ακούμε έντονους ήχους.
Αναγνωρίζουμε τη φωνή των οικείων μας και σταδιακά παράγουμε μουσική, αφού μουρμουράμε χαμηλόφωνα. Ακόμη δύο μήνες μετά, φτιάχνουμε μονοσύλλαβους ήχους, αρχίζουμε να ψελλίζουμε μια σειρά από ήχους, τσιρίδες και γέλια. Στην πραγματικότητα, η σχέση μας με τη μουσική και την ακοή, γενικότερα, έχει αρχίσει νωρίτερα, μέσα στη μήτρα.
Η μουσική, μαζί με το θέατρο, τη ζωγραφική και λιγότερο τη γλυπτική, είναι ίσως οι μοναδικές εκφάνσεις της τέχνης που θα συνεχίσουν να παράγουν έργο, ακόμη κι εάν εκλείψει ο ηλεκτρισμός. Ακόμη κι εάν η πρίζα και η γεννήτρια δεν δίνουν ρεύμα. Από την παραγωγή στην κατανάλωση, χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς, χωρίς βοηθήματα. Η συνοπτικότερη διαδικασία του μυαλού είναι.
Την έχετε παντού, δίπλα σας. Από την επιλογή ήχου για το ξυπνητήρι στο κινητό, από τον σταθμό που παίζει στο αυτοκίνητο και δίνει το ρυθμό για το χτύπο του χεριού στο τιμόνι, έως τα υπερβολικά ντεσιμπέλ στην παραλιακή που βγαίνουν από το κάμπριο που περνά. Δεν έχουν σημασία τα ταμπού, οι ταμπέλες και οι διαχωριστικές γραμμές. Σκυλάδικα, ποπ, κλασική μουσική, ρέγκε, χιπ χοπ, τζαζ, σουίνγκ κ.λπ. Το μόνο που μετρά είναι οι μελωδικές γραμμές πάνω στις οποίες θα πατήσει μια εκπομπή, ένα σχόλιο στο ραδιόφωνο, μια ατάκα ερωτική όταν στη θέση του συνοδηγού κάθεται το ταίρι σου.
Η Ημέρα της Μουσικής γιορτάζεται τα τελευταία 31 χρόνια, πρώτα στο Παρίσι και -από το 1985- και εκτός Γαλλίας. Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί βγαίνουν στους δρόμους και τις πλατείες και παρουσιάζουν τη δουλειά τους. Οι εκδηλώσεις έχουν, ήδη, αρχίσει και συνεχίζονται και την επόμενη εβδομάδα. Μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα εκδηλώσεων για όλη τη χώρα εδώ.
www.protagon.gr
