βέβαια, κάποιος να του πει ότι κι εμείς «θα φάμε λαρύγγια» για να ζήσουμε τις οικογένειες μα και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Κι, όπου πάει, όποιος αντέξει. Καλή τύχη και «καλή αντάμωση στα γουναράδικα…» που έλεγε και μια ψυχή!
