Το (κλεινόν) άστυ ακόμα ζεσταίνεται. Κι αυτή η ζέστη, που αναδύεται (και) από το μπετόν, μπερδεύεται με τη μυρωδιά από τα σκουπίδια της πόλης.
Σκουπίδια παντού. Όπου κι αν γυρίσεις το μάτι σου, παντού σκουπίδια. Όχι μόνο στους κάδους και γύρω απ’ αυτούς, αφού κάποιοι δεν σούταραν σωστά - από μέση απόσταση:
Βλέπεις λογής σκουπίδια σε παρτέρια, σε πεζοδρόμια, στους δρόμους, στην Eθνική οδό, όπου μπορείς να φανταστείς.
Σκουπίδια παντού. Όπου κι αν γυρίσεις το μάτι σου, παντού σκουπίδια. Όχι μόνο στους κάδους και γύρω απ’ αυτούς, αφού κάποιοι δεν σούταραν σωστά - από μέση απόσταση:
Βλέπεις λογής σκουπίδια σε παρτέρια, σε πεζοδρόμια, στους δρόμους, στην Eθνική οδό, όπου μπορείς να φανταστείς.
Bρόμα. Παντού. Άνθρωποι και σκουπίδια συμβιώνουν και αυτόν τον Οκτώβρη στην πόλη. Δεν χρειάζεται να έχεις πολυταξιδέψει σαν άλλος Οδυσσέας στο εξωτερικό για να έχεις δει με τα μάτια σου ότι εκεί είναι αλλιώς τα πράγματα. Περπατάς σε όλες σου τις διαδρομές - οι οποίες αθροίζουν, συνολικά, χιλιάδες χιλιόμετρα - και δεν βλέπεις, πουθενά, ούτε ένα σκουπίδι. Αντιθέτως, οι κουτόφραγκοι (ή οι... κουτοδόλαροι!) έχουν ομάδες - μέχρι και με μικρά παιδιά - που καθαρίζουν, εθελοντικά, δρόμους και πλατείες, σοκάκια, πεζοδρόμια, πεζόδρομους κ.λπ.
Όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, ακόμα και σε απόμερα σημεία - μέσα σε δάση ή σε νησάκια, σε λίμνες κ.οκ. - υπάρχουν κάδοι απορριμμάτων με σακούλες και, φυσικά, δεν υπάρχουν πεταμένα σκουπίδια γύρω τους.
Ναι. Θα έχεις δει, ή θα γνωρίζεις, ότι πετάνε στους κάδους τα σκουπίδια τους, έχουν φτάσει - οι αθεόφοβοι - να ανακυκλώνουν 6-10 διαφορετικές κατηγορίες απορριμμάτων. Μόλις πέσει η νύχτα δεν τσουλάνε, δεν σπρώχνουν τον κάδο απορριμμάτων στην πόρτα ή το παραθύρι του γείτονα για να τον ξεφορτωθούν. Τον κάδο και τον γείτονα. Τα σκουπίδια τους τα στέλνουν σε αντίστοιχες «χωματερές», σε χώρους ανακύκλωσης. Δεν έβγαλαν ποτέ καραμπίνες για να μη γίνουν στην περιοχή τους Χώροι Υγειονομικής Ταφής, δεν έσκαψαν το δρόμο για να μην περάσει κανείς και μολύνει τη γειτονιά τους.
Ναι. Θα έχεις δει, ή θα γνωρίζεις, ότι πετάνε στους κάδους τα σκουπίδια τους, έχουν φτάσει - οι αθεόφοβοι - να ανακυκλώνουν 6-10 διαφορετικές κατηγορίες απορριμμάτων. Μόλις πέσει η νύχτα δεν τσουλάνε, δεν σπρώχνουν τον κάδο απορριμμάτων στην πόρτα ή το παραθύρι του γείτονα για να τον ξεφορτωθούν. Τον κάδο και τον γείτονα. Τα σκουπίδια τους τα στέλνουν σε αντίστοιχες «χωματερές», σε χώρους ανακύκλωσης. Δεν έβγαλαν ποτέ καραμπίνες για να μη γίνουν στην περιοχή τους Χώροι Υγειονομικής Ταφής, δεν έσκαψαν το δρόμο για να μην περάσει κανείς και μολύνει τη γειτονιά τους.
Εμείς, αντίστοιχα, ζούμε σε μια πόλη βρώμικη, ανάμεσα σε σκουπίδια, τα οποία δείχνουν το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της, τα απορρίμματα φτιάχνουν την κατηγοριοποίηση για το πόσο καταναλωτικά γουρούνια είναι οι πολίτες. Το αν τα σκουπίδια θα είναι μέσα στους κάδους ή όχι, δείχνουν - απλώς - το πόσο γουρούνια είναι κάποιοι απολίτιστοι.
Ίσως οι υπεύθυνοι για την καθαριότητα σε κάποιους Δήμους να μην έχουν χρήματα, λόγω κρίσης, για τη συχνή αποκομιδή των απορριμμάτων, αν και κάποιοι συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα δημοτικά τέλη.
Πιθανώς όλο αυτό να γίνεται χειρότερο κι από το γεγονός ότι κάποιοι πετάνε ό,τι μπορούν να φανταστούν πως ανήκει στα σκουπίδια: Από λεκάνες τουαλέτας, μέχρι ρόδες μοτοσικλέτας.
Ενδεχομένως, το σκηνικό αυτό να είναι άλλο ένα πανούργο σχέδιο ξένων, σατανικών δυνάμεων, για να πάθουμε χολέρα, τύφο, πανώλη ή και όλα αυτά μαζί και να ψοφήσουμε ομαδικώς, «για να μας πάρουν την Ελλάδα μας, το μαγαζί-γωνία».
Το μόνο βέβαιο, που φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, είναι ότι η πόλη ζεσταίνεται ακόμα, μαζί με τα σκουπίδια της, που είναι ολούθε.
Οδηγώ αναζητώντας καθαρές ανάσες και το μάτι μου πέφτει πάνω σε ράκη που βρίσκονται παντού στη διαδρομή μου - βασικά, δίπλα σε ξέχειλους κάδους που δεν φαίνονται, πια, από τα σκουπίδια - το ηχοσύστημα του αυτοκινήτου μου παίζει Θεοδωράκη-«Όμορφη πόλη», σε μια βρώμικη πόλη, στο απόλυτο οπτικό κοντράστ - και γι’ αυτή τη νύχτα...
