Τέρας: Δεν καλύπτονται οι θέσεις εργασίας, γιατί δεν υπάρχουν οι υποψήφιοι με τα κατάλληλα προσόντα.
Το ρεπορτάζ
Η αδυναμία πρόσβασης ή επανένταξης στην αγορά εργασίας και η ανεργία είναι ο πρώτος λόγος που ωθεί τους Έλληνες στην αναζήτηση εισιτηρίων για το εξωτερικό. Όχι για διακοπές, αλλά για ένα καλύτερο επαγγελματικό αύριο. Δεν είναι, όμως, τόσο υψηλό όσο φαντάζεστε το ποσοστό αυτό που απαντά πως αυτή είναι η βασική αιτία για την αναζήτηση καλύτερης τύχης. Είναι, μόλις, το 36%. Υπάρχει ακόμη ένα 29% που μιλά για την έλλειψη προοπτικής και ένα 18% που αναφέρεται στην έλλειψη αξιοκρατίας. Αθροιστικά, ξεπερνούν την ανεργία. Ταυτόχρονα, όσοι σκέφτονται τα ξένα προσβλέπουν σε καλύτερο μισθό και σε επαγγελματική εξέλιξη (σελ. 4).
Η έρευνα της Manpower για τη δυσκολία στον εργασιακό στίβο έχει άλλη ανάγνωση από τη συνηθισμένη. Μιλά για τα εμπόδια που έχουν οι εργοδότες στο να βρουν τον κατάλληλο άνθρωπο για την κατάλληλη θέση και όχι για το πόσο εύκολα το σημάδι του μαρκαδόρου στην εφημερίδα γίνεται, από κύκλος, "τικ". Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη προσόντων, τίτλων σπουδών ή εργατικότητας, όπως παρουσιάζεται. Το πρόβλημα είναι οι απαιτήσεις των εργοδοτών. Διαβάστε την, συγκρίνετε τα αποτελέσματά της με τα αντίστοιχα για τις άλλες χώρες στον πλανήτη και θα καταλάβετε.
Θα δείτε πως οι Έλληνες εργοδότες ζητούν εμπειρία. Μπόλικη εμπειρία, πριν αποφασίσουν να κάνουν υποχωρήσεις ή πριν περιμένουν τον κατάλληλο υποψήφιο (60% σε σχέση με το 24% στον υπόλοιπο κόσμο). Η έλλειψή της είναι σε μεγάλο βαθμό εξηγήσιμη εξαιτίας της μειωμένης προσφοράς από το 2008 και μετά και θυμίζει το σωφρονιστικό σύστημα. Η επανένταξη δεν γίνεται ποτέ, λίγοι δίνουν δουλειά σε κάποιον μετά τη φυλακή. Έτσι και με την εμπειρία. Απαιτείται σε μια περίοδο που δεν υπάρχει κάποιος να στρώσει το έδαφος για να την αποκτήσει ο εργαζόμενος.
Υπάρχει και κάτι άλλο. Οι τεχνικές δεξιότητες απασχολούν τους Έλληνες εργοδότες σε ποσοστό 15% (34% στο εξωτερικό) και είναι το πέμπτο πράγμα που κοιτούν. Αντίθετα, η προσαρμοστικότητα είναι το τέταρτο (16%) όταν στο εξωτερικό είναι από τα τελευταία πράγματα που τους απασχολούν (4%, τέσσερις φορές κάτω δηλαδή). Θα βρείτε κι άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία στον πίνακα. Όπως για παράδειγμα το ότι στο εξωτερικό υπάρχει σχεδόν διπλάσια έλλειψη υποψηφίων (17%-32%).
Τι άλλο λέει η έρευνα της Manpower; Πως δεν είναι τα πράγματα όλο και χειρότερα, αλλά κάθε χρόνο αλλάζουν τα δεδομένα. Προσέξτε το διάγραμμα και θα παρατηρήσετε πως μετά τη συνεχή πτώση της δυσκολίας κάλυψης κενών θέσεων εργασίας (2008-2010) υπήρξε μια θεαματική αύξηση που επανέφερε τα ποσοστά στα προ κρίσης επίπεδα, σχεδόν. Και μετά πάλι τα ίδια (πτώση) για να έρθει και πάλι αύξηση. Σαν καρδιογράφημα, δηλαδή. Αντίθετα, στο εξωτερικό παρατηρείται μια σταθεροποιητική τάση, με αυξητική τάση. Σε αυτό αντικατοπτρίζονται και οι συνεχείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, όσον αφορά τις νομικές συμβάσεις που τις διέπουν.
Οι Έλληνες εργοδότες απαντούν πως δυσκολεύονται να βρουν τους κατάλληλους. Οι Έλληνες εργαζόμενοι απαντούν πως δυσκολεύονται να φτάσουν από την αγγελία στο γραφείο της συνέντευξης. Τα νούμερα δείχνουν επιμονή σε ένα μοντέλο εντελώς διαφορετικό από τις υπόλοιπες χώρες. Ευέλικτο, πιεστικό, μπουκωμένο και αναποτελεσματικό.
